AKAM 387

Tiṇai:

pālai

Author:

maturai marutaṉiḷanākaṉār

Translation:

V. M. Subramanya Ayyar (1975) [IFP, unpublished]

Original MS location:

IFP Library [TA LIT-CL 180 (1)(2)(3)]

Original data entry (VYAPTI format):

Ramya (1999-2000, IFP)

HTML conversion, text revising & editing:

Date of last revision:

2004/06/06

Table of contents (by lines):

1-2. Talaivaṉ parting from talaivi to spoil her beauty.

3. Talaivi requesting to tell about talaivaṉ's return to those who can put up with separation and survive.

4-7. The waist of talaivi wearing a beautiful cloth well-starched.

9-12. The description of the forest in which female of the partridge calls its male frightened by the calling sound of hunters.

13-15. Rows of memorial tablets erected in memory of warriors who laid down their lines in the act of rescuing cows from enemies.

15-19. The sound of lizard which is on the memorial stone hinders even Kings from proceeding further and makes them retrace their steps.

8,20. Wives who are looking at their spoiled beauty and putting up with their separation and surviving it.

Colophon(s):

The friend knowing the hint of talaimakaḷ requested talaimakaṉ to desist from parting.

Syntactical link:

see below

Difficult words :

see below

Variant readings:

see below

Notes: :

see below

:

• Oh talaivar who is parting away from me to make the cool, self-conceited eyes having lines shed tears, (2)
• the flawless ornaments to slip off, and the big shoulderto become lean (1)!
• In that curam (12)
• where the female of the partridge having lines on its back, and has eyes resembling sapphire (10)
• being frightened by the calling sound of the hunters (9)
• of cruel actions (8)
• who lie in wait in the intertwining low jungle (9)
• calls its male which has a neck adorned with minute dots (11),
• and red legs (12)
• having claws as sharp as thorn (11)
• If the old lizard which lay without winking desirous of prey (6)
• joining the memorial tablets of warriors erected in a row, who laid down their lives and established their fame actuated by a high sense of honour (14),
• having killed the enemies shattering their tough battle in which an army of archers came close (13),
• hinders by its slight sound (7),
• even the Kings who ride on elephants wearing big frontlets (18),
• do not proceed further and return in the forest (9);
• saying that our talaivar went there, looking at the beautiful lines (8)
• which are in the waist on which are worn strands of golden chains on which the beautiful cloth of floral border shines (7),
• to which was added starch having knead it for a long while by the washerwoman who has fingers on which starch is sticking (6),
• and sharp stained nails which removed the blots in the clothes (5)
• joining with lads with bald heads from which hairs have disappeared being gnawed by fuller's earth; please tell your early return (3)
• to those who have the strength to put up with the separation and can survive. (20)

இழை நெகிழ்ந்து தோள் சா அய்(1), கண் கலுழச் செய்வீர்(2)! இதலின் பேடை(10) வேட்டு விளி வெரீஇச்(9) சேவற் பயிரும் ஆங்கண்(12), பல்லி(16) நடுகற் பொருந்திச்(15), சிறிய தெற்றுவதாயின்(17), உயர்ந்தோர் ஆயினும்(18) பெயரும் கானம்(19) சென்றோர் மன் எனக்(20) (கூறி), பூந்துகில் இமைக்கும் அல்குல்(7) அவ்வரி சிதைய நோக்கி(8) இருக்கிற் போர்க்கு(20) வருவீர் ஆகுதல் உரைமின்(3).

• .1. திருந்திழை நெகிழ்த்து
• .3. வருவீராகி
• .4. புன்றலைச் சிறாஅரொடு
• .8. எவ்வினைப்
• .9. பயிலரிற் கலப்பை
• .17. தேற்றுவ.

திருந்து இழை நெகிழ்ந்து

- The flawless ornaments having slipped off.

பெருந்தோள் சாஅய்

- the big shoulers having thinned.

அரிமதர் மழைக்கண் கலுழச் செல்வீர்

you who go to make the cool, self conceiting eyes having lines in the white portion to shed tears.

உவர் உணப் பறைந்த ஊன்தலைச் சிறாஅரொடு

- joining with lads with bald heads as the hairs have disappeared being gnawed by fuller's earth.

அவ்வரிக் கொன்ற கறை சேர் வள்ளுகிர்

sharp nails, having stains due to removing blots in the clothes

பசை விரல் புலைத்தி

- the washerwoman in whose fingers starch applied to clothes stick.

நெடிது பிசைந்து ஊட்டிய பூந்து கில் இமைக்கும் பொலன் காழ் அல்குல்

- in the waist on which is worn gold strand over which shines the beautiful cloth to which was applied starch having knead it for a long time.

அவரி கிதைய நோக்கி

seeing the beautiful lines which were getting spoiled

வெவ்வினைப் பயில் அரில் கிடந்த வேட்டு விளி வெரீஇ

- being frightened by the calling sound of hunters of cruel deeds who were lying in wait in the interturning low jungle.

வரி புற இதலின் மணிக்கண் பேடை

- the female of the partridge with lines on its back and eyes as blue as sepphire.

