[[This decade has been composed as the words of a lady who fell in love with Civaṉ when he came in procession in the streets and followed him but could not go near him and was in anguish]]

{6:58}__1+
{$}
மண் அளந்த ((மணி)) வண்ணரும் (தாம்) மற்றை மறையவனும் வானவரும் சூழ நின்று
standing surrounded by the celestials in heaven, the brahmin (Piramaṉ) and Māl who has the colour of sapphire and who measured the earth.
கண் மலிந்த திரு நெற்றி உடையார்
Civaṉ has a forehead in which there is an expanding eye.
ஒற்றைக் கத நாகம் கை உடையார்; காணீர் அன்றே
has a single angry cobra in his hand; you please look at it.
பண் மலிந்த மொழியவரும் யானும் எல்லாம்
ladies whose words are as sweet as melody-types like myself and others
பணிந்து இறைஞ்சி
paying obeisance falling at his feet and lying prostrate.
தம்முடைய பின்பின் செல்ல
followed his wherever he went.
மண் மலிந்த வயல் புடைசூழ் மாடவீதி வலம்புரமே புக்கு அங்கு மன்னினாரே
he stayed there permanently entering into Valampuram itself which has main round the temple, and which is surrounded on all sides by fields which have fertile soil.
{6:58}__2+
{$}
சிலை நவின்றது ஒரு கணையால் புரம் மூன்று எய்த தீவண்ணர்
Civaṉ who has the colour of fire and who shot a single arrow fixed in the bow, on the three cities
[[ஒருங்கு அட மூ எயில் ஒற்றைக் கணைகொள் சிற்றம் பலவன் (Kōvaiyār, 55)]]
சிறந்து இமையோர் இறைஞ்சி ஏத்த
the celestials who do not wink praise and pay obeisance to him, appearing in their distinct forms.
கொலை நவின்ற களியானை உரிவை போர்த்து
covering himself with a skin of a rutting elephant trained in killing
கூத்தாடித்திரிதரும் அக்கூத்தர்
that dancer who wanders dancing.
கலை நவின்ற மறையவர்கள் காணக் காண
the brahmins who have studied the arts were witnessing him many times
கடுவிடைமேல் பாரிடங்கள் சூழ
to be surrounded by the pūtams, riding on a bull of quik gait.
காதல் மலைமகளும் கங்கையும் தாமும் எல்லாம்
all the three including himself, Kaṅkai and loving daughter of the mountain.
வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
stayed forever there in valampuram itself entering into it.
{6:58}__3+
{$}
தீக் கூரும் திருமேனி ஒருபால்
one half of the body will shine like the fire.
மற்றை அரி உருவம் ஒரு பாலும் திகழந்த செல்வர்
Civaṉ who has on the other half the form of ari (Māl) which is shining.
[[This form is called caṅkaranārāyanar]]
ஆக்கூரில் தான் தோன்றிப் புகுவார் போல
pretending to enter into the temple in ākkūr called self-existing shrine
அப்பால் எங்கும் நோக்கார் ஒருவிடத்தும்
would not look at any other place after that
[[ஓரிடத்தும் has become ஒருவிடத்தும்]]
நூலும் தோலும் துதைந்து இலங்கும் திருமேனி வெண்ணீறு ஆடி
smearing his holy form in which the sacred thread and deer's skin are close to each other, and shine
வாக்கால் மறை விரித்து 1. மாயம் பேசி
expounding the vetam by his speech and talking deceitful words.
வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
stayed for ever in valampuram itself entering into it.
