AKAM 338

Tiṇai:
Kuṟiñci
Author:
maturaikkaṇakkāyaṉār
Translation:
V. M. Subramanya Ayyar (1975) [IFP, unpublished]
Original MS location:
IFP Library [TA LIT-CL 180 (1)(2)(3)]
Original data entry (VYAPTI format):
Ramya (1999-2000, IFP)
Date of last revision:
2004/11/14
Table of contents (by lines):
Colophon(s):
Syntactical link:
see below
Difficult words:
see below
Variant readings:
see below
Notes:
see below

TRANSLATION

SYNTACTICAL LINK

(நெஞ்சே)! மாயோள் வயின்(8) முயங்கல் இயை யாதாயினும்(10), கொல்லிபோல(14) நட்பு தவாலியிரோ(15); முந்நீர்ப் பெருந்துறைர் திரையினும் பல(21) தூது அறாஅலியர்(16).

VARIANT READINGS

DIFFICULT WORDS
குன்று ஓங்கு வைப்பின்
- in the world which has high mountains.
மீக்கூறும் நாடு
- the country which is extolled to be superior to others
மறம் கெழு தானை அரசருள்ளும்
- among kings who have valourous armies.
அறம் கடைப்பிடித்த செங்கோலுடன்
- along with an impartial rule with unwavering faith in righteousness
அமர்
- in the war.
மறம் சாய்த்து எழுந்த தோள்
- strong and victorious shoulders.
பலர் புகழ்திருவின்
- having wealth which is praised by many.
பசும்பூண் பாண்டியன்
- the name of a pāṇṭiyaṉ.
அணங்குடை உயர்நிலைப் பொருப்பின் கவாஅன்
- in the middle of the slopes of the potiyil hill which has deities residing in it.
சினை ஒண் காந்தள்
- spreading fragrance like the bright Kāntal flowers which grows there.
நறு நுதல் துணை ஈர் ஓதி
- fragrant forehead and tresses of equal length and shining appearance (oiliness)
மாஅயோள் வயின்
- with the talaivi of māmai complexion
நுண் கோல் அவிர் தொடி
- the shining group of bangles of fine workmanship.
வண்புறம் சுற்ற முயங்கல் இயையாதாயினும்
- though it is not possible to embrace her, her bangles to encircle our well-formed back.
ஒன்னார் தேஎம் பாழ்பட நூறும்
- destroying the enemies' countries to make them lay waste
துன்னருந்துப்பின்
- with a strength on account of which enemies cannot come near him.
வென்வேற் பொறையன்
- poṟayaṉ having a victorious vēḷ.
அகல் இருங்கானத்துக் கொல்லி போல
- like the kolli mountain which has dark and widening forests
என்றும்
- always :
வயவுறு நெஞ்சத்து
- for the mind which is full of desire.
உயவுத்துணையாக
- as a companion of counselling
நட்பு தவாஅலியர்
- let not the friendship with her become extinct.
அவள் வயின் தூது அறாஅலியர்
- Let messengers be going ceaselessly to her.
பொறாஅர்
- enemies.
விண்பெற
- to reach heaven.
கழித்த திண்பிடி ஒள் வாள்
- a shining sword of strong handle unsheathed (for sending them to heaven).
புனிற்று ஆன் தரவின் இளையர் பெருமகள்
- the chief of the young warriors who lift the cows that recently calved.
தொகுபோர்ச் சோழன்
- coḻaṉ who fought in many battles.
பொருள் மலி பாக்கத்து வழங்கல் ஆனா முழங்கு - இருமுந்நீர்ப் பெருந்துறைத் திரையினும் பல
- many times greater than the waves in the big ghat of the roaring big sea, which are ceaselessly coming and receding in the pākkam (பாக்கம்! a town on the sea coast) which is full of merchandise.

NOTES

வைப்பின் - should not be taken as an epithet qualifying நாடு; the pāṇṭiya nātu has all the five regions
cf. ""ஐம்பால் திணையும் கவினி'' (maturaikkāñci, 327).