நுண்பொறி அணிந்த எருத்தின்

- having a neck beautified by small spots.

கூர் முள் செங்கால்

- red legs having sharp thorns.

சேவல்பயிரும் ஆங்கண்

- in that place where it calls its male.

வில் ஈண்டு அரு சமம் ததைய நூறி

- having killed by shattering the enemies in the battle when an army of archers came close to them.

நல் இசை நிறுத்த நாணுடை மறவர் நிரை நிலை நடுகல் பொருந்தி

- having joined in the memorial tablets erected in a row, of the warrior who laid down their lives and established their fame actuated by a high sense of honour

இமையாது இரை நகைஇக் கிடந்த முதுவாய்ப் பல்லி

- the old lizard which was lying there desirous of its prey without winking.

சிறிய தெற்றுவதான்

- if it slightly hinders.

பெரிய ஓடை யானை உயர்ந்தோர் ஆயினும்

even if they be great kings who ride on elephants wearing big frontlets.

ஆங்கு நின்று பெயரும்

without proceeding further from that place and return from where they stand

கானம் சென்றோர் மன் எனக் கூறி

saying that our talaivar went into that forest

இருக்கிற்போர்க்கு

for those who have the strength to put up with separation and survive

வருவீர் ஆகுதல் உரைமின்

- tell your early return.

Notes:

வரி in the blots on the cloth

கொன்ற கறை the stin caused by removing the blots.

பசை: ""பசை கொல் மெல்விரல் பெருந்தோட் புலைத்தி'' (akam, 34-11) It is also called Kāti (காடி):
""காடி கொண்ட கழுவுறு கலிங்கத்துத், தோடு அமை தூமடி விரித்த சேக்கை'' neṭunalvāṭai (134-135)

புலைத்தி: In caṅkam literature only the female of the dhobi caste is mentioned;
""வறன் இல் புலைத்தி எல்லித் தோய்த்த, புகாப் புகர் கொண்ட புன் பூங்கலிங்கமொடு'' (naṟṟiṇai 90-3);
""நவத்தகைப் புலைத்தி பசை தோய்த் தெடுத்து'' (Kuṟuntokai, 330-1);
""ஆடை கொண்டு ஒலிக்கும் நின் புலைத்தி காட்டு என்றாளோ'', (Kalittokai, 72-14),
""களர்ப்படு கூவல் தோண்டிநாளும், புலைத்தி கழீ இய தூவெள் அறுவை'' (puṟam, 311-1-2)

நோக்கி this is action of talaimakaḷ

ital having a thorn on its claws is mentioned in akam;
""புதல் மிசைத்தனவின் இதல் முள் செந்நனை'' (akam, 23-3).

மறவர் here denotes warriors who fought for rescuing cows from the hands of enemies, having adorned themselves with Karantai flowers.

The sound made by the lizard from an auspicious place is taken as a good omen;
""மனைவயின் பல்லியும் பாங்கு ஒத்து இசைத்தன'' (Kalittokai, 11-20-21);
""பாங்கர்ப்பல்லி படுதொறும் பரவி'', ""மணி ஓர்த்தன்ன தெண்குரல், கணிவாய்ப் பல்லிய காடு இறந்தோரே''
""பகுவாய்ப் பல்லி படுதொறும் பரவி, நல்ல கூறு என நடுங்கி'',
""உள்ளுதொறும் படூஉம் பல்லி, புள்ளுத் தொழுதுறைவி, செவிமுதலானே'' (akam 9-19, 151-14-15, 289-15-17. 351-16-17).

Even lower animals are to act according to the omen caused by the sound of lizard;
""முதைச் சுவற் கலித்த மூரிச் செந்தினை ஓங்குவணர்ப் பெருங்குரல் உணீஇய பாங்கர்ப் பகுவாய்ப் பல்லிப் பாடு, ஓர்த்துக் குறுகும் புருவைப் பன்றி'', (akam, 88-1-4);
""முன்னியது முடித்தனமாயின், "நன்னுதல்', வருவம் என்ற பருவரல் தீரப், படும் கொல் வாழி நெடுஞ்சுவர்ப் பல்லி''
""நெடுஞ்சுவர்ப் பல்லியும் பாங்கில் தேற்றும்'',
""உயர் புகழ் நல் இல் ஒண் சுவர்ப் பொருந்தி,
""நயவருகுரல பல்லி, நள்ளென் யாமத்து உள்ளு தொறும் படுமே'' (naṟṟiṇai 162-1-3, 246-2, 333-10-12)

தெற்றுவது this may mean also the chirping of the lizard.

When the talaimakaṉ told the friend, that he would return quickly, the friend replied to him,
"Please tell this to people who say, "our talaivaṉ went into the forest" and looking at the lines getting spoiled, "and are able to bear the separation" and desisted him from parting. That talaivi will not survive is implied.

The friend on behalf of talaimakaḷ spoke as there was no difference between her and talaimakaḷ
cf. ""செல்லாமை உண்டேல் எனக்குரை; மற்றுநின், வல்வருவு வாழ்வார்க்கு உரை'' Kuṟaḷ 1151).