{5:97}__1+
{$}
சிந்திப்பார் மனத்தான் சிவன்
Civaṉ who occupies the minds of those who meditate on him.
செஞ்சுடர் அந்தி வான் நிறத்தான்
who has the red colour of the evening sky which is red in colour.
அணி ஆர்மதி முந்திச் சூடிய முக்கண்ணினான் அடி (1) வந்திப்பார் (அவர்)
those who pay obeisance to the feet of Civaṉ who has three eyes and who wears a beautiful crescent in precedence to all other things.
வான் உலகு ஆள்வரே
will rule over heaven.
[[VAR_TVG: (1) vantiruppār]]
{5:97}__2+
{$}
அண்டம் ஆர் இருள் ஊடு கடந்து உம்பர் உண்டு (போலும்) ஓர் ஒண் சுடர்
there is a bright light above piercing through the dense darkness which envelopes the universe.
[[Note : these two lines have been quoted by pērāciriyar in his commentary on Kōvaiyār, verse 116]]
(1) அச்சுடர்கண்டு இங்கு ஆர் அறிவார்
who is capable of knowing that light by having a vision of it?
அறிவார் எலாம் வெண்திங்கள் கண்ணிவேதியன் என்பரே
all those who know that light will say it is the brahmin, Civaṉ who wears a chaplet of white crescent.
[[Variant reading: (1) அச்சுடர்க்கண்டு]]
{5:97}__3+
{$}
ஆதி ஆயவன்
Civaṉ, the first cause of all things.
ஆரும் இலாதவன்
has no one to claim as father, mother and relatives.
போது சேர் புனை நீள்முடிப் புண்ணியன்
who is the embodiment of all virtuous acts and has a tall head which is adorned by flowers.
பாதிப்பெண் உரு (1) ஆகிப்
being one half a female.
பரஞ்சுடர்ச் சோதியுள் சோதியாய் நின்ற சோதி
is the supreme light and the brilliance that remains in that light.
[[Variant reading: (1) ஆகி பரஞ்சுடர்]]
{5:97}__4+
{$}
ஓர் ஏறு உகந்து ஏறி ஊர்
riding on a bull with joy, mounting on it.
பட்டி துட்டங்கனாய்
being an unbridled and michevous person.
இட்டது இட்டது பலி தேர்வது ஓர் கட்ட வாழ்க்கையனாகிலும்
though Civaṉ leads a difficult life receiving alms which is placed in his bowl by many people.
வானவர் அட்டமூர்த்தி! அருள் என்று அடைவரே
the celestials will approach him saying Lord who has eight visible forms! grant us your grace
[[Variant reading: (1) ஊர்ப்பட்டி]]
{5:97}__5+
{$}
ஈறு இல் கூறையன் ஆகி
Civaṉ having as his dress the directions which have no ends.
எரிந்தவெண் நீறுபூசி நிலாமதிசூடிலும்
though Civaṉ wears a crescent that gives light, smearing himself with well burnt white sacred ash.
வீறு இலாதன செய்யினும்
and though he performs acts which do not add to his distinctive excellence.
விண்ணவர் உறலாய்! அருளாய் என்று உரைப்பரே
the celestials will say Lord who dwells in the shrine ūṟal! please grant your grace.
{5:97}__6+
{$}
உச்சி வெண்மதி சூடிலும்
though Civaṉ wears on his head a white crescent.
பச்சை ஊன் அறாவெண்தலை ஏந்தி
holding a white skull from which the raw flesh has not been removed.
பல இலம் பிச்சையே புகுமாகிலும்
and though goes begging alms in many houses
[[இலம்-இல்லம்]]
வானவர் அச்சம் தீர்த்து அருளாய் என்று அடைவர்
the celestials will approach him saying grant your grace removing our fear.
{5:97}__7+
{$}
ஊர் இலாய்
you have no particular place which you can claim as your own.
என்று
telling definitely this is his name.
ஒன்றாக உரைப்பது ஓர் பேர் இலாய்
you have no single name as belonging to you.
பிறைசூடிய பிஞ்ஞகா
the destroyer who wears a crescent
கார் உலாம் கண்டனே
who has a neck in which the black colour is moving!
உன் கழல் அடி சேர்வு இலார்கட்குத் தீயவை தீயவே
the sins which bear evils will be only evils for those who do not approach your feet wearing Kaḻal.
{5:97}__8+
{$}
எந்தையே எம்பிரானே என உள்கிச் சிந்திப்பார் அவர் தீவினை தீரும் (ஆல்)
the sins of those who meditate thinking of Civaṉ as, our father, our master will disappear.
