{6:84}__1+
{$}
(1) செங்காட்டங்குடியதனுள்
In Ceṅkāṭṭaṅkuṭi
நான் கண்டேன்
I obtained a vision of
பெருந்தகையை
the noble-minded god
பெறற்கு அரிய மாணிக்கத்தை
the ruby which is rare to get.
பேணி நினைந்து எழுவார் தம் மனத்தே மன்னி இருந்த மணி விளக்கதனை
the lamp of precious stone which took his abode permanently in the minds of those who wake up from sleep remembering him with love.
நின்ற பூ மேல் எழுந்தருளி இருந்தானை
who was seated majestically in the flower of the heart to be seen outside.
எண் தோள் வீசி
swinging the eight shoulders
அருந்திறல் மா நடம் ஆடும் அம்மான் தன்னை
the god who performs the great dance of rare victory;
[[எண் டோள் வீசி நின்று ஆடும் பிரான்தனை
(Nāvukkaracar, Tiruvaṅkamālai, 2: [4:009])]]
அம் கனகச் சுடர்க் குன்றை
who resembles the hill of brilliant and beautiful gold.
அன்று ஆலின் கீழ்த் திருந்து மறைப்பொருள் நால்வர்க்கு அருள் செய்தானை
who gave the meaning of the perfect Vētam in the distant past to four sages, sitting under the shade of the banyan tree.
[[Variant reading: (1) செங்காட்டங்குடியதனில்; this reading is ((also)) applicable for the rest of the verses in this decade.]]
{6:84}__2+
{$}
செங்காட்டங்குடியதனுள் நான் கண்டேன்
I obtained a vision of in Cenkāṭṭaṅkuṭi.
துங்க நகத்தால் அன்றித் தொலையா வென்றித் தொகுதிறல் அல் இரணியனை ஆகம் கீண்ட அம் கனகத்திருமாலும் அயனும் தேடும் ஆரழலை
the column of fire of unbearable heat which (could not be found by) Ayaṉ (Piramaṉ) and (by) Tirumāl who had the colour of gold and who rent away the chest of that famous Iraṇiyaṉ who had victories by his accumulated strength and who could not killed by any other weapon except by the exalted nails.
அனங்கள் உடல் பொடியாய் வீழ்ந்து மங்க நகத்தான் வல்ல மருந்து தன்னை
the nectar which can open its frontal eye to destroy Aṉaṅkaṉ to make his body to fall down as ashes.
வண் கயிலை மாமலைமேல் மன்னி நின்ற செங்கனகத்திரள் தோள் எம் செல்வன் தன்னை
our god who has round shoulders like pure gold and who stayed permanently in the fruitful and big mountain of Kayilai.
{6:84}__3+
{$}
செங்காட்டங்குடியதனுள் நான் கண்டேன்
in Ceṅkāṭṭaṅkuṭi I obtained a vision of
உருகு மனத்து அடியவர்கட்கு ஊறும் தேனை
the honey that springs in the minds of the devotees whose hearts melt.
உம்பர் மணி முடிக்கு அணியை
the ornament for the crowns of Tēvar in which precious stones are set.
உண்மை நின்ற பெருகு நிலைக்குறியாளர் அறிவு தன்னை
the intellect of those who have the aim and who thrive by being steady in the realisation of the real thing.
பேணிய அந்தணர்க்கு மறைப்பொருளை
the meaning of the Vētam revealed to brahmins who cherish him with love.
பின்னும் முருகு விரி நறுமலர் மேல் அயற்கும் மாற்கும் முழுமுதலை
in addition to that, the sole cause for Māl, and Ayaṉ who is seated on a good flower whose fragrance spread everywhere;
[[நறுமை பொன்னிற்கு இன்று எனினும் தெரியற்கு அடையாய் நின்றது; நன்மையும் ஆம் (Puṟam, 29-3, old commentary)]]
மெய்த்தவத்தோர் துணையை
the companion of those who perform sincere penance.
வாய்த்த திருகு குழல் உமை நங்கை பங்கன் தன்னை
and Civaṉ who has as a half a lady of distinction, Umai, who has braided tresses of hair and who is quite appropriate to him.
[[The names of the goddess in this shrine is now known as Tirukkuḻal Mātu; I think it is a corruption of Tirukukuḻal.]]
{6:84}__4+
{$}
செங்காட்டங்குடியதனுள் நான் கண்டேன்
in Ceṅkāṭṭaṅkuṭi, I obtained a vision of
கந்தமலர்க் கொன்றை அணி சடையான் தன்னை
Civaṉ who adorns his caṭai with fragrant flowers of koṉṟai.
கதிர் விடு மா மணி பிறங்கு கனகச் சோதிச் சந்தமலர்த் தெரிவை ஒரு பாகத்தானை
who has as his half a lady who wears colourful flowers and who has the lustre of the gold with the brilliant lustre of the big emerald which emits rays,
சராசர நல் தாயானை
the mother who gave birth to movable and inmovable things.
நாயேன் முன்னைப் பந்தம் அறுத்து ஆள் ஆக்கிப் பணிகொண்டு
accepting my devoted services having made me his slave after cutting at the roots of my Karmams done in previous births of mine who is as vile on a dog
ஆங்கே பன்னிய நூல் தமிழ் மாலை பாடுவித்து
making me to compose garlands of verse in strict accordance with grammer, then itself, which are useful for research.
என் சிந்தைமயக்கு அறுத்த திருவருளினானை
and who by his benign grace removed completely the confusion in my mind.
{6:84}__5+
{$}
செங்காட்டங்குடி அதனுள் நான்கண்டேன்
in ceṅkaṭṭaṅkuti I obtained a vision of
நஞ்சு அடைந்த கண்டத்து நாதன் தன்னை
the master whose neck the poison reached as its refuge.
நளிர் மலர்ப் பூங்கணை வேளை நாசமாக வெஞ்சினத்தீ விழித்தது ஒரு நயன்த்தானை
who has a frontal eye which he opened to issue fire of cruel anger to destroy maṉmataṉ who has as his arrows cool and beautiful flowers.
வியன் கெடில வீரட்டம் மேவினானை
who dwells with desire in the expansive tiruvatikai vīraṭṭam on the bank of the river, Ketilam.
மஞ்சு அடுத்த நீள் சோலை மாடவீதி மதில் ஆரூர் இடம் கொண்ட மைந்தன் தன்னை
the youth who took as his abode ārūr having fortified walls and streets having storeys, and long gardens on which clouds stay.
செஞ்சினத்த திரிசூலப்படையான் தன்னை
and the god who has a trident of three blades which he wieldss with righteous indignation.
{6:84}__6+
{$}
செங்காட்டங் குடியதனுள் நான் கண்டேன்
in Ceṅkāṭṭaṅkuti, I obtained a vision of
கன்னியை அங்கு ஒரு சடையில் கரந்தான் தன்னை
Civaṉ who concealed, Kaṅkai, the lady in one portion of his caṭai.
கடவூரில் வீரட்டம் கருதினானை
who considered Kaṭavūr Vīraṭṭam as his abode.
பொன்னி சூழ் ஐயாற்று எம் (1) புனிதன் தன்னை
the holy god who dwells in Aiyāṟu surrounded by the river, Poṉṉi.
பூந்துருத்தி நெய்த்தானம் பொருந்தினானை
who dwells in Pūnturutti and Neyttāṉam
பன்னிய நான் மறை விரிக்கும் பண்பன் தன்னை
who has the nature of expounding the four Vētam-s fit for research.
பரிந்து இமையோர் தொழுது ஏத்தி
the celestials who do not wink worshipping with joined hands and praising with love.
பரனே என்று சென்னி மிகைக் கொண்டு அணி (2) சேவடியினானை
and the god whose red-lotus feet they adorn on their heads saying, 'supreme god'.
[[Variant reading: (1) புராணன் (2) சேவடியான் தன்னை]]
{6:84}__7+
{$}
செங்காட்டங்குடியதனுள் நான் கண்டேன்
in Ceṅkāṭṭaṅkuṭi, I obtained a vision of
எத்திக்கும் ஆய் நின்ற இறைவன் தன்னை
the supreme god who pervaded everywhere.
ஏகம்பம் மேயானை
who dwells in Ēkampam with desire
இல்லாத தெய்வம் பொத்தி
fabricating a god which has no divinity in it.
தம் மயிர் பறிக்கும் சமணர் பொய்யில் புக்கு அழுந்தி வீழாமே போத வாங்கி
rescuing me well without sinking low in the false doctrines which are like deep pits, of the camaṇar who pull out the hairs on their heads
[[Pulling out the hairs on the head with one's hands is called உலோச்சு by camaṇar]]
பத்திக்கே வழிகாட்டி
and showing the path to devotion to me.
பாவம் தீர்த்து
removing my sins.
பண்டை வினைப் பயம் ஆன எல்லாம் போக்கி
ridding me of all the fruits of Karmams committed in previous births,
என் மனத்துள்ளே தித்தித்து ஊறும் தேனை
and the honey which springs sweetly in my mind.
{6:84}__8+
{$}
செங்காட்டங்குடியதனுள் நான் கண்டேன்
in ceṅkāṭṭaṅkuṭi I obtained a vision of
கல்லாதார் மனத்து அனுகாக்கடவுள் தன்னை
the god who does not approach the minds of people who do not study works which expound philosophy.
கற்றார்கள் உற்று ஓரும் காதலானை
the object of love which is considered attentively well by those who have studied philosophical works.
பொல்லாத நெறி உகந்தார் புரங்கள் மூன்றும் பொன்றி விழ அன்று பொருசரம் தொட்டானை
who shot an arrow which could give fight, in the distant past to make all the three places of the acurar who desired with joy the evil ways, to fall down completely destroyed.
நில்லாத நிணக்குகரம்பைப் பிணக்கம் நீங்க நிறை தவத்தை அடியேற்கு நிறை விமத்து
caused the immense penance to filled up for me his devotees in order to remove the contradications in the body of flesh which is transcient.
என்றும் செல்லாத செந்நெறிக்கே செல்விப்பானை
and who causes me to tread the right path in which I did not tread before.
{6:84}__9+
{$}
செங்காட்டங்குடியதனுள் நான் கண்டேன்
in ceṅkāṭṭaṅkuti I obtained a vision of
அரிய பெரும் பொருள் ஆகி நின்றான் தன்னை
Civaṉ who is a great wealth difficult to get.
அலை கடலில் ஆலாலம் அமுது செய்த கரியது ஒரு கண்டத்துச் செங்கண் ஏற்றுக் கதிர் விடு மாமணி பிறங்கு காட்சியானை
who has in appearance of a glittering precious stone emitting rays, who has a bull of red eyes, and a black neck which drank the poison which rose in the ocean of wandering waves.
உரிய பல தொழில் செய்யும் அடியார் தங்கட்கு உலகம் எல்லாம் முழுது அளிக்கும் உலப்பிலானை
who does not know death, who grants tillthe end of a Kaṟpam all the worlds to his servants who perform services according to their status.
தெரிவை ஒரு பாகத்துச் சேர்த்தினானை
and who was united with a lady on one half.
{6:84}__10+
{$}
செங்காடட்டாங்குடியதனில் நான் கண்டேன்
in ceṅkāṭṭaṅkuti I obtained a vision of.
போர் அரவம் மால்விடை ஒன்று ஊர்தியானை
Civaṉ rides on a big bull which bellows when fighting its fores.
[[ஒன்று ஊர்தி-ஓர் ஊர்தி: ஒன்று தேரினால் ஒருவுனு/ கூற்றமே என்று கூறினும் ஒருவன் என் செயும் (cīvakacintāmaṇi, 417)]]
புறம் பயமும் புகலூரும் மன்னினானை
who stayed permanently in puṟampayam and pukalūr.
நீர் அரவச் செஞ்சடைமேல் நிலாவெண் திங்கள் நீங்காமை வைத்தானை, நிமலன் தன்னை
who placed on his catai which has water and a cobra, a white crescent which gives moonlight, who is the immaculate god.
பேர் அரவப் புட்பகத்தேர் உடைய வென்றிப் பிறங்கு ஒளி வாள் அரக்கன் முடி இடியச் செற்ற சீர் அரவக் கழலானை
who has feet in which he wears beautiful jingling Kaḻal, with which he destroyed to crumble into powder the heads of arakkaṉ who had a glittering sword, and victorious in possessing the vehicle of puṭpakam which makes a loud sound
[[NOTE_MYTHO: puṭpakam originally belonged to Kupēraṉ, Irāvaṇaṉ took it from him as a spoil of war]]
[[PP_X: வண்டு சேர் பொழழிற் குபேர மன்னன் வாழுமா நகர்க், கண்ட கண்டமாடு எலாம் கவர்ந்து கொண்டு பண்டை நாள், புண்டரீகவாகனன் கொடுத்த புடபகத்தையும், கொண்டு வென்றி கொண்டு அரக்கர் கோன் உவந்து போயினான்
(rāmāyaṇam, uttarakāṇṭam, varaiyeṭutta patalam, 62)]]
செல்வன் தன்னை
and who is our Lord.