{4:107}__1+
{$}
மருள் துயர் தீர அன்று அர்ச்சித்த மாணி மார்க்கண்டேயற்காய்
to save Mārkkāṇṭēyaṉ, the bachelor, who worshipped him with flowers to be free from the sufferings of birth born of ignorance.
இருட்டியமேனி, வளைவாள் எயிற்று, எரிபோலும் குஞ்சி, சுருட்டிய நாவில் வெங்கூற்றம் பதைப்ப உதைத்து
kicking the cruel god of death who had a twisted tongue, hairs as red as fire, curved white teeth and a dark body, [causing him] to tremble with fear.
உங்ஙனே உருட்டிய சேவடியான் கடவூர் உறை உத்தமனே
the superior god who dwells in Kaṭavūr has the lotus red feet with which he caused the god of death to roll on the ground in this manner.
[[The central idea of the first nine verses is Civaṉ killing the god of death to protect Mārkkaṇṭēyaṉ who worshipped Civaṉ in this shrine.]]
{4:107}__2+
{$}
பதத்து எழு மந்திரம் அஞ்சு எழுத்து ஓதி
chanting the mantiram which consists of five letters, each being a word with a meaning
பிரிவினொடும்
with affection.
இதத்து எழு மாணிதன் இன்னுயிர் உண்ண
to take out the sweet life of the bachelor who woke up comfortably from sleep.
வெகுண்டு அடர்த்த கதத்து எழுகாலனைக் கண்குருதிப் புனல் ஆறு ஒழுக
the blood to flow like a river from the eyes of the god of death who rose by his strength to attack with anger.
உதைத்து எழு சேவடியான் கடவூர் உறை உத்தமனே
the superior Civaṉ in Kaṭavūr has lotus red feet with which he kicked the god of death and rose in estimation.
{4:107}__3+
{$}
கடவூர் உறை உத்தமன்
the supreme god dwelling in Kaṭavūr
கரப்பு உறு சிந்தையர் காண்டற்கு அரியவன்
is difficult to be realised by people having deceitful minds.
காமனையும் நெருப்பு உமிழ் கண்ணினன்
burnt even Kāmaṉ by the fire that he spat from his eyes.
[[SYNTAX: (காமனையும் கண் நெருப்பு உமிழ்ந்தவன் is the order in which the words should be arranged.]]
நீள்புனல் கங்கையும் பொங்கு அரவும் பரப்பிய செஞ்சடைப் பால் வண்ணன்
is as white as milk and has a red caṭai on which are spread an angry cobra and Kaṅkai of extensive water.
காலனைப் பண்டு ஒரு நாள் உரப்பிய சேவடியான்
has feet as red as lotus with which he frightened with a roar Kālaṉ on a certain day in the distant past.
{4:107}__4+
{$}
கடவூர்உறை உத்தமன்
[[see previous verse]]
மறித்திகழ் கையினன்
has a young deer which is eminent in his hand.
வானவர் கோனை மனம் மகிழ்ந்து குறித்து எழு மாணிதன் ஆருயிர் கொள்வான்
to take away the precious life of the bachelor (Mārkkaṇṭēyaṉ) who started to worship meditating in his mind with a mind filled with joy the chief of the celestials.
கொதித்த சிந்தைக் கறுத்து எழுமூவிலை வேல் உடைக் காலனைத் (தான்) அலற, 1. உறுக்கிய சேவடியான்
punished Kālaṉ (god of death) who had a trident of three blades and appeared with anger with a mind burning with indignation, with his lotus red feet.
[[Variant reading: (1) உழக்கிய]]
[[VARIANT (NOTE): this reading cannot be accepted as a variant reading, since the rhyme (etukai) is not correct according to prosody.]]
{4:107}__5+
{$}
கடவூர் உறை உத்தமன்
see 4th verse.
குழைத்திகழ் காதினன்
has an ear which shines with a men's ear-ring.
வானவர் கோனைக் குளிர்ந்து எழுந்து குறித்து
meditating on Civaṉ with complete satisfaction, the chief of the celestials.
பழக்கமொடு அர்ச்சித்த மாணிதன் ஆருயிர் கொள்ள வந்த தழற் பொதி மூவிலை வேல் உடைக் காலனைத் (தான்) அலற
to cause Kālaṉ who has a trident of three blades covered with fire and who came to take away the precious life of the bachelor who worshipped with flowers as it was his habit to do so, to roar
உழக்கிய சேவடியான்
trod upon him with his lotus red feet.