[[Variant reading: 1. வாயம்;
But the reading மாயம் is found in verses No. 4,5,6, and 7;
வாயம் may be a scribal error]]
{6:58}__4+
{$}
மூவாத மூக்கப்பாம்பு அரையில் சாத்தி
wearing in the waist a furious cobra that does not become old
[[PP: மூக்கப் பாம்பைக் கண்டத்திலும் தோளிலும் கட்டி வைத்தீர்
(cuntarar tirupparaṅkuṉṟam 2)]]
மூவர் உரு ஆய முதல்வர்
Civaṉ the first cause, who assumes the forms of Piramaṉ, Māl and urttiraṉ
கோவாத எரி கணையைச் சிலை மேல் கோத்த குழகனார்
the youth who fixed the burning arrow which was never fixed before
குளிர் கொன்றை சூடி இங்கே இந்நாள் போவாரைக்கண்டு அடியேன் பின்பின் செல்ல
when I, his slave, followed many times Civaṉ who went here today having adorned himself with cool koṉṟai flowers
புறக்கணித்து
neglecting me
தம்முடைய பூதம் சூழ
to be surrounded by his pūtams
வாவா என உரைத்து மாயம் பேசி
telling me follow me; follow me and speaking deceitful words
வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
entering into valampuram itself stayed for ever there
{6:58}__5+
{$}
அனல் ஒரு கை (அது) ஏந்தி
holding fire in one hand
அதளினோடே ஐந்தலைய மாநாகம் அரையில் சாத்தி
putting on in the waist a great cobra of five hoods with a skin.
புனல் பொதிந்த சடைக் கற்றைப் பொன் போல் பேனிப் புனிதனார்
the spotless Civaṉ who has a body glittering like gold, and a collection of caṭai which holds within it water
புரிந்து அமரர் இறைஞ்சி ஏத்த
to be worshipped by the immortals with desire.
சினவிடையை மேல் கொண்டு
riding on an angry bull
திருவாரூரும் சிரபுரமும் இடை மருதும் சேர்வார் போல
as if he was going to tiruvārūr, cirapuram and iṭaimarutu
மனம் உருக வளைகழல மாயம் பேசி
speaking deceitful words to make my heart melt and my bangles to slip off as a result of it.
வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
entering into valampuram itself and stayed for ever there
{6:58}__6+
{$}
கறுத்தது ஒரு கண்டத்தர்
Civaṉ has a neck which is black in colour.
காலன் வீழக் காலினால் காய்ந்து உகந்த காபாலியார்
the Kāpāli who was pleased to kill with the leg to cause the Kālaṉ to fall on the ground.
முறித்தது ஒரு தோல் உடுத்து
wearing a skin which was folded
முண்டம் சாத்தி
putting on a garland of skulls
முற்றம் தோறும் முனி கணங்கள் புடை சூழ
when the groups of sages were surrounding him on all sides, in every courtyard
தெறித்தது ஒரு வீணையராய்ச் செல்வார்தம் வாய்ச் சிறு முறுவல் வந்து எனது சிந்தை வௌவ
the smile of the god who was going with a vīṇai shooting it with the finger and the thumb, reached me and fascinated my mind.
மறித்து ஒருகால் நோக்காதே
without again looking at me once.
மாயம் பேசி
speaking deceitful words
வலம்புரமே புக்கு
entering into valampuram itself
அங்கே மன்னினார்
stayed for ever there
{6:58}__7+
{$} பட்டு உடுத்து
wearing a silk in the waist
பவளம் போல் மேனி எல்லாம் பசுஞ்சாந்தம் கொண்டு அணிந்து
having adorned the whole of his body which is red like coral, with cool sandal-paste
[[PP_EXT_(பசுமை - குளிர்ச்சி):
பசு நிலா விரிந்த பல்கதிர் மதியின்
(Akam, 57, 11)]]
[[PP_EXT: பசு நிலா-குளிர்ந்த நிலா
(Akam, 57, old gloss)]]
பாதம் நோவ இட்டு எடுத்து நடம் ஆடி
dancing fixing the legs and raising them to ache.
இங்கே வந்தார்க்கு எவ்வூரீர் எம் பெருமான் என்றேன்
I questioned Civaṉ who came here, our Lord! which is your place?
ஆவி விட்டிடுமாறு (அது) செய்து
making my life to go out of my body.
விரைந்து நோக்கி
looking hurriedly
வேறு ஓர் பதி புகப் போவார் போல்
like one who was going to enter into a different place.
