AKAM 372

Tiṇai:
Kuṟiñci
Author:
Paraṇar
Translation:
V. M. Subramanya Ayyar (1975) [IFP, unpublished]
Original MS location:
IFP Library [TA LIT-CL 180 (1)(2)(3)]
Original data entry (VYAPTI format):
Ramya (1999-2000, IFP)
HTML conversion, text revising & editing:
Date of last revision:
2004/05/18
Table of contents (by lines):
Colophon(s):
Talaimakaṉ who was returning home as he was misled by the occurrence of signs casually, other than his own; said to himself.
Syntactical link:
see below

Difficult words :

see below
Variant readings:
see below

Notes: :

see below
:

TRANSLATION

SYNTACTICAL LINK

என் நெஞ்சே! வாழி! (14) அரியோள் பண்பு நினைந்து(5) வருந்தினம்; எனினும், அஃது ஒல்லாய்96), செலவரவருந்தி(8), வீங்குபு, நெகிழா,(12), மணி இழந்த பாம்பின் நீ நனி(13) தேம்பினை(14); நம் அணங்கியோள்(16) காப்புச் சிறந்து(15) ஈண்டு அருங்குரையள்(16).

VARIANT READINGS

DIFFICULT WORDS
அருந் தெறல் மரபின் கடவுள் காப்ப
being protected by the gods who have a nature which cannot be destroyed.
பெருந்தேன் தூங்கும் நாடு காண் நனந்தலை
- in the extensive mountain from which a complete view of the country below can be had and on which big honey combs hang.
அணங்குடை வரைப்பின்
- in the limits which strike awe.
பாழி ஆங்கண்
- in the city of Pāḻi.
வேள் முது மாக்கள்
the ancient people of the line of vēḷ (வேள்: petty chieftain)
வியல் நகர் கரந்த
hidden in their extensive city
அருங்கல வெறுக்கையின் அரியோன் பண்பு நினைந்து
- thinking of the pleasure that could be derived from the lady who is difficult to get like the wealth of rare ornaments
வருந்தினம் எனினும்
though I said we suffered without any good
அஃது ஒல்லாய்
- you did not agree to give up the idea
இரும்பணைத் தொடுத்த பலர் ஆடு ஊசல் ஊர்ந்து இழிகயிற்றின் செலவர வருந்தி
- having suffered by going and coming like the rope, of the swing which goes up and comes down and which is tied to the big branch and in which many play,
நெடு நெறிக் குதிரைக் கூர்வேல் அஞ்சி
Añci who has a sharp vēl (வேல்), and chief of the mountain by name Kutirai which has long ways
கடுமுனை அலைத்த கொடுவில் ஆடவர்
- the warriors of bent bows who harassed the fearful enemy's country
ஆ கொள் பூசலின் பாடு சிறந்து எறியும் பெருந்துடி வள்பின்
drum like the leather streps of the big tuṭi (துடி: small drum tapering towards the centre from both sides) beaten to produce a big sound in the fight during lifting of enemies cows
வீங்குபு நெகீழா
being tight and loose.
மேய் மணி இழந்த பாம்பின்
like the serpent (cobra) which lost its jewel which is spat out in its search for prey.
நீ நனி தேம்பினை
- you became very much tired.
நம் அணங்கியோள்
- our loving lady who has afflicted us.
வேந்தர் கோண் தணி எயிலின்
- like the rampart which is the cause for reducing the hostility of the enemy kings.
காப்புச் சிறந்து
being kept under increased guard
ஈண்டு அருங்குரையள்
- is she not difficult to get ?

NOTES

For the variant reading in .1. அருந்திறல் the meaning is rare strength.

The honey combs are hanging always as they are protected by gods and are not stolen

நாடு காண் நனந்தலை! this phrase occurs in malaipatukatam,
.270; ""நாடுகாண் நனந்தலை மென் மெல அகன் மின்''; the commentary on that line by nacciṉarkkiṉiyar is as follows; ""நாடுகளை யெல்லாம் காணலாயிருக்கிற அகன்ற இடத்தையுடைய மலையை மெல்ல மெல்லப் போவீர்; நனந்தலை:

