எ - து: ஒள்ளிய நுதலினையுடையாய் ! நாம் நிறுத்தினவளவில் நில்லா வாய்க் கண் நீர்மல்க முயங்கி விடுக்க, அவர் நமக்கு வருவேமென்று உரைத்த காலம், நிறத்தையுடைய வண்டுகள் ஆரவாரித்து, இன்பம் அமையாத வையை யாற்றில் ஒழுங்குபட்ட உயர்ந்த இடுமணலிடத்துக் குளிர்ந்த அருவிநீராலே வளர்ந்த நறிய முல்லைப்பூவிற் றாதையுண்ணும் இவ்விளவேனிற் கால மல்லவோ? எ - று.

விடுத்தக்கால், காலீற்றுவினையெச்சம்.

எ - து: ஒளியிழாய்; நீர் எடுத்துக்கொண்ட காரியம் வெற்றியுண்டாவதாகவென்று கூறித் தொழுது நாம் விடுக்க, அவர் நமக்கு வருவேமென்று உரைத்த காலம், பெருகியகாலத்து நீர் நிறைந்த ஆற்றிடைக்குறையிலே அவர் தம்மை மகிழும் பரத்தையரைக்கூடி, காமனுக்குநிகழ்த்துகின்ற விழாவிடத்தே அவருடனேவிளையாடும் இவ்விளவேனிற்காலமல்லவோ?
எ - று.

1. ''கமழ்தா தூதும், வண்ணவன் டிமிர்குரல் பண்ணைபோன் றனவே'' பரி. 14: 34.

2. ''தண்ணருவி நறுமுல்லை'' கலி. 32 : 16.

3. ''உறலியா மொளிவாட வுயர்ந்தவன் விழவினுள், விறலிழை யவரோடு விளையாடு வான்மன்னோ'' கலி. 30 : 13 - 4.

4. (அ) 'சிலைவலான்' கலி. 143 : 34. (ஆ) ''திருமலி கருப்பு வென்றிச் சிலையினா லுலக மெல்லாம், பொருதுசெங் கோன டாத்திப் புகழ் விளையேக வீரன்''

5. (அ) ''வலனாக...........றுரைத்ததை'' என்பது காலீற்று வினையெச்சம் பிற வினைகொண்டு முடிந்ததற்கு மேற்கோள்; தொல். வினை. சூ. 35. நச். இ - வி. சூ. 247. (ஆ) ''வலனாக.............விடுத்தக்கால்'' என்பது காலீறு இறந்த காலம்பற்றி வருதற்கு மேற்கோள்; தொல். வினை. சூ. 32. சே. சூ. 31. கல். சூ. 32 : நச். இ - வி. சூ. 246.