வட்டணைகள் பட நடந்து, மாயம் பேசி
walking, moving left and right and speaking deceitful words
வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
entering into valampuram itself stayed for ever-there.
{6:58}__8+
{$}
பல்லார் பயில் பழனம் பாசூர் என்று
telling me paḻaṉam where many people gather and pācūr
பழனம் பழமை சொல்லி நின்றார்
Civaṉ stood telling me about the antiquity of paḻaṉam
நல்லார் நனி பள்ளி இன்று வைகி
staying today in naṉipalli where there are good people
நாளைப் போய் நள்ளாறு சேர்தும் என்றார்
said `we would reach naḷḷāṟu tomorrow'
சொல்லார் ஒரு இடமா
he would not tell me the particular place where he would be
தோள்கை வீசி
swinging the shoulders and the hands.
சுந்தரராய்
having a beautiful form
வெந்த நீறு ஆடி எங்கும்
smearing all over his body with well-burnt holy ash.
மல் ஆர் வயல் புடை சூழ் மாடவீதி வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
entering into valampuram itself which has main streets and surrounded on all sides by fertile fields, stayed for ever there
[[மல் - மல்லல்; Poetical licence which consists in the shortening of a word by elision of one or more letters in the end;
மல்லல் வளனே (tolkāppiyam, uṟi-iyal, 7)]]
{6:58}__9+
{$}
பொங்கு ஆடு அரவு ஒன்று கையில் கொண்டு
holding in the hand an angry and dancing cobra.
போர் வெண் மழு ஏந்திப் போகா நிற்பர்
Civaṉ is going holding a white battle-axe used in war
தங்கார் ஒரு இடத்தும்
will not stay in any one place.
தம்மேல் ஆர்வம் தவிர்த்தருளார்
he is not gracious enough to remove the love which makes me hankering after him.
தத்துவத்தே நின்றேன் என்பர்
he will say I stand by truth.
இவர் செய்கை ஒன்று ஒன்று ஒவ்வா; எங்கே
his actions do not agree with one another; what is their real nature' (it is actions of mad people, which cannot be classified in any way)
என் கண்ணின் நின்று அகலா வேடம் காட்டி
showing me the form which does not vanish from my eyes.
மங்குல் மதி தவழும் மாட வீதி வலம்புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
stayed for ever entering into valampuram itself which has main streets on whose storeys clouds and moon seem to crawl, there
[[மங்குல்மதி the moon that dispels darkness,
மங்குல் ஞாயிற்று அணி வனப்பு (paripātal, 13-1);
மங்குல் ஞாயிறு இருளைக் கெடுக்கும் ஞாயிறு (do. parimēlaḻakar)]]
{6:58}__10+
{$}
செங்கண் மால் சிலை பிடித்து
Māl with red eyes holding a bow in his hand.
சேனையோடும் சென்று சேது பந்தனம் செய்து
constructing a bride having gone with the army.
புக்கும்
entering into ilaṅkai
பொங்கு போர் பல செய்து
having fought many angry battle
புகலால் வென்ற
having become victorious to save people who sought refuge in him.
[[வென்ற is used in the passive sense வெல்லப்பட்ட;
செங்கண்மால் வென்ற அரக்கன் - is the syntactical link]]
போர் அரக்கன் நெடுமுடிகள் பொடியாய் வீழ
the tall crowns of the arakkaṉ who always wages war, to fall having become powder
அங்கு ஒருதன் திருவிரலால் இறையே ஊன்றி அடர்த்து
pressing down slightly with his single toe to Kayilai and crushing him.
அவற்கே அருள் புரிந்த அடிகள்
Civaṉ granted his grace to the arakkaṉ himself
இந்நாள் வங்க மலி கடல் புடை சூழ் மாடவீதி வலம் புரமே புக்கு அங்கே மன்னினார்
stayed for ever entering into valampuram itself which has main streets surrounded by sea on which ships sail, in that shrine itself today.