{6:20}__1+
{$}
ஆதிக்கணான் முகத்தில் ஒன்று சென்று அல்லாத சொல் உரைக்க
when the one head among the five heads of Piramaṉ who came into existence even before the world, told a word that should not be uttered;
[[ஆதி அந்தணன் (paripāṭal, 5-22);
ஆதிப்பிரமனும் நீ (Kamparāmāyaṇam, Kavantaṉ vataippaṭalam 45)]]
தன்கைவாளால் சேதித்த திருவடியை
((the vairavar)) who cut off that head with the nail in his hand.
செல்ல நல்ல சிவலோக நெறி வகுத்துக் காட்டுவானை
who shows the right path to the good Civalōkam to reach it, assigning it to his devotees.
(1) மாதிமைய மாது ஒரு கூறு ஆயினானை
who is one half a lady who has greatness;
[[மாதிமை: greatness;]]
[[PP: மடவார் தம்மை மயல் செய்தல் மாதவமோ மாதிமையோ
(cuntarar, nākaikkārōṇam, 4);]]
[[PP: ஊர் மலி பிச்சை கொண்டு, உண்பது மாதிமையோ உரையே
(nāvukkaracar, nākaikkārōṇam, tiruviruttam, 7);]]
[[PP: வேதியன் மாதிமையால் விரும்பும் இடம் வெண்டுறையே
(campantar, tiruveṇṭuṟai, 1)]]
(2) மாமலர் மேல் அயனோடு மாலும் காணா நாதியை
the master who could not be seen by Ayaṉ in the lotus flower and Māl;
[[நாதி:
எவ்வுயிர்க்கும் நாதியன் நம் பெருமான் (cuntarar, tirunaṉipaḷḷi, 1)]]
நம்பியை
who is the supreme being
நள்ளாற்றானை
and who is in naḷḷāṟu
(3) நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
what a wonder I, his slave, had the good fortune of thinking of him and saved myself!
[[Variant reading: (1) மாதியை (2) மாமலர்மேலானோடு (3) நான் அடியே நீனைக்கப் பெற்று; this reading should be taken for the following verses also.]]
[[Variant_TVG: (1) mā matiyai]]
{6:20}__2+
{$}
படையானை
Civaṉ who has many weapons.
பாசுபத வேடத்தானை
who has the guise of a pācupataṉ
பண்டு அனங்கற் பார்த்தானை
who burnt aṉaṅkaṉ in the past by fixing his gaze on him.
[[அனங்கன் is not used in its derivative sense.]]
பாவம் எல்லாம் அடையாமைக் காப்பானை
who protects his devotees from being approached by sins.
அடியார் தங்கள் அருமருந்தை
who is the rare nectar of the devotees.
ஆவா என்று அருள் செய்வானை
who bestows his grace with an exclamation expressive of pity.
[[அந்தோ, அன்னா, கொல்லோ, ஆ, ஆவா அ ஆ என்பன இரக்கம் குறித்து வரும் (Naṉṉūl, 420, Mayilainātar) It is not doubling of ஆ; it is a separate word.]]
சடையானை
who has a caṭai
சந்திரனைத் தரித்தான் தன்னை
who has borne the crescent
சங்கத்த முத்து ஆனைய வெள்ளை ஏற்றின் நடையானை
who rides on a white bull which is as white as the pearl got from the oyster.
நம்பியை நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
see 1st verse.
{6:20}__3+
{$}
பட அரவம் ஒன்று கொண்டு அரையில் ஆர்த்த பராபரனை
Civaṉ who is the high and low, who has tied a cobra with a hood, in the waist
பைஞ்ஞீலி மேவினானை
who is in Paiññīli
அடல் அரவம் பற்றிக் கடைந்த நஞ்சை அமுதாக உண்டானை
who consumed the poison which rose when the ocean of milk was churned using a strong serpent as a cord used for turning a churning staff.
ஆதியானை
who is the cause of all things.
மடல் அரவம் மன்னு பூங்கொன்றையானை
who adorns himself with koṉṟai on whose petals there is the humming of the bees.
மாமணியை
the invaluable ruby.
மாணிக்காய்க் காலன் தன்னை நடல் அரவம் செய்தானை
who kicked the Kalaṉ in order to protect the bachelor (Mārkkaṇṭēyaṉ)
நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
see 1st verse.