மீக்கூறும்: this adjectival participles should be added to நாடு;
cf. ""காட்சிக் கெளியன் சுடுஞ்சொல்லன் அல்லனேல் மீக் கூறும் மன்றினன் நிலம்'' (Kuṟaḷ, 386);
That country will be praised as being to superior to heaven;

""மாந்தரஞ் சேரல் ஓம்பிய நாடே, புத்தேன் உலகத்து அற்றெனக் கேட்டு வந்து, இனிது கண்டிகின்'' (puṟam, 22-34-36) pacumpūtpāṇṭiyaṉ is the proper name of a pāṇtiyaṉ; he is mentioned Kuṟuntokai and in akanāṉūṟu;
""கூகைக் கோழி வாகைப் பறந்தலைப், பசும் பூண் பாண்டியன், வினை வல் அதிகன்'' (Kuṟuntokai, 393-3-4);
""வில்கெழு தானைப் பசும் பூண்பாண்டியன்'',
""பசும்பூண்பாண்டியன் பாகுபெறு சிறப்பின் கூடல்'',
""நாடுபல தந்த பசும் பூண் பாண்டியன், பொன் மலி நெடு நகர்ச் கூடல்'',
(akam, 162-21, 231-12-13, 253-5-6).

Some take பசும் பூண் - as an epithet qualifying pāṇṭiyaṉ; that it is not correct may be known from the above quotations.

பொருப்பு: Though this is a common name, sometimes it denote பொதியில், the abode of akattiyar;
""காமர் கடுந்தேர்ப் பொருப்பன்'',
""வகை அமர்தண்டாரான் கோடுயர் பொருப்பின் மேல்';
சினை அலர் வேம்பின் பொருப்பன் பொருத முனை, அரண்'' (Kalittokai, 35-24, 57-14, 92-27-28)

Lines 9-10
cf. ""வனைந்துவரல் இளமுலை ஞெமுங்கப் பல் ஊழ், விளங்குதொடி முன்கை வளைந்து புறம் சுற்ற'' (akam, 58-7-8)

பொறையன் கொல்லி
- It originally belonged to ceraṉ. Ōri, a petty chieftain who is praised as one of the seven munificent persons of the ceṅkam age usurped it and ruled it for some times, Kāri, another of the above-mentioned seven, killed Ōri and restored it to ceraṉ; this can be understood from the following quotations from akam and puṟam;
""ஓரி, பல்பழப்பலவின் பயம் கெழுகொல்லி'' முன்ளூர் மன்னன் கழல் தொடிக் காரி, செல்லா நல்லிசை நிறுத்த வல்வில், ஓரிச்சொன்னு சேரலற்கு ஈத்த, செல் வேர்ப்பலவின் பயன் கெழு கொல்லி'' (akam, 208-21-22, 209-12-15);
""வல்வில் ஓரிச் கொல்லிக் குடவரைப் பாவையின் மடவந்தனளே'' (Kuṟuntokai, 100-5-6);
""ஓரி கொல்லோ....ஓங்பெங் கொல்லிப் பொருநன்'',
""கொல்லிஆண்ட வல்வில் ஓரியும்'' (puṟam, 152-12-31, 158-5).

The fight between kāri and ōri is mentioned in ciṟupāṇāṟṟuppaṭai as follows;
""காரிக்குதிரைக் காரியொடு மலைந்த, ஓரிக்குதிரை ஓரியும்'' ($$l$$l.110-111).

It was a belief that soldiers who fought with valour and laid down their lives will ascend into a heaven called vīrasuvarkkam (வீரசுவர்க்கம்); That is hinted by
"பொறா அர் விண் பெறக் கழித்தவாள்;
""நோற்றோர் மன்ற நின் பகைவர் நின்னொடு, மாற்றார் என்னும் பெயர் பெற்று, ஆற்றாராயினும் ஆண்டு வாழ்வோரே''
(puṟam. 26-16-18)

The author of this poem who is supposed to be the father of nakkīrar has praised all the three Kings of tamiḻakam; his son has praised the three Kings and their capitals in the poem beginning ""கேள்கேடு ஊன்றவும்'' (akam, 93)

By saying "முயங்கல் இயையாதாயினும்' we have to infer that talaivaṉ could not meet talaivi as he was misled at night by signs happening casually.

By the phrase "நெஞ்சத்து உயவுத்துணையாக' talaivaṉ told his mind that he could desire pleasure by at least thinking about the intimacy, and by தூது அறாஅலியர்

- if messengers are sent several times it could be possible to embrace sometimes hence.