வெந்த நீறு மெய் பூசிய வேதியன் அடைந்தார்கள் அந்தமா அளப்பார்
those who approached this brahmin Civaṉ who smeared on his body well-burnt sacred ash will investigate the meaning of works beautifully.
{5:97}__9+
{$}
ஏன வெண் மருப்போடு என்பு பூண்டு
adorning himself with a hog's white tusk and bones.
எழில் ஆனை ஈர்உரி போர்த்து அனல் ஆடிலும்
though Civaṉ covers his body with the skin of a beautiful elephant wet with blood, and dances in fire.
தான் அ(வ்) வண்ணத்தன் ஆகிலும்
and though he is of the same colour of the fire.
வைகல்
daily.
தன்னையே வானநாடர் வணங்குவர்
the residents of heaven will prostrate before him only.
{5:97}__10+
{$}
ஐயன், அந்தணன், ஆணொடுபெண்ணும் ஆம் மெய்யன்
Civaṉ who is father, the brahmin among gods and has a body in which there are male and female parts.
மேதகு வெண் (1) பொடி பூசிய மைகொள் கண்டத்தன்
who has a black neck and smears himself with a sacred white ash which is eminent.
மான் மறிக் கையினான்
who holds in his hand a young deer.
பைகொள் பாம்பு அரை ஆர்த்த பரமனே
is the supreme being who tied a cobra with hood, in his waist.
[[(1) பொடிப்பூசிய]]
{5:97}__11+
{$}
ஒருவன் ஆகி நின்றான் இவ் உலகு எலாம்
Civaṉ is the only chief for all the worlds.
இருவர் ஆகி நின்றார்கட்கு அறிகிலான்
he was not able to be realised by the two gods, Māl and Piramaṉ.
அரு அரா அரை ஆர்த்தவன்
he tied a rare cobra in his waist.
ஆர்கழல் பரவுவார் அவர் பாவம் பறையுமே
the sins of those who praise the feet which wear sounding Kaḻal, will vanish slowly.
{5:97}__12+
{$}
ஓதவண்ணனும் ஒண்மலர்ச் செல்வனும்
Māl who has the colour of the ocean and the god who is seated on a bright (lotus) flowers.
(1) நாதனே! அருளாய் என்று நாள்தொறும் காதல் செய்து கருதப்படுமவர் பாதம் ஏத்த
to praise daily the feet of Civaṉ who is meditated upon by those two saying master! grant us your grace
பறையும் நம் பாவமே
our sins will vanish slowly
[[Variant reading: (1) நாதநம்மருளாயென்று]]
{5:97}__13+
{$}
ஔவதன்மை அவர் அவர் ஆக்கையான் வெவ்வ தன்மையன் என்பது ஒழிமினோ
give up the idea that Civaṉ is of such a cruel nature that he cannot be approached by people with their bodies.
மௌவல் நீண்மலர்மேல் உறைவானொடு பவ்வவண்ணனும் ஆய்ப்பணிவார்களே
Piramaṉ who dwells on a lotus flower and Māl who has the colour of the ocean pay obeisance to him.
{5:97}__14+
{$}
அக்கும் ஆமையும் பூண்டு
adorning himself with chank beads and the shell of a tortoise.
அனல் ஏந்தி
holding fire in the hand.
இல் புக்குப் பலிதேரும் புராணனை
primordial god who collects several kinds of alm entering into houses.
தொக்க வானவரால் தொழுவானையே
and who is worshipped with joined hands by the celestials joining together.
நக்கு
despising him.
நீர்கள் நரகம் புக்கேன்மினோ
do not fall into hell by entering into it.
[[NOTE: நீர்கள்: நீர்கள் சாரப்பெறீர் இங்கு நீங்குமே (kālapacattirukkuṟuntokai 3);
it is placed in the rhyme; vide notes for that verse]]
{5:97}__15+
{$}
கங்கை தங்கிய செஞ்சடைமேல் இளந்திங்கள் சூடிய தீ நிற வண்ணனார்
Civaṉ has the colour of the fire and wears a crescent on his red caṭai where the Kaṅkai stays.
எழில் வானம் வணங்கவே இங்கணார்
is in this world for the celestials to descend from the beautiful heaven to worship him
[[NOTE: இங்கண்: hither
இங்கண் மா ஞாலத்து இதனுளும் (Tiruvāymoḻi, 9-2-8)]]
அங்கணாங்கு அவற்கு அது (ஆல்) அவன் தன்மையே
to him who has gracious eye, it is the nature.
{5:97}__16+
{$}
நல்நெஞ்சே
my good mind.
(1) ஙகரவெல் கொடியானொடு நுகர நீ உனைக் கொண்டு உயப்போக்குறில்
if you want to direct your activities to enjoy all pleasures with Civaṉ who has a victorious flag of a bull which is like the letter ங in its lying posture.