ஆகுபெயர்! This phrase occurs with a slight variation in patiṟṟuppattu, 85-7; ""கோடு பல விரிந்த நாடுகாண் நெடுவரை''; the old commentary on this line; "நாடுகாண் நெடுவரை' என்று பெயராயிற்று In big cities they was a tall tower from the top of which a complete view of the city could be had; it is called "நகர் காண் ஏணி'; ""சுவர் சார் வாகத்த துன்னுபு நிரைத்த, நகர் காண் ஏணி விரைவனர் ஏறினர்'' (peruṅkatai, 27-46-47; Vacavatattai, the queen of utayanaṉ was shown her husbands city when she climbed up on the top of a mountain;
""கோடுவாய் சிலம்பில் கொழுந் சிகைக் குன்றின், பாடு அமை படுகால் பைய ஏறி, நங்காய் காணுன் பெருமான் நன்னகர் உந்தத் திசைய தென்று ஒன்றப் பிறவும்; உகப்பக் கூறி மிகப்பல வருட்டி'' (peruṅkatai, 2-10-70-74).
""சேண் அமரர் கோன், வேணு வினை ஏணி நகர் காணி திவி காண நடுவேணு புரமே'' (tēvāram, 2- patikam 325-2).

The incident mentioned in the first five lines has been mentioned in a previous stanza by the same author; ""நன்னன் உதியன் அருங்கடிப் பாழித்'', தொன் முதிர் வேளிர் ஓம்பினர் வைத்த, பொன்னினும் அருமை நற்கு அறிந்தும் அன்னோன், துன்னலம் மாதோ எனினும் அஃது ஒல்லாய்'' (akam, 258-1-4) This stanza is identical with 372 in its content and the central idea of the poem. The rope with which the swing is tied is compared to the mind of talaivaṉ.

நெடு நெறி is an epithet to distinguish it from the animal "குதிரை'; its chieftain was añci or eḻiṉi; ""ஊராது ஏந்திய குதிரைக் கூர்வேல், கூவிளங் கண்ணிக் கொடும் பூண் எழுனியும்'' (puṟam, 158-8-9); it was sometimes ruled by piṭṭan Koṟṟan; ""ஊராக் குதிரைக் கூர்வேல் ... வடி நவில் அம்பின் வில்லோர் பெரும்'' (Do. 168-14-16) This Koṟṟaṉ was commander of Cēraṉ's army; He is mentioned as such in two places in akam; ""வானவன் மறவன் வணங்குவில் தடக்கை; ஆனா நறவின் வண் மகிழ்ப் பிட்டன்'',
""வசையில் வெம் போர் வான்வன் மறவன், .... பொய்யா வாய்மைப் புனைகழற் பிட்டன், மைகவழ் உயர் சிமைக் குதிரைக் கவா அன்'' (akam, 77-15-16, 143-10-13)

It is a popular fallacy that cobras have a jewel on their hood which they will spit at night to help them to catch their prey with the help of its light;
அரவுமிழ் மணியிற் குறுகார், நிரைதார் மார்பின் நின் கேள்வனைப் பிறரே (puram 294-8-9)
""நாம நல்லராக் கதிர்பட உமிழ்ந்த, மேய்மணி விளக்கிற் புலாவ ஈர்க்கும்'',
""உரன் அழி பாம்பின் திருமணி விள்க்கின்'' (akam, 72-14-15, 92-11-12);

Kampar also has used this simile; இழந்த மணி புற்றரவெதிர்ந்த தெனலானாள்'' (5) (Sita was over whelmed with joy when she saw the ring of Rāman, as the cobra which got back the jewel it lost).

பாழி is the name of a mountain belonging to naṉṉaṉ; ""நன்னன் பாழி அன்ன கடியுடை வியல் நகர்'', ""கறையடி யானை நன்னன் பாழி'' ""நன்னன், எழில் நெடுவரைப் பாழிச் சிலம் பில்'', ""நன்னன் உதியன் அருங்கடிப்பாழி'', ""பொலம் பூண் நன்னன் புன்னாடு கடிந்தென, யாழிசை மறுகிற் பாழி ஆங்கண், அஞ்சல் என்ற ஆய் எயினன்'' (akam, 15-10-11, 142-9, 152-12-13, 258-1, 396-2-4) பாழி மலை இடத்தாகிய நகரிலே வேல் முது மக்கள் கரந்து வைத்த வெறுக்கை எனவும் ஆஞ்சியின் ஆடவர், மாற்றார் ஆவினைக் கவர்ந்து வரும் பூசலில் எறியும் துடி எனவும் இயைக்க.