[[This decade gets its name as in every verse the word ஏழையேன் occurs]]

{6:3}__1+
{$} ஏழையேன்
I who am of weak intellect.
வெறிவிரவு கூவிளம் நல் தொங்கலானை
the god who wears a garland of fragrant bael leaves.
வீரட்டத்தானை
who is in Vīraṭṭam (Atikai)
வெள்ளேற்றினானை
who has a white bull.
பொறி அரவினானை
who has a cobra with spots on its hood.
புள் ஊர்தியானை
who rides on a bird (Karutaṉ) (who is himself Māl also)
பொன் நிறத்தினானை
who is also Piramaṉ who is golden in colour.
புகழ் தக்கானை
who is fit to be praised.
அறிதற்கு அரியசீர் அம்மான் தன்னை
who is the god whose greatness could not be known by all.
(2) ஆதியரைய மங்கை அமர்ந்தான் தன்னை
who desired Atiyarayamaṇkai.
எறிகெடிலத்தானை
who has the river, Keṭilam, which throws waves.
(2) இறைவன் தன்னை
who pervades in all things.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
what a pity I was negligent of him previously.
[[variant readings: (1) அதியரையன் மங்கை (2) இறையான் தன்னை]]
{6:3}__2+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
வெள்ளிக்குன்றன்ன விடையான் தன்னை
the Lord who has a bull as white as the white Kayilai
[[வெள்ளிமலையன்ன மால் விடையோன் (Kōvaiyār, 128)]]
வில்வலான் வில்வட்டம் காய்ந்தானை
who destroyed the circle formed by the bow of cupid who is a good archer.
புள்ளி வரிநாகம் பூண்டான் தன்னை
who adorned himself with cobra having dots and lines.
பொன் பிதிர்ந்தன்ன சடையான் தன்னை
who has a caṭai like gold which is spread out.
வள்ளி வளைத்தோள் முதல்வன் தன்னை
the pre-eminent god who wears a bangle made of creeper.
வாரா உலகு அருள வல்லான் தன்னை
who is able to great civalōkam from which there is no return to earth for rebirth
எள்க இடுபிச்சை ஏற்பான் தன்னை
who receives alms which is given to be despised by all.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[Note: there is no mention of the name of the shrine as in other verses]]
[[Variant reading: (1) வில்வல்லான்]]
{6:3}__3+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
முந்தி உலகம் படைத்தான் தன்னை
the Lord who created the world in the beginning.
மூவாமுதலாய மூர்த்தி தன்னை
who has a visible form and who is the first cause of all things and does not age.
சந்த வெண் திங்கள் அணிந்தான் தன்னை
who adorned his head with a beautiful white crescent.
தவநெறிகள் சாதிக்க வல்லான் தன்னை
who fulfils the paths of penance to those who realised him.
சிந்தையின் தீர்வினையை
who is the result of acts which are removed from the mind.
தேனைப் பாலை
who is as sweet as honey and milk.
செழுங்கெடில வீரட்டம் மேவினானை
who dwells with desire in the vīraṭṭam on the bank of the Keṭilam of fertile water.
எந்தைபெருமானை
the god who is our father.
ஈசன் தன்னை
and the Lord of the universe.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) மூவர்முதலாய]]
{6:3}__4+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
மந்திரமும் மறைப்பொருளும் ஆனான் தன்னை
the god who is the mantiram and the meaning of the vētams.
மதியமும் ஞாயிறும் காற்றும் தீயும் அந்தரமும் அலைகடலும் ஆனான் தன்னை
who is himsels the moon, the sun, the air, the fire, the sky and the moving ocean.
அதியரைய மங்கை அமர்ந்தான் தன்னை
who dwelt with desire in atiyarayamaṇkai.
(1) கந்தருவம் செய்து இருவர் கழல் கை கூப்பிக் கடிமலர்கள் பல தூவிக்காலை, மாலை இந்திரனும் வானவரும் தொழச் செல்வானை
who goes to receive the worship of intiraṉ and other celestials both in the morning and evening, who scatter fragrant flowers and bow with joining hands before him, when the two Kantaruvar, ākā, ūkū, sing music. (இருவர் may mean also Kampaḷar and acuratevar)
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) கந்திருவம்]]
{6:3}__5+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
ஒரு பிறப்பு (உம்) இல் அரண் அடியை உணர்ந்தும் காணார்
the camaṇar could not understand and see the feet of araṉ who was not born even once.
உயர்கதிக்கு வழிதேடிப் போக மாட்டார்
and who are in capable of rising higher seeking the path for higher state of existence.
வருபிறப்பு ஒன்று உணராது மாசுபூசி
without understanding the births which are coming from time immemorial, and smearing their bodies with gall-nut powder.
வழிகாணாதவர் போல் வார் மனத்தனாகி
doing things according to whims like the blind people.
அருபிறப்பை அறுப்பிக்கும் அதிகை ஊரன் அம்மான் தன் (2) அடியினையே அணைந்து வாழாது
without prospering, drawing near the twin feet of the god in the shrine, atikai who causes by his grace to destroy the birth which grace is a rare aquisition (அருபிறப்பு=அரும்பிறப்பு)
இருபிறப்பும் வெறுவியராய் இருந்தார் சொற்கேட்டு
accepting the words of the camaṇar who are worthless in this as well as in the next birth
[[சாக்கியப் பட்டும் சமண் உடை ஆகி உடை ஒழிந்தும் பாக்கியம் இன்றி இருதலைப் போகமும் பற்றும் விட்டார் (camantar, tirunīlakaṅṭam, 10)]]
நான் பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[variant readings: (1) பிறப்பிலானடியை (2) அடியிணையை அணைந்து வாழாது]]
{6:3}__6+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
ஆறு ஏற்கவல்ல சடையான் தன்னை
Civaṉ who can receive the river on the caṭai.
அஞ்சனம் போலும் மிடற்றான் தன்னை
who has a neck as black as the collyrium.
(1) கூறுஏற்கக் கூறு அமரவல்லான் தன்னை
who is capable of absorbing the subtle nature of all things supporting them and who can pervade as intellect in their gross forms both inside and outside them.
கோல் வளைக்கை மாதராள் (2) பாகன் தன்னை
who has a half a lady who wears on her hand bangles of exquisite workmanship.
நீறு ஏற்கப்பூசும் அகலத்தானை
who smears on his chest sacred ash fittingly.
நின்மலன் தன்னை
who is without purities of the soul.
நிமலன் தன்னை
who removes the impurities of the soul for his devotees.
ஏறு ஏற்க ஏறுமாவல்லான் தன்னை
who is capable of driving the bull in the proper manner.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[variant readings: (1) குண்டரக்கனாய் (2) உடனாயுழிதந்தே]]
{6:3}__7+
{$} ஏழையேன் நான்
I who am of weak intellect.
குண்டாக்கனாய் உழன்று
wandering being the leader.
உண்டி உகந்து
desiring food.
கையில் உண்டு
eating in the hands using them as a plate.
குவிமுலையார் தம் முன்னே நாணம் இன்றி அமணே நின்றார் சொற் கேட்டு (2) உடன் ஆகி உணர்வு ஒன்று இன்றி உழிதந்தேன்
I wandered about without any intelligence, being united with amaṇar who stood naked without shame in the presence of ladies of conical breasts, and accepting their words as truth.
வண்டு உலவு கொன்றை அம் கண்ணியானை
Civaṉ who wears a chaplet of koṉṟai on which the bees move to and fro.
வானவர்கள் ஏத்தப்படுவான் தன்னை
who is praised by the tēvar in heaven.
எண் திசைக்கும் மூர்த்தியாய் நின்றான் தன்னை
who was the chief of all the eight directions and who has a visible form.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) குண்டரக்கனாய் (2) உடனாயுழிதந்தே]]
{6:3}__8+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
உறி முடித்த குண்டிகை தம் கையில் தூக்கி
carrying an ascetic's pitcher which was tied by a knot to the network of ropes.
ஊத்தை வாய்ச்சமணர்க்கு ஓர் (2) குண்டாக்கனாய்
being the leader of the camaṇar with filthy mouths.
கறிவிரவு நெய்சோறு கையில் உண்டு
eating from the hands the rice which was mixed with vegetables and ghee.
கண்டார்க்குப் பொல்லாத காட்சி ஆனேன்
I became ugliness itself to those who looked at me.
மறிதிரைநீர்ப் பவ்வ நஞ்சு உண்டான் தன்னை
Civaṉ who consumed the poison that rose in the ocean which has fresh water and rolling waves.
மறித்து ஒருகால் வல்வினையேன் நினைக்க மாட்டேன்
I bound by the irresistible acts did not think of him at least once again, though I was thinking of him before.
(3) எறிகெடில நாடர் பெருமான் தன்னை
the god of the people around the region of the Keṭilam which throws waves on its banks.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[Verses 7 and 8 express his repentance and regret for having been a camaṇaṉ in his early life]]
[[variant readings: (1) உறிபிடித்த (2) குண்டரக்கனாய் (3) எறிகெடிலத்தானை இறைவன் தன்னை]]
{6:3}__9+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
(1) நிறைவு ஆர்ந்த நீர்மையாய் நின்றான் தன்னை
Civaṉ who has the nature of being full;
[[PP: குறைவு இலா நிறைவே குணக்குன்றே
(cuntarar, tiruvāvaṭutuṟai, 6)]]
[[PP: குறைவிலா நிறைவே
(tiruvācakam-Kōyil tiruppatīkam, 5)]]
நெற்றிமேல் கண் ஒன்று உடையான் தன்னை
who has an eye on the forehead.
மறையானை
who is spoken in the vētams.
மாசு ஒன்று இலாதான் தன்னை
who has not the slightest impurity.
வானவர்மேல் மலரடியை வைத்தான் தன்னை
who placed his lotus-feet on the heads of the residents of heaven.
கறையானை
who has the blackness of poison. (in his neck)
காது ஆர் குழையானை
who wears in his ear a men's ear-ring.
கட்டங்கம் ஏந்திய (2) கையினானை
who holds a battle-axe in the hand.
இறையானை
who stays in everything both animate and inanimate.
எந்தைபெருமானை
who is our father and Lord.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[variant readings : (1) நிறையார்ந்த (2) கையான் தன்னை]]
{6:3}__10+
{$} தொல்லைவான் சூழ்வினைகள் சூழ்ப்போந்து தூற்றியேன் ஆற்றியேன்
I made known publicly my old, big accumulated acts which surrounded me and conspired against me; I approached without the capacity to put up with them and patiently bore the pain.
சுடராய் நின்று வல்லையே இடர்தீர்த்து இங்கு (1) அடிமை கொண்ட வானவர்க்கும் தானவர்க்கும் பெருமான் தன்னை
the god of both the celestials and acurar, who admitted me as a protege quickly removing my afflictions, being the divine light.
கொல்லைவாய்க் குருந்து ஒசித்துக் குழலும் ஊதும் (2) கோவலனும் நான்முகனும் கூடி
the shepher who played on the flute also, in addition to bending the wild-lime tree in the forest tract and Piramaṉ of four faces joining together. (ஒசித்தல் may also mean breaking)
எல்லை காண்பு அரியானை எம்மான் தன்னை
could not know the limit of Civaṉ who is our master.
பண்டு இகழ்ந்தவாறே
see 1st verse.
[[variant readings: (1) அடிமைக்கொண்ட (2) கோவலன் நான்முகன் கூடி எங்கும்]]
{6:3}__11+
{$} ஏழையேன் நான்
[[see 1st verse]]
முலை மறைக்கப்பட்டு நீராடாப்பெண்கள் (1) முறை முறையால் நம் தெய்வம் என்று தீண்டி
the caman women who do not bathe but only cover their breasts touch the males saying our god by turn.
தலைபறிக்கும் தன்மையர்கள் ஆகி நின்று (2) தவமே என்று அவம் செய்து தக்கது ஓரார்
and standing by and plucking the hairs on their heads, and do not know what is proper but do only acts thinking them to be penance itself.
(3) மலைமறிக்கச் சென்ற இலங்கைக் கோனை மதன் அழியச் செற்ற சேவடியினானை
Civaṉ who has a red-lotus feet with which he crushed to destroy the strength of the King of ilaṅkai who went to turn upside down the mountain, Kayilai.
(1) இலைமறித்த கொன்றை அம் தாரான் தன்னை
and who wears a garland of koṉṟai flowers knitted with twisled leaves.
பண்டு இகழ்ந்த வாறே
see 1st verse.
[[variant readings: (1) முறைமுறையே நம் தெய்வம் (2) தவமென்றவம் செய்து (3) மலைபறிக்கச் சென்ற (4) இலை மறைத்த]]