{6:50}__1+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
those who do not join in Tiruvīḻimiḻalai reach evil ways only.
போர் ஆனை ஈர் உரிவைப் போர்வையானை
who wears as an upper garment the skin flayed from an elephant which came to fight with him.
புலி அதளே உடை யாடை போற்றினானை
who cherished with great care the tiger's skin as the cloth worn on the waist.
பாரானை மதியானைப் பகல் ஆனானை
who is himself the earth, the moon and the sun.
பல் உயிராய் நெடுவெளியாய்ப் பரந்து நின்ற நீரானை
who is the water spreading everywhere, and the extensive space and many living beings.
காற்றானைத் தீயானானை
who is the air and the fire.
நினையாதார் புரம் எரிய நினைந்த தெய்வத் தேரானை
who has the chariot whose parts were several tevar and who thought of it when he wanted the cities of enemies to burn.
{6:50}__2+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
சவம் தாங்கு மயானத்துச் சாம்பல் என்பு தலையோடு, மயிர்க் கயிறு தரித்தான் தன்னை
who bore the rope of hair, skull, bone and ash of the cremation ground which bears corpses.
பவம் தாங்கு பாசுபத வேடத்தானை
who has the form of pācupataṉ who prevents his devotees from being born again.
பண்டு அமரர் கொண்டு உகந்த வேள்வி எல்லாம் கவர்ந்தானை
who sacked completely the sacrifice which was desired by the immortals, long ago (and performed by takkaṉ)
கச்சி ஏகம்பன் தன்னை
who dwells in the temple, ēkampam in Kacci
கழல் அடைந்தான் மேல் கறுத்த காலன் வீழச் சிவந்தானை
who flew into a rage to cause to the Kālaṉ who was angry with mārkkaṇṭeyaṉ who approached the feet of Civaṉ, as his refuge, to fall in the ground
{6:50}__3+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
அன்று ஆலின் கீழ் இருந்து அங்கு அறம் சொன்னானை
Civaṉ who gave moral instruction sitting under the banyan tree in the distant past.
அகத்தியனை உகப்பானை
who is pleased with akattiyaṉ.
அயன், மால் தேட நின்றானை
who stood as a column of fire to be searched by Ayaṉ and Māl.
கிடந்த கடல் நஞ்சு உண்டானை
who consumed the poison that was lying in the ocean.
நேரிழையைக் கலந்திருந்தே புலன்கள் ஐந்தும் வென்றானை
who controlled the five senses though being united with a lady wearing suitable jewels.
மீயச்சூர் மேவினானை
who dwells in miyaccur with desire.
மெல்லியலாள் தவத்தின் நிறை அளக்கலுற்றுச் சென்றானை
who went to test the firmness of the penance performed by the tender lady, Umai.
{6:50}__4+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
தூயானை
who is pure.
சுடர்ப் பவளச் சோதியானை
who has the lustre of the brilliant coral.
தோன்றிய எவ்வுயிர்க்கும் துணையாய் நின்ற தாயானை
who is as affectionate as the mother to all living beings born in the earth.
சக்கரம் மாற்கு ஈந்தான் தன்னை
who granted a discus to Māl.
சங்கரனை
who does good to all.
சந்தோக சாமம் ஓதும் வாயானை
who chants cāmam which contains cantōkam
மந்திரிப்பார் மனத்து உளானை
who dwells in the minds of those who chant the mantiram.
வஞ்சனையால் அஞ்சு எழுத்தும் வழுத்துவார்க்குச் சேயானை
who is very far from those who chant the mantiram consisting of five letters, doubting its efficacy and without clarity.
{6:50}__5+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
நற்றவத்தின் நல்லானை
Civaṉ who is the fruit of penance done to end the cycle of birth and death;
[[நற்றவம் : cīvakaantamaṇi, 77]]
தீதாய் வந்த நஞ்சு அமுது செய்தானை
who consumed the poison which came to harm him.
மற்று அமரர் உலந்தாலும் உலவாதானை
who knows no death even though the so-called immortals who consumed nectar to attain immortality, die.
வருகாலம், செல்காலம், வந்தகாலம், உற்றவத்தை உணர்ந்தாரும் உணரலாகா ஒரு சுடரை
the unequalled light that could not be comprehended, even by those who are able to know the events in the future, the present, and the past.
இரு விசும்பின் ஊர் மூன்று ஒன்றச் செற்றவனை
who destroyed the three cities that were flying in the spacious sky, simultaneously.
{6:50}__6+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
மை வானம் மிடற்றானை
who has a neck as black as the sable cloud.
அவ்வான் மின்போல் வளர் சடைமேல் மதியானை
who has a crescent on the growing catai which is like the lightning in that cloud;
[[cf. மின் எறி செஞ்சடைக் கூத்தப் பிரான் (Kōvaiyār 49)]]
மழையாய் எங்கும் பெய்வானை
who rains everywhere being the clouds.
பிச்சாடல் ஆடுவானை
who receives alms everywhere.
பிலவாய பேய்க்கணங்கள் ஆர்க்கச் சூலம் பொய்வானை
who pulls out after stabbing his enemies with the trident, for the groups of peys which have mouth like caves, to roar.
பொய் இலா மெய்யன் தன்னை
who is the truth without even the slightest trace of falsehood.
பூதலமும் மண்டலமும் பொருந்து வாழ்க்கை செய்வானை
who causes the living beings to be born in this earth as well as in the upper worlds.
{6:50}__7+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
மிக்கானை
who is superior to all gods.
குறைந்து அடைந்தார் மேவலானை
who desires those who approach him languishing from worries.
வெவ்வேறு ஆய் இரு மூன்று சமயம் ஆகிப்புக்கானை
who is the six religious systems, they being different among themselves.
எப்பொருட்கும் பொது ஆனானை
who is common to all matters
பொன் உலகத்தவர் போற்றும் பொருளுக்கு எல்லாம் தக்கானை
who is worthly of all the things that the celestials of the heaven prize very much.
தான் அன்றி வேறு ஒன்று இல்லாத் தத்துவனை
the ultimate reality, which is nothing else except him.
தடவரையை நடுவு செய்த திக்கானை
who created four quarter fixing the big (meru) mountain as the centre.
{6:50}__8+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st line.
வானவர்கோன் தோள் இறுத்த மைந்தன் தன்னை
the strong god who cut the shoulders of the King of the celestials;
[[PP: புரந்தரன் தன் தோள் இறுத்த புனிதா
(appar, tiruvārūr, taṇṭakam, 2)]]
[[PP: சக்திரனைத் தேய்த்தருளித் தக்கன் தன் வேள்வியினில் இந்திரனைத் தோள் நெரித்து இட்டு
(tiruvācakam, tiruvammāṉai, 15)]]
வளைகுளமும் மறைக்காடும் மன்னினானை
who stays permanently in vaḷaikuḷam and maṟaikkāṭu (vētāraṇiyam).
[[வளைக்குளம் this is mentioned in Kshēttirattiraveṇpā of aiyaṭikaḷ kāṭauar Kōṉ nāyaṉār;
நல்லகிளை குளத்து நீரளவே கிற்றியே நெஞ்சே, வளைகுளத்துள் ஈசனையே வாழ்த்து (14) this is now known as vaḷaipuram and is in arakkōṇam taluq]]
ஊனவனை
who is the body for all souls.
உயிரவனை
who is the life within them.
ஒரு நாள் பார்த்தன் உயர் தவத்தின் நினை அறியலுற்றுச் சென்ற கானவனை
who is the hunter who went to test the superior penance of pārttaṉ, on one day.
கயிலாயம் மேவினானை
who dwells with desire in Kayilāyam
கங்கை சேர் சடையானை
who has Kaṅkai on his caṭai
கலந்தார்க்கு என்றும் தேனவனை
who is as sweet as honey to those who are intimate with him.
{6:50}__9+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
பரத்தானை
Civaṉ who is in the superior state, above māyai.
இப்பக்கம் பல ஆனானை
who is on this side of māyai many things.
பசுபதியை
who is the master of the living beings.
பத்தர்க்கு முத்திகாட்டும் வரத்தானை
who is the superior person who shows the way to attain bliss, to pious people.
வணங்குவார் மனத்துளானை
who stays in the minds of those who pay obeisance to him.
மாருதம் மால் எரி மூன்றும் வாய் அம்புஈர்க்கு ஆம் சரத்தவனை
who has an arrow in which the wind, Māl and fire were the feather, the end and its sharpness.
சரத்தையும் தன் 1. தாள் கீழ் வைத்த தபோதனனை
the god who had penance as his wealth and who placed the arrow under his feet.
[[The idea is he did not make use of the arrow as he burnt the three cities with his laughter;
தபோதனன் : தாழ்சடைப் பொலிந்த அருந்தவத்தோற்கே (puṟam, 1-13)]]
சடாமகுடத்து அணிந்த பைங்கண்சிரத்தானை
who adorns his caṭai coiled into a crown skull which has greenish eyes.
[[Variant reading: 1. தாழ்க்கீழ்]]
{6:50}__10+
{$}
திருவீழிமிழலையானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின்றார்
see 1st verse.
அயன் தலைகள் அஞ்சில் ஒன்றை அறுத்தானை
Civaṉ who cut off one of the five heads of Ayaṉ (Piramaṉ)
அஞ்சாதே வரை எடுத்த அரக்கன் தோள்கள் இறுத்தானை
who crushed the shoulders of the arakkaṉ who lifted the mountains (Kayilai) without fear.
எழுநரம்பின் இசை கேட்டானை
who listened to the music sung by him with the seven strings of the vīṇai
இந்துவினைத் தேய்த்தானை
who wasted the moon by trampling under the feet.
இரவி தன் பல் பறித்தானை
who knocked out the teeth of the sun.
வானோர் வேண்ட
as the celestials requested him.
பரந்து இழியும் புனற்கங்கை பனிபோல் 1. ஆங்குச் செறித்தானை
who blocked up like a drop of dew the water of the Kaṅkai which descended spreading itself;
[[cf. புல் நுனித்தரு பனி யென வர நதி புனிதன், சென்னியிற் கரந்து ஒளிதர (Kampa rāmāyaṇam, akalikaippaṭalam 56; 1902- edition)]]
[[Variant reading: 1. ஆகச்]]