[[நடலை has become நடல், ஐ being dropped.;
[[நடலை அரவம்: the sound of kaḻal, which gave distress to Kālaṉ when he was kicked.]]
{6:20}__4+
{$}
கட்டங்கம் ஒன்று தம்கையில் ஏந்தி
holding a battle-axe in the hand.
கங்கணமும் காதில் விடு (1) தோடும் இட்டு
wearing a wristlet and a women's shining ear-ring in the left ear.
சுட்டு அங்கம் கொண்டு துதையப் பூசி
smearing thickly with the holy ash which was got by burning all bodies.
சுந்தரனாய்
having a beautiful appearance
சூலம்கை ஏந்தினானை
who holds a trident in his hand.
பட்ட அங்கமாலை நிறையச் சூடி
wearing on the head heavily the garland of bones of dead people.
பல் கணமும் தாமும் பரந்த காட்டில் நட்டம் கம் ஆடியை
who danced in the region of pure intelligence along with the many pūtams and himself inhabiting the cremation ground.
[[நட்டங்கம் = நட்டம் + கம் = space.]]
நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
(see 1st verse)
[[Variant reading: (1) தோடது]]
{6:20}__5+
{$}
உலந்தார் தம் அங்கம் கொண்டு உலகம் எல்லாம் ஒரு நொடியில் உழல்வானை
Civaṉ who wanders throughout the world in an instant, the time-measure of the snap of the fingers, wearing the bones of those who have deceased.
உலப்பு இல் செல்வம் சிலந்தி தனக்கு அருள் செய்த தேவ தேவை
the supreme god who granted limitless wealth to a spider.
திருச்சிராப்பள்ளி எம் சிவலோகனை
our god in Civalōkam who is in Tiruccirāppaḷḷi.
கலந்தார் தம் மனத்து என்றும் காதலானை
who dwells in the minds of devotees who are united in friendship.
கச்சி ஏகம்பனை
who is Ēkampam in Kacci.
கமழ் பூங்கொன்றை நலம் தாங்கும் நம்பியை
the supreme being who bears the garland of fragrant and beautiful koṉṟai.
நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
see 1st verse
{6:20}__6+
{$}
குலம் கொடுத்துக் கோள் நீக்க வல்லான் தன்னை
Civaṉ who is capable of removing blemish by granting noble lineage.
(1) குல வரையின் மடப்பாவை இடப் பாலானை
who has on his left half the young daughter of the eminent mountain.
மலம் கெடுத்து மா தீர்த்தம் ஆட்டிக் கொண்ட மறையவனை
the brahmin who bathed me in his benign grace and admitted me as his protége', destroying all impurities of the soul.
சலம் கெடுத்து
destroying all evil acts.
தயா மூலதன்மம் என்னும் தத்துவத்தின் வழி நின்று
standing in the path of [the] ultimate reality known as compassion, which is the foundation of all virtuous acts.
தாழ்ந்தோர்க்கு எல்லாம் நலம் கொடுக்கும் நம்பியை
the supreme being who grants all good things to those who bow to him.
நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) குலவரையன்]]
{6:20}__7+
{$}
பூவிரியும் மலர்க் கொன்றைச் சடையினானை
Civaṉ who wears on his caṭai koṉṟai flowers of spreading charm
புறம்பயத்து எம் பெருமானைப் புகலூரானை
our Lord in Puṟampayam, and who is [also] in Pukalūr.
மா இரி அக்களிறு உரித்த மைந்தன் தன்னை
the strong god who flayed that male elephant that was the cause of other beasts to flee for their safety.
மறைக்காடும் வலி வலமும் மன்னினானை
who dwells permanently in Maṟaikkāṭu and Valivalam.
தே இரியத் திகழ் தக்கன் வேள்வி எல்லாம் சிதைத்தானை
who laid waste completely the sacrifice of eminent Takkaṉ, for the tevar who had assembled there to flee in all directions to save their lives.
[[முன் தகர்த்து எல்லா இமையோரையும், பின்னைத் தக்கன் முத்தீச், சென்று அகத்து இல்லா வகை சிதைத் தோன்,
விண்ணோர் தக்கன் வேள்வியின் வாய்ப் பாயின சீர்த்தியன் அம்பலத்தானைப் பழித்து மும்மைத், தீயினது ஆற்றல் சிரம்கண் இழந்து திசை திசை தாம் போயின எல்லை எல்லாம் புக்கு (Kōvaiyār, 92, 234)]]
உதைத்து அவன் தன் சிரம்கொண்டானை
who took away his head by punishing him.
நா விரிய மறை நவின்ற நள்ளாற்றானை
and who is in Naḷḷāṟu, who revealed the Vētam-s from his tongue to spread in the world.
நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
see 1st verse.
{6:20}__8+
{$}
சொல்லானை
Civaṉ who is in the form of words.
சுடர்ப் பவளச் சோதியானை
who is as brilliant as the coral which has brightness.
தொல் அவுணர் புரம் மூன்றும் எரியச் செற்ற வில்லானை
who has a bow with which he destroyed all the three cities of the ancient acurar, to be consumed by fire.
எல்லார்க்கும் மேலானானை
who is superior to all
மெல்லியலாள் பாகனை
who has as a half a lady tender by nature.
வேதம் நான்கும் கல்லாலின் நீழற்கீழ் அறம் கண்டானை
who gave initiation in aṟam contained in the four Vētam-s sitting under a variety of banyan tree, known as Kallāl.
காளத்தியானை
who is in Kāḷatti
கயிலை மேய நல்லானை
the good god who is in Kayilai.
நம்பியை நள்ளாற்றானை நானடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறே
see 1st verse.
[[In the 3rd line, if the reading were காளத்தி, it would suit the metre.]]
{6:20}__9+
{$} குன்றாத மாமுனிவன் சாபம் நீங்கக் குரை கழலால் கூற்றுவனைக் குமைத்த கோனை
the master who trod upon the god of death with his foot wearing roaring Kaḻal in order to remove the curse of the great sage who was not deficient in anything.
[[His curse was that his life would come to an end in his sixteenth year, which was the order of Civaṉ himself.]]
அன்று ஆக அவுணர்புரம் மூன்றும் வேவ ஆரழல்வாய் ஓட்டி அடர்வித்தானை
who destroyed all the three cities of the acurar to be burnt by the fire which could not be put out, by causing it to spread everywhere, as enmity arose.
[[அன்று-அன்றுதல் = பகைத்தல் (enmity)]]
சென்று ஆது வேண்டிற்று ஒன்று ஈவான் தன்னை
one who gives anything one wants, by going to him
[[ஆது - யாது - ஆது is a corruption of யாது;]]
[[நிலம் மிகு கீழும் மேலும் நிகர் ஆதும் இலலை (campantar, tirunaṉipaḷḷi, 8)]]
[[உறவு ஆதும் இலள் என்று என்று ஒழியாது (periya tirumoḻi, 5-5-8).]]
சிவனே எம்பெருமான் என்றிருப்பார்க்கு என்றும் நன்று ஆகும் நம்பியை
the supreme being who is all good things always to those who think, `our Lord is Civaṉ to the exclusion of other minor deities'
நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறு
see 1st verse.
{6:20}__10+
{$}
இறவாமே வரம் பெற்றேன் என்று மிக்க இராவணனை இருபது தோள் நெரிய ஊன்றி மீண்டு உறவு ஆகி இன்னிசை கேட்டு இரங்கி உற்ற பிணி தவிர்த்தருள வல்லான் தன்னை
Civaṉ who can cure him of the disease that he had suffered, for becoming friendly and taking pity on him hearing his music, as against being inimical to him formerly and pressing his toe to crush the twenty shoulders of Irāvaṇaṉ who was puffed with pride as he thought, I have got a boon that I will not die!
மறவாதார் மனத்து என்றும் மன்னினானை
who stayed permanently in the minds of those who meditated upon him without forgetting.
மாமதியம் மலர்க்கொன்றை வன்னி மத்தம் நறவு ஆர் செஞ்சடையானை
who has on his red caṭai the great crescent, koṉṟai flowers indian mesquit (vaṉṉi leaves), datura flowers in which honey is abundant.
நள்ளாற்றானை நான் அடியேன் நினைக்கப் பெற்று உய்ந்த ஆறு
see 1st verse.