{5:68}__1+
{$}
உள் அறாதது ஓர் புண்டரிகத் திரள் தெள் அறாச் சிவச் சோதித் திரளினை
the ball of brilliance of Civaṉ who is not removed from the clarity of the collection of the lotus whose colour is not lost inside it.
கள் அறாத பொற் கொன்றை கமழ்சடை நள்ளாறா என
if we say, `Civaṉ in Naḷḷāṟu on whose caṭai the golden koṉṟai from which honey never leaves'
நம் வினை நாசமே
our Karmams will be destroyed.
[[The colour of the collection of lotus flowers is compared to civan's lustre; the lotuses refer to the six cakras or dynamic tattvik centres which are nerve plexuses in the body.]]
{5:68}__2+
{$}
ஆரணப் பொருள் ஆம் அருளாளனார்
Civaṉ who is full of grace and who is the meaning of the āraṇam (vētam)
வாரணத்து உரி போர்த்த மணாளனார்
the bridegroom who covered himself with the skin of an elephant.
நாரணன் நண்ணி ஏத்தும் நள்ளாறனார்
Civaṉ in naḷḷāṟu who is praised by nāraṇaṉ, having gone there from his world, vaikuṇṭam
காரணக் கலை ஞானக் கடவுளே
is the god who grants knowledge of arts and who is the cause for all things.
[[கலை ஞானக் கடவுள் may mean also this; the meaning of the knowledge of all arts.]]
{5:68}__3+
{$}
மேகம் பூண்டது ஓர் மேரு விற்கொண்டு
with the help of the bow of mēru whose peak is covered with clouds.
எயில் சோகம் பூண்டு அழல் சோரத் தொட்டான் அவன்
he discharged an arrow from which fire dropped for the forts to suffer grief.
பாகம் பூண்ட மால் பங்கயத்தானொடு, நாகம் பூண்டு கூத்தாடும் நள்ளாறனே
is Civaṉ in naḷḷaṟu who dances adorning himself with cobras to be worshipped by Māl who is in one half, and Piramaṉ in the lotus flower.
{5:68}__4+
{$}
மலியும் செஞ்சடை வாள் அரவம் மொடு பொலியும் பூம்புனல் வைத்த புனிதனார்
the immaculate god who placed on his red crowded caṭai, brilliant water along with a shining cobra.
நலியும் கூற்றை நலிந்த நள்ளாறர்தம் வலியும் கண்டு இறுமாந்து மகிழ்வனே
I shall rejoice feeling elated seeing also the strength of Civaṉ in nāḷḷaṟu who afflicted the god of death who gives pain to living beings by taking away their lives.
{5:68}__5+
{$}
உறவனாய் உள்ளம் நிறைந்து
completely occupying my mind being my relation.
குளிர்ப்பவன்
makes me conforted.
இறைவன் ஆகி நின்று எண் நிறைந்தான் அவன்
he, being the supreme god, filled my thoughts
நறவம் நாறும் பொழில் திரு நள்ளாறன் மறவனாய்ப்பன்றிப்பின் சென்ற மாயமே
Civaṉ in tirunaḷḷāṟu where in the gardens saffron spreads its fragrance, following a pig assuming the form of a hunter is an act of wonder.
{5:68}__6+
{$}
செக்கர் அங்கு அழி செஞ்சுடர்ச் சோதியார்
Civaṉ is the sun with red lustre which makes the red sky to perish.
நக்கர்
is a nude person.
(அங்கு) அரவு ஆர்த்த நள்ளாறனார்/
the god in naḷḷāṟu who tied a cobras.
வக்கரன் உயிர் வவ்விய மாயற்குச் சக்கரம் அருள் செய்த சதுரர்
is the skilful god who granted a discus to māyaṉ (Māl) who took away the life of vakkaraṉ
[[Vakkaraṉ : an acuraṉ who was born of viruttacarman and curutātevi, the younger sister of Caitevaṉ; he and cicupalaṉ are the incarnation of jayvijayar who were cursed by caṉaka caṉamtaṉar]]
{5:68}__7+
{$}
வஞ்ச நஞ்சின் பொலி கின்ற கண்டத்தர்
Civaṉ has a neck which is brilliant by the cruel poison.
விஞ்சையின் செல்வப் பாவைக்கு வேந்தனார்
is the husband of the dear daughter of the mountain by his wonderful acts.
வஞ்ச நெஞ்சத்தவர்க்கு வழி கொடார்
will not show the right path to people of deceitful minds.
நஞ்ச நெஞ்சர்க்கு அருளும் நள்ளாறர்
the god in naḷḷāṟu will grant his grace to people whose hearts melt.
[[நஞ்சம் நெஞ்சர்க்கு (உம்) to those who have hearts as cruel as the poison is another meaning in the former meaning நஞ்ச is the word resembling நைந்த in sound]]
{5:68}__8+
{$}
அலர்க்கு அல்லன் என்றும்
Civaṉ does not exist to those who are not good by nature.
அருள் ஆயின சொல்லன் என்று (உம்)
and who initiates in philosophical truths people who beleive in him.
சொல்லாம் மறைச் சோதியான்
is the light of the vētam which is not committed to writing and handed down from teacher to pupil by word of mouth.
வல்லன் என்றும் வல்லார்
those who are able to praise him as omnipotent.
வளம் மிக்கவர்
will have abundant riches
நள்ளாறன் என்றும் நல்லார்க்கு நல்லன்
Civaṉ in naḷḷāṟu is always good-natured to good people.
{5:68}__9+
{$}
பாம்பு அணைப்பள்ளி கொண்ட பரமனும்
the supreme being who