[[This decade has been composed as the words of a lady who lost her firmness of mind by seeing Civaṉ who came begging for alms, and by his looks and talk. She somehow consoled her mind by his coming daily and when he stopped coming she lost self-control and told her intention to her friend to send a messenger to him]]

{6:13}__1+
{$}
கொடி மாட நீள் தெருவு கூடல் கோட்டூர் கொடுங்கோளூர் தண் வளவி கண்டியூரும்
Kūṭal which has long streets and storeys which have flags, Kōṭṭūr, Kotuṅkōḷūr, cool Vaḷavi, Kaṇṭiyūr
நடம் ஆடு நல் மருகல் வைகி
after staying in good Marukal where he dances
நாளும் நலம் ஆகும் ஒற்றியூர் ஒற்றி ஆக
as the excellent Oṟṟiyūr is mortgaged with the right of possession always, (and leaving that)
படு மாலை வண்டு அறையும் பழனம், பாசூர் பழையாறும் பாற்குளமும் கைவிட்டு
abandoning Paṟkuḷam, Paḻaiyāṟu, Pācūr, and Paḻaṉam where in the evening, when the sun sets, bees hum in a high pitch
இந்நாள் பொடி ஏறு மேனியராய்ப் பூதம் சூழப் புறம்பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
today Civaṉ went away saying, `Puṟampayam is our place', surrounded by pūtams and having a body on which holy ash is thickly besmeared
[[That he has not returned is implied. The idea is that the friend will realise her haste and send a messenger knowing her longing.]]
[[In this verse கொடுங்கோளூர், வளவி, பாற்குளம் are shrines which have no separate decades of verses but are only mentioned in the verses about other shrines. These are called in Tamil வைப்புத்தலம்]]
{6:13}__2+
{$}
முற்று ஒருவர் போல முழு நீறு ஆடி
Having besmeared his wholy body like one who had far advanced in doing penance.
[[A certain kind of devotees are called முழு நீறு பூசிய முனிவர்]]
முளைத் திங்கள் சூடி முந்நூலும் பூண்டு
Having worn a crescent just risen and a sacred thread of three strands
ஒற்று ஒருவர் போல உறங்குவேன் கை ஒளி வளையை ஒன்று ஒள்றா எண்ணு கின்றார்
Civaṉ counted one by one the bright bangles worn by me who am pretending to sleep like an eaves-dropper who overhears other's secrets in this way.
மால் கொண்டாற் போல மயங்குவேற்கு
to me who am bewildering like one who has a delusion of mind.
புற்று அரவக்கச்சு ஆர்த்துப் பூதம் சூழப் புறம் பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
went away saying `puṟampayam is our place', surrounded by pūtams and fastening a cobra living in the anthill as a belt.
{6:13}__3+
{$}
ஆகாத நஞ்சு உண்ட அந்தி வண்ணர்
Civaṉ who has the colour of the evening sky and who drank the poison which causes death
ஐந்தலைய மாசுணம் கொண்டு அம் பொன் தோள் மேல் ஏகாசமா 1. இட்டு
Having worn as an upper cloth on the beautiful shoulder a big cobra of five hoods.
ஓடு ஒன்று ஏந்தி வந்ந்து திருவே இடுபலி; என்றார்க்கு இல்லே புக்கேன்
I entered into the house to give alms to him who begged you who are as beautiful as tiru! give me alms, holding a skull in his hand.
பாகு ஏதும் கொள்ளார்
will not receive even a small quantity of liquid food.
பலியும் கொள்ளார்
will not receive alms also.
பாவியேன் கண்ணுள்ளே பற்றி நோக்கிப் போகாத வேடத்தர்
having a form which will not disappear from the apple of the eye, he rivetting his looks into my eyes which are sinful.
பூதம் சூழப் புறம் பயம் நம் ஊர் என்று போயினார்
went away saying, `puṟampayam is our place', surrounded by pūtams.
[[Variant reading: 1. விட்டொன்றேந்தி வந்ந்து]]
{6:13}__4+
{$}
பல் மலிந்த வெண்தலை கையில் ஏந்தி
holding a skull with its complete set of teeth
பனி முகில் போல் மேனிப் பவந்த நாதர்
Chief who is eulogized in verse and ordinary talk and who has a body like the cool cloud that is the cause for dew. (That cloud will be white in colour).
[[பவந்தம் is a corruption of பிரபந்தம்;
cf: பவஞ்சம் (tiruviḷaiyātaṟpurāṇam, maṇcumanti carukkam, 72);
பவஞ்சம் is a corruption of பிரபஞ்சம்;
பவந்தர் a deceptive person is the meaning given by some]]
நெல் மலிந்த நெய்த்தானம், சோற்றுத் துறை, நியமம், துருத்தியும் நீடூர் பாச்சில், கல் மலிந்து ஓங்கு நீர்க் கழுக்குன்றம் கடல் நாகைக்காரோணம் கை விட்டு
Having left neyttāṉam which has plenty of paddy, coṟṟuttuṟai, nīyaman, turutti, nīṭūr, pāccil, Kaḻukkuṉṟam which has streams and in which there are plenty of boulders and nākaikkaroṇam on the sea shore.
இந்நாள்
today
பொன் மலிந்த கோதையரும் தாமும் எல்லாம் புறம்பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
went away himself along with a beautiful lady, saying, `puṟampayam is our place!'
[[நியமம் - பரிதி நியமம் - paritiniyamam;
பாச்சில் - பாச்சிலாச் சிராமம் - pāccilāccirāmam;
All the shrines in this verse have decades of their own]]
{6:13}__5+
{$}
செத்தவர் தம் தலை மாலை கையில் ஏந்தி
holding a garland of skulls of those gods who had deceased
[[Only in this verse there is mention of Civaṉ holding a garland of skulls in his hand]]
சிரமாலை சூடி
wearing on the head a garland of skulls
சிவந்த மேனி மத்த கத்தயானை உரிவை மூடி
covering his red body with the skin of an elephant which has round protuberance on the temples,
மடவாள் அவளோடும் மான் ஒன்று ஏந்தி
holding a deer on the hand and having a young lady,
அத்தவத்த தேவர் அறுபதின்மர் ஆறு நூறாயிரவர்க்கு ஆடல் காட்டி
showing the dance to tēvar who were in number sixty and six lakhs who had that famous good fortune by penance
புத்தகம் கைக் கொண்டு
keeping a book in the hand
புலித்தோல் வீக்கி
and having tightly fastened a tiger's skin
புறம் பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
went away saying `puṟampayam is our place'
{6:13}__6+
{$}
நஞ்சு அடைந்த கண்டத்தர்
Civaṉ has a neck which was reached by the poison as a safe place to remain.
வெண்ணீறு ஆடி
bathing in white holy ash,
நல்ல புலி அதள் மேல் நாகம் கட்டி
tying a cobra upon the beautiful tiger's skin.
பஞ்சு அடைந்த மெல்விரலாள் பாகமாக
the lady with soft fingers like cotton being on one half
பராய்த்துறையேன் என்று
saying `I am in parāittuṟai'
ஓர் பவள வண்ணர் துஞ்சு இடையே வந்து
Civaṉ who has the colour of coral as I looked at him attentively, came when I was in deep sleep
துடியும் கொட்ட
when he sounded the drum tapering in the middle
துண்ணென்று எழுந்திருந்தேன்
I woke up startled
சொல்லமாட்டேன்
I would not reveal what happened then (what happened was Civaṉ touched the body of the talaivi knowing her inner motive. She could not reveal it out of bashfulness)
புன் சடையின் மேல் ஓர் புனலும் சூடி
bearing on the golden caṭai a water (Kaṅkai)
புறம் பயம், நம் ஊர்' என்று போயினாரே
He went away saying `puṟampayam is our place'
{6:13}__7+
{$}
மறி இலங்கு கையர்
having on the hand a young eminent deer
மழு ஒன்று ஏந்தி
and holding a battle-axe
மறைக்காட்டேன் என்று ஓர் மழலை பேசி
speaking sweet lisping words and saying, `I am in maṟaikkāṭu'
செறி இலங்கு தோள் மேல் நீறு கொண்டு திருமண்டமா இட்ட திலக நெற்றி நெறி இலங்கு கூந்தலார் பின் பின் சென்று
following often the ladies who have wavy tresses of hair and on whose forehead the dot is fixed, and the holy ash is worn in three horizontal lines on the strong and shining shoulders
நெடுங்கண் பனிசோர நின்று நோக்கி
rivetting his gaze on them to make their long eyes to shed drops of tear, losing their firmness of their heart on its hood
பொறி இலங்கு பாம்பு ஆர்த்து
Having tied a cobra with shining dots on its hood
பூதம் சூடி
to be surrounded by pūtam
புறம்பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
went away saying, `puṟampayam is our place'
{6:13}__8+
{$}
நில்லாதே
withut stopping at any one place
பல் ஊரும் பலிகள் வேண்டி
desirous of getting alms in many place
நிரை வளையார் பலி பெய்ய நிறையும் கொண்டு
taking possession of the self-control also of the ladies who wear rows of bangles when they came to offer alms.
கொல் ஏறும் கொக்கரையும் கொடு கொட்டியும் குடமூக்கில் அங்கு ஒழிய
having come, after leaving in Kutamūkkil Koṭukoṭṭi, Kokkarai and a bull capable of killing by goring.
[[Kokkarai and Koṭukoṭṭi are musical drums. Perhaps civan's dance by Koṭukoṭṭi got its name, when he used to dance playing upon Koṭukoṭṭi]]
[[(கொல்) ஏறு the underlined words is a generic epithet]]
குளிர் தண் பொய்கை நல்லாளை நல்லூரே 1. தவிரேன் என்று
saying, `I won't stay in nāllūr, which has very cool natural tanks and good people (நல்லாளை : ஐ : expletive)
நறையூரில் தாமும் தவிர்வார் போல
pretending as if he would stay in naṟaiyūr
பொல்லாத வேடத்தர் பூதம் சூழ
having a mischievous form that destroys the firmness of mind of ladies, and surrounded by pūtam
புறம் பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
Civaṉ went away saying `puṟampayam is our place'
[[Variant reading: 1. தவிரே]]
{6:13}__9+
{$}
விரை ஏறு நீறு அணிந்து
Having besmeared himself with holy ash of strong smell
ஆமை பூண்டு
wearing the shell of the tortoise as an ornament
வெண்தோடு பெய்து
inserting in the ear-lobe an ear-ring made of conch
இடங்கை வீணை ஏந்தி
holding a viṇai in the left hand.
திரை ஏறு சென்னிமேல் திங்கள் தன்னைத் திசை விளங்க வைத்து உகந்த செந்தீ வண்ணர்
Civaṉ who is as red as red fire, and who was pleased to place on his head where there are abundant waves (of Kaṅkai) the crescent to shed light in all the corners.
அரை ஏறு மேகலையாள் பாகம் ஆக
with a lady who wears in her waist a jewelled girdle of 7 or 8 strands, as his half
ஆரிடத்தில் ஆடல் அமர்ந்த ஐயன்
the cheif who desired dancing in a place which is not liked by people
புரை ஏறு தாம் ஏறி
riding on a superior bull
பூதம் சூழ
surrounded by pūtam
புறம் பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
went away saying `puṟampayam is our place'
{6:13}__10+
{$}
கோ ஆய இந்திரன் உள்ளிட்டராக
tēvar including their King intiraṉ, to stand at a distance surrounding him
குமரனும் விக்கின் விநாயகன்னும்
Kumaran (Murukaṉ) and vināyakaṉ who removes obstacles
பூ ஆய பீடத்து மேல் அயன்னும் பூமி அளந்தானும் போற்று இசைப்ப
Ayaṉ who sits on the seat of a flower and Māl who measured the earth, to sing his praises, standing nearby
பா ஆய இன்னிசைகள் பாடி ஆடி
dancing and singing musical compositions in the form of verses.
பாரிடமும் தாமும் பரந்து பற்றி
Having held me in subjugation, himself and the pūtams, spreading everywhere
பூ ஆர்ந்த கொன்றை பொறிவண்டு ஆர்க்க
the bees with dots to hum in a high pitch on the very beautiful koṉṟai flowers
புறம் பயம் நம் ஊர் என்று போயினாரே
went away saying `puṟampayam is our place'
[[This verse describes Civaṉ appearing before devotees and giving darshan to them. Contrary to his custom, there is no mention of Irāvanaṉ in this verse]]