{4:107}__6+
{$}
கடவூர் உறை உத்தமன்
see 4th verse
பாலனுக்காய் அன்று பாற்கடல் ஈந்து
granting the ocean of milk to the lad (Upamaṉyu);
[[PP: பாலுக்குப் பாலகன் வேண்டி அழுதிடப் பாற்கடல் ஈந்த பிரான்
(tiruppalaṇṭu, 9);]]
[[PP_EXT: அத்தர் தந்த அருட் பாற்கடல் உண்டு, சித்தம் ஆர்ந்து தெவிட்டி வளர்ந்தவன் (periya purāṇam, tirumalaicciṟappu, 15)]]
பணைத்து எழுந்த (1) ஆலினிற் கீழ்இருந்து ஆரணம் ஓதி
initiating (the four sages) into the meaning of the Vētam-s by sitting under the banyan tree which rose growing thick.
அருமுனிக்காய்ச், சூலமும் பாசமும் கொண்டு தொடர்ந்து அடர்ந்து ஓடிவந்தகாலனைக் காய்ந்தபிரான்
is the master who grew angry with Kālaṉ who came running, pressing round, and following, holding in his hand a trident and a noose, on behalf of the great sage (Mārkkaṇṭēyaṉ)
[[Variant reading: (1) ஆனிழற்)]]
{4:107}__7+
{$}
கடவூர் உறை உத்தமன்
see 4th verse
படர்சடைக் கொன்றையும் பன்னகமாலை பணிகயிறா உடைதலை கோத்து உழல் மேனியன்
has a body in which the garland of broken skulls, which have been strung with the help of a cobra as a rope, is moving, a garland of cobras, and koṉṟai which is inserted in the spreading caṭai;
[[PP_TEV: உடைதலை மாலையும்
(Appar, 4:111-1: Carakkaṟait tiruviruttam)]]
உண்பலிக்கு என்று உழல்வோன்
wanders to receive alms intended for food.
சுடர் பொதி மூவிலை வேல் உடைக் காலனைத் துண்டமதா, உடறிய சேவடியான்
has a lotus red feet which was enraged at Kālaṉ who had a trident of three blades which were covered with fire, to cause him to be cut into pieces.
{4:107}__8+
{$}
கடவூர் உறை உத்தமன்
see 4th verse.
வெண்டலை மாலையும் கங்கை கரோடி விரிசடைமேல் (1) பெண்டு அணி நாயகன்
is the chief who adorns himself with a lady and has on his spreading caṭai a garland of skulls from which issues the stenceh of flesh, kaṅkai, and a garland of pure white skulls;
[[கரோடி: கரோடிகை is another form of this word;]]
[[PP_EXT: புலவு கமழ் கரோடிகை உடைய புனிதர்
(11th tirumuṟai, kōyil nāṉmaṇimālai, 23)]]
பேய் உகந்து ஆடும் பெருந்தகையான்
is a noble-minded god who rejoices in dancing with pēy-s
கண்தனி நெற்றியன்
has an eye on the forehead which is uncommon with other eyes
[[SYNTAX: The words should be arranged as நெற்றித்தனிக் கண்ணன்]]
காலனைக் காய்ந்து
being enraged at Kālaṉ
கடலின் விடம் உண்டருள் செய்த பிரான்
is the master who consumed the poison of the ocean
[[உண்டருள் செய்த simply means உண்ட]]
[[Variant reading: (1) பெண்டனி நாயகன்]]
{4:107}__9+
{$}
கேழல் (அது) ஆகிக் கிளறிய கேசவன் காண்பு அரிதாய்
Being difficult to be found out by Kēcavan (Māl) who dug up the earth taking the form of a pig.
வாழி நன் மாமலர்க்கண் இடந்து (1) இட்ட அம்மாலவற்கு அன்று ஆழியும் ஈந்து
giving a discus too on that day when that Māl scooped out his (own) eye resembling the beautiful lotus, and placed it at his feet
[[வாழி: expletive]]
அடுதிறல் காலனை அன்று அடர்த்து
killing in the distant past Kālaṉ who has the power of killing living beings.
ஊழியும் ஆய பிரான்
is the master who is himself the aeons also.
[[Variant reading: (1) இட்டு மாலவற்கு]]
{4:107}__10+
{$}
கடவூர் உறை உத்தமன்
see 4th verse.
தேன் திகழ் கொன்றையும் கூவிளமாலை திருமுடிமேல் (அணிந்தவன்)
has adorned on his head a garland of bael, and koṉṟai flowers in which honey is shining.
ஆன் திகழ் ஐந்து (உம்) உகந்து ஆடும் பிரான்
the master who bathes with joy in all the five prominent products of the cow.
மலை ஆர்த்து எடுத்த கூன் திகழ் வாள் அரக்கன் முடிபத்தும் குலைந்து விழ ஊன்றிய சேவடியான்
has lotus-red feet with which he pressed down to cause all the ten crowns of the arakkaṉ who had a curved sword, and lifted the mountain with a roar, to fall deranged.