{6:69}__1+
{$}
பயிலாதே
without thinking about constantly worshipping.
ஆராத இன்னமுதை
Civaṉ, the ambrosia that does not satiate.
அம்மான் தன்னை
god, who is the father.
அயனொடு மால் அறியாத ஆதியானை
the first cause who could not be seen by Ayaṉ and Māl.
தார் ஆரும் மலர்க் கொன்றைச் சடையான் தன்னை
who has matted locks on which koṉṟai flowers which blossom like garlands, are worn.
சங்கரனை
who does good to his devotees.
தன் ஒப்பார் இல்லாதானை
who has none to be compared to him.
நீரானை
who is the water.
காற்றானை
who is the air.
தீ ஆனானை
who is the fire.
நீள் விசும்பாய்
being the extensive sky.
ஆழ் கடல்கள் ஏழும் சூழ்ந்த பாரானை
who is the earth, surrounded by the seven deep oceans.
பள்ளியின் முக்கூடலானை
who is in Paḷḷiyiṉ Mukkūṭal.
பாழே நான் உழன்ற ஆறே
what a pity I wandered in those ways that are only barren and fruitless!
{6:69}__2+
{$} பயிலாதே
see 1st verse.
விடையானை
Civaṉ who has a bull.
விண்ணவர்கள் எண்ணத்தானை
who is in the thoughts of the celestial beings.
வேதியனை
who is the brahmin among gods.
வெண்திங்கள் சூடும் சென்னிச் சடையானை
who wears on the matted locks on his head a white crescent.
சாமம் போல் கண்டத்தானை
who has a black neck
[[போல் : expletive]]
தத்துவனை
who is the ultimate reality.
தன் ஒப்பார் இல்லாதானை
who has none comparable to him.
அடையாதார் மும்மதிலும் தீயில் மூழ்க அடுகணை கோத்து எய்தானை
who shot a destroying arrow, fixing it in the bow-string, the fire issuing from it to envelope all the three forts of the enemies.
அயில் கொள் சூலப் படையானை
who has the weapon of a sharp trident.
பள்ளியின் முன்கூடலானை; பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
{6:69}__3+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
பூதியனை
Civaṉ who smears himself with the sacred ash (it may also mean who possesses all the wealth).
பொன் வரையே போல் வான் தன்னை
who is like a mountain of gold.
புரிசடைமேல் புனல் கரந்த புனிதன் தன்னை
who is pure, and concealed the water (of Kaṅkai) on the twisted matted locks.
வேதியனை
the brahmins among gods.
வெண்காடுமேயான் தன்னை
who is in veṅkāṭu.
வெள்ளேற்றின் மேலானை
who is seated on a white bull.
விண்ணோர்க்கு எல்லாம் ஆதியனை
the cause of all the celestials.
ஆதிரை நல் நாளான் தன்னை
who has atirai as his good, favourite star.
அம்மானை
who is our father.
மைம் மேவு கண்ணியாள் ஓர் பாதியனை
who has as one half a lady whose eyes are coated with collyrium.
பள்ளியின் முக்கூடலானை; பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
{6:69}__4+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
யானையின் தோல் போர்த்தானை
Civaṉ who covered himself with the skin of an elephant as a blanket.
புரங்கள் மூன்றும் பொடியாக 1. எய்தானை
who shot an arrow to reduce to ash all the three cities.
புனிதன் தன்னை
the pure Civaṉ.
வார்த்தாங்கு வனமுலையாள் பாகன் தன்னை
who has a half a lady with beautiful breasts on which a bodice is worn.
மறிகடலுள் நஞ்சு உண்டு வானோர் அச்சம் தீர்த்தானை
who removed the frear of the celestials by drinking the poison that rose in the ocean of rolling waves.
தென் திசைக்கே காமன் செல்லச் சிறிது அளவில் அவன் உடலம் பொடியா 2. ஆங்கே பார்த்தானை
who fixed his looks instantaneously on Kāmaṉ to make his body to be reduced to ashes in a short time and to die;
[[South is the direction where the god of death is the regent. No sooner did Kāmaṉ discharged arrows of flower than he was reduced to ashes by the fire issuing from the frontal eye.]]
பிள்ளியின் முக்கூடலானை; பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
[[variant readings : 1. பொடியாகச் செய்தானை; 2. அங்கே]]
{6:69}__5+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
அடைந்தார் தம் பாவங்கள் அல்லல் நோய்கள், அருவினைகள் நல்குரவு செல்லா வண்ணம் கடிந்தானை
Civaṉ who scared away the sins of those who took refuge in him, their sufferings, diseases, irresistible Karmams, poverty, from going near them.
கார் முகில் போல் கண்டத்தானை
who has a neck like the sable cloud.
கடுஞ்சினத் தோன் தன் உடலை நேமியாலே தடிந்தானை
who cut with the discus the body of calantaraṉ of severe anger.
தன் ஒப்பார் இல்லானை
who has none comparable to him.
தத்துவனை
who is the ultimate reality.
உத்தமனை
the supreme being, god, who possesses all moral attributes.
நினைவார் நெஞ்சில் படிந்தானை
who has settled in the minds of those who meditate on him.
பள்ளியின் முக்கூடலானை; பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
{6:69}__6+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
கங்கை வெள்ளம் செஞ்சடைமேல் கரந்தானை
Civaṉ who concealed the flood of the Kaṅkai inside the red matted locks.
கனல் ஆடு திருமேனி
who has a body which is red like fire.
கமலத் தோன் தன் சிரம் தாங்கு கையானை
who holds the skull of Piramaṉ who is seated in a lotus-flower.
தேவ தேவை
who is the superior god to other deities.
திகழ் ஒளியை
who is the brilliant light.
தன அடியே சிந்தை செய்வார் வருந்தாமைக் காப்பானை
who protects those who meditate upon his feet only, from sufferings.
மண் ஆய் விண் ஆய், மறிகடல் ஆய், மால் விசும்பு ஆய், மற்றும் ஆகிப்பரந்தானை
who has pervaded everywhere, himself being the earth, the sky, the surging ocean, the big cosmic space and other things.
பள்ளியின் முக்கூடலானை பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
{6:69}__7+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
நதி ஆரும் சடையானை
Civaṉ on whose matted locks the river, Kaṅkai, stays.
நல்லூரானை
who is in nallūr.
நள்ளாற்றின் மேயானை
who is in naḷḷāṟu.
நல்லத்தானை
who is in nallam
[[Nallam is now known by the name of Koṉerirārapuram.]]
(1) மது ஆரும் பொழில் புடை சூழ் வாய் மூரானை
who is in Vāymūr, surrounded by gardens which have abundant honey.
மறைக்காடு மேயானை, ஆக்கூரானை
who is Maṟaikkāṭu and Ākkūr.
நிதியாளன் தோழனை
who is the friend of Kupēraṉ, the god of wealth who is the regent of the North.
[[தரு மருவு கொடைத் தடக்கை அளகைக் கோன் தன் சங்காத்தி (Nāvukkaracar, 6:76-5: Tirupputtūr, 5.)]]
நீடூரானை
who is in nīṭṭūr
நெய்த்தானம் மேயானை
who is in neyttāṉam
ஆரூர் என்னும் பதியானை
who in the city of ārūr.
பள்ளியின் முக்கூடலானை; பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
[[Variant reading: 1. மதிலாரும்]]
{6:69}__8+
{$} பயிலாதே
see 1st verse.
நற்றவனை
Civaṉ who has the form of a good ascetic.
[[நற்றவா உனை நான் மறக்கினும் சொல்லும் நா நமச்சிவாயவே (cuntarar, tiruppāṇṭikkoṭumṭi; 1);
நற்றவனைப் புற்று அரவ நாணினானை (nāvukkaracar, tirukkaṟkuṭi, 4).]]
நான் மறைகள் ஆயினானை
who is himself the four vētams
நல்லானை
who has good qualities.
நணுகாதார் புரங்கள் மூன்றும் செற்றவனை
who destroyed all the three cities of the enemies.
செஞ்சடை மேல் திங்கள் சூடும் திருவாரூர்த்தி திரு 1. மூலட்டானம் மேய கொற்றவனை
the King in mūlaṭṭaṉam in tiruvārūr and who wears on his red matted locks a crescent.
கூர் அரவம் பூண்டான் தன்னை
who adorned himself profusely with cobras;
[[திருமுடியில் கண்ணியும் மாலையும் பாம்பு, திரு மார்பில் ஆரமும் பாம்பு பெருமான், திருவரையில் கட்டிய கச்சையும் பாம்பு, பொரு புயத்தில் கங்கணமும் பாம்பு (Kumarakuruparar, citamparacceyyuṭkōvai, 4).]]
குறைந்து அடைந்து தன் திறமே கொண்டார்க்கு என்றும் பற்றவனை
who is always the support of those who decided Civaṉ's nature only as the atttributes of god and approached him, languishing from worries
பள்ளியின் முக்கூடலானை; பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
[[Variant reading: 1. மூலத்தானம்]]
{6:69}__9+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
ஊனவனை
Civaṉ who is the flesh in the body.
உடலவனை
who is the body made of that.
உயிரானானை
who is the life in the body.
உலகு ஏழும் ஆனானை
who is all the seven worlds.
உம்பர் கோவை
who is the King of the celestials.
வானவனை
who is immanent in the tēvar and governing them.
மதிசூடும் வளவியானை
who is the shrine vaḷavi and wears on the head a crescent.
மலை மகள் முன் வராகத்தின் பின்பே சென்ற கானவனை
the hunter who followed the pig, preceding the daughter of the mountain.
கலந்து உருகி 1. நைவார்தம் நெஞ்சினுள்ளே பானவனை
who is like the sweet drink in the hearts of those, being united with him, languish, their hearts melting.
பள்ளியின் முக்கூடலானை பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.
[[Variant reading: 1. நினைவார்]]
{6:69}__10+
{$}
பயிலாதே
see 1st verse.
தடுத்தானைத் தான் முனிந்து
being angry with the minister when he forbade flying over Kayilai.
தன் தோள் கொட்டி
clapping his shoulders in defiance.
தடவரையை இருபது தோள் வலியினாலும் எடுத்தானை
Irāvaṇaṉ who lifted the big mountain with the strength of all the twenty shoulders.
தாள்விரலால் மாள ஊன்றி
fixing the toe to kill him.
எழுநரம்பின் இசை பாடல் இனிது கேட்டு
hearing with pleasure the songs which he sang with the help of a musical instrument of seven strings.
பேரோடும் கூர் வாள் தன்னைக் கொடுத்தானை
who gave a name and a sharp sword.
[[அவ்வழி அவனும்பாட அரன் மகிழ்ந்து அழைத்துக் கொண்டு, முவ்வகை உலகும் ஆள மூன்றரைக் கோடியாண்டும் எவ்வகைப் படையும் வெல்லும் சந்திர வாளும் ஈந்தான், பொய்வகை நிருதன் பெற்று விடை கொண்டு போகலுற்றான்; பொருப்பரையன் மடப்பாவை இடப் பாகன் பொருப்பின் கீழ்க் கிடந்து போகாது, இரக்க முறக் கதறுதலால் இராவணன் தான் எனப்பெயரும் இயம் பிவா என்று, அரக்கனுக்கு முக்கோடியரைக் கோடி வாணாளும் அளித்துப்போ என்று, உரைப்ப அரன் அடி வணங்கி ஆங்கு எழில் சேர் புட்பகத்தின் உவந்து போனான் (uttarakāaṇṭam, variayeṭutta paṭalam, 75,76)]]
குரை கழலால் கூற்றுவனை மாள அன்று படுத்தானை
who killed in the past the god of death to die, with his leg which wears jingling Kaḻal.
பள்ளியின் முக்கூடலானை, பாழே நான் உழன்ற ஆறே
see 1st verse.