மகர வெல்கொடி மைந்தனைக் காய்ந்தவன் புகர்இல் சேவடியே புகல் ஆகுமே
the red feet themselves of Civaṉ who burnt the strong Cupid who has a flag of a shark, are our refuge.
[[Variant reading: (1) நகர வெல்கொடி]]
{5:97}__17+
{$}
சரணம் ஆம் பாடியார் பிறர் யாவரோ
who are those others who have the nature of affording refuge?
கரணம் தீர்த்து உயிர் கையில் இகழ்ந்தபின்
when the life within us escapes after all action of the organs have departed.
[[இகந்தபின் would make a better reading]]
மரணம் எய்தியபின்னவை நீக்குவான்; அரணம் மூஎயில் எய்தவன் அல்லனே
is Civaṉ who shot an arrow in the three forts which had fortifications and destroyed them, not the god who removes all our faults after we are dead.
{5:97}__18+
{$}
நரகர்க்கு ஞமன் என்பார்
Civaṉ is said to be the god of death to great sinners deserving hell.
நமக்கு எலாம் சிவன் என்பான்
for us who are his devotees he is the dispenser of all good and auspicious things.
செழு மான் மறிக் கையினான்
holds in his hand a graceful young deer.
கவனம் செய்யும் கனவிடை ஊர்தியான்
has a vehicle of a big bull that gallops placing the fromt legs simultaneously.
[[NOTE: கவனம்:
முன்னில் இரண்டு அடிகளை ... ஒக்க வைத்துப் பாயும் பாய்ச்சல் (takkayākapparaṇi, 103 commentary)]]
தமர் என்றாலும் கெடும், தடுமாற்றமே
all doubts will be destroyed if one says the devotees of Civaṉ.
{5:97}__19+
{$}
இடபம் ஏறியும் இல்பலி ஏற்பவர்
Civaṉ receives alms, riding on a bull, from houses.
அடவி காதலித்து ஆடுவர்
will dance in the cremation ground being much attached to it.
பட அம் பாம்பு அரை ஆர்த்தபரமனைக் கடவிராய்ச் சென்று கைதொழுது உய்ம்மினே
(People of this world!) save yourselves by worshipping with joined hands the supreme god, Civaṉ who has tied a beautiful cobra with fire heads hoos, esteeming the worship as your duty.
{5:97}__20+
{$}
இணர்ந்து
blossoming in dense bunches.
கொன்றை பொன்தாது சொரிந்திடும்
koṉṟai flowers shedding pollen frains golden in colour.
புணர்ந்த வாள் அரவம் மதியோடு உடன் அணைந்த அம்சடையான் அவன் பாதமே உணர்ந்த உள்ளத்தவர்
those who have realised in their minds only the feet of Civaṉ of beautifl caṭai in which the cruel cobra is united with the crescent.
உணர்வார்களே
can really understand him.
{5:97}__21+
{$}
கருமான்மறிக்கையினான்
Civaṉ who holds in his hand a young black antelope.
தருமம்தான்
is himself righteousness.
தவம்தான்
is himself penance.
தவத்தால் வரும் கருமம் தான்
is himself the powers that comes to one out of penance.
அருமந்தன்ன அதிர்கழல் சேர்மினோ
approach his resounding feet wearing Kaḻal which are like the rare nectar
[[NOTE: அருமந்தன்ன-அருமருந்தன்ன]]
சிரமம் சேர் அழல் தீவினையாளரே
people who have committed sins which are like fire and which you have practised for a long time.
{5:97}__22+
{$}
நமச்சிவாய என்பார் உளரேல்
if there are people who utter the mantiram namaccivāya.
அவர்தம் அச்சம் நீங்கத் தவநெறி சார்தலால்
since they become associated with the path of penance as their fear leaves them.
அமைத்துக்கொண்டது ஓர் வாழ்க்கையன் ஆகிலும் இமைத்து நிற்பது சால அரியதே
though one may have an unequalled life by one's own efforts, it is very difficult to exist even for a short time taken for the winking of the eyes.
{5:97}__23+
{$}
(people of this world)
பற்பல் காலம் பரமனைப் பயிற்றிச் சொல்பல் காலம் நின்று ஏத்துமின்
practising devotion to the supreme being, Civaṉ for a very long time, praise him without ceasing for a long time with words containing his fame.
தொல்வினை
the accumulated acts done in previous births.
வெற்பில் தோன்றிய வெங்கதிர் கண்ட அப்புல்பனிக் கெடுமாறு (அது) போலும் (ஏ)
will be destroyed like the dew that stays on the tip of the grace which disappears on seeing the sun that rises in the mountain in the east
[[NOTE: சூரியனைக் கண்டபனிபோல is a common simile used by all.]]
[[It is a poetical convention that the sun rises in a mountain in the east and sets in a mountain in the west; they are respectively called உதயகிரி, and அஸ்தமனகிரி]]
[[Cf. வெயில் முறுகப்புற்பனிப் பற்றுவிட்டாங்கு (Nālaṭiyār, 171)]]
{5:97}__24+
{$}
மணிசெய் கண்டத்து மான் மறிக்கையினான்
Civaṉ who holds a young deer in his hand and has a neck which is blue like the sapphire.
கணிசெய் வேடத்தர் ஆயவர் காப்பினால்
as he who has a form that he assumes thinking it to be suitable, protects.
பணிகள் தாம் செயவல்லவர் யாவர்தம் பிணி செய் யாக்கையை நீக்குவர்; பேயரே
those who are able to do service to him will cast their bodies which are full of diseases; others are only mad men.
{5:97}__25+
{$}
எம் விகிர்தன்
our Civaṉ who is different from the world.
இயக்கர்
iyakkar.
கின்னரர்
Kiṉṉarar
இந்திரன்
intiran
தானவர்
the acurar
நயக்க (1) நின்றவன்
remained to be loved by them.
[[இயக்கர், கின்னரர், தானவர்: are some of the 18 classes of celestial hosts]]
நான்முகன் ஆழியான் மயக்கம் எய்த வன் மால் எரியினான்
became a big and strong fire so that Piramaṉ of four faces and Māl got confused?
வியக்கும் தன்மையினான்
has a nature which is the cause of wonder.
[[Variant reading: (1) நின்றவர்]]
{5:97}__26+
{$}
அரவம் ஆர்த்து
trying cobras.
அனல் ஆடிய அண்ணலைப் பரவுவார் (அவர்) பாவம் (1) பறைதற்கு
for the truth that the sins of those who praise Civaṉ who dances in fire vanishes.
கரி அல்லரே
are [they] not witnesses,
(2) குரவை கோத்தவனும்
Māl who danced in a circle clasping the hands of the women of the shepherd caste.
குளிர் போதின்மேல் கரவு இல் நான்முகனும்
and Piramaṉ of four faces who had no deceit and who is seated on a cool (lotus) flower?
[[Variant readings: (1) பறைத்தற்கு (2) குரவைபேர்த்தவனும்]]
{5:97}__27+
{$}
அழல் அங்கையினன்
Civaṉ holds fire in his palm.
அந்தரத்து ஓங்கி நின்று உழலும் மூஎயில் ஒள் அழல் ஊட்டினான்
set fire to the wandering three forts which were flying high in the sky.
தழலும் தாமரையானொடு தாவினான, கழலும் சென்னியும் காண்டற்கு அரியனே
his head and feet were difficult to be seen by Piramaṉ who is seated in a lotus flower which is red like fire and Māl who measured the world.
[[தழலும் தாமரை;
எரி அகைந்தன்ன தாமரை (Akam, 106-1, 116-1)]]
{5:97}__28+
{$}
இளமை கைவிட்டு அகறலும்
as young age leaves us forsaking us.
மூப்பினார்
old age
[[மூப்பு is mentioned as மூப்பினார் to demigrage it]]
வளமைபோய்ப் பிணியோடு வருதலால்
comes along with diseases as beauty disappears.
உளம் எலாம் ஒளி ஆய மதியினான் கிளமையே கிளையாக நினைப்பனே
I shall regard the realtionship of Civaṉ who has the form wisdom of faultlessness and who is the internal light, as true relationship.
{5:97}__29+
{$}
தன்னில் தன்னை அறியும் தலைமகன்
Civaṉ who is realised within oneself.
தன்னை தன்னை அறியில் தலைப்படும்
will find a place in the hearts of all those who realise Civaṉ within themselves.
தன்னில் தன்னை அறிவிலனாயிடில்
if one does not possess the intelligence to realise Civaṉ within himself.
தன்னில் தன்னையும் சார்தற்கு அரியனே
he will find it difficult to realise even himself within himself.
{5:97}__30+
{$}
இலங்கை மன்னனை ஈரைந்து பத்தும் அன்று அலங்கலோடு உடனே செல ஊன்றிய நலம் கொள் சேவடி நாள்தொறும் நாள்தொறும் வலங்கொண்டு ஏத்துவார்
those who go from left to right and praise the beautiful feet which pressed down the twenty shoulders of the King of ilankai along with the garlands worn by them.
வான் உலகு ஆள்வரே
will certainly rule over heaven
[[NOTE: this verse should be after the 26th verse, but it is placed last, as it is usual for Nāvukkaracar to mention the anecdote of Irāvaṇaṉ in the last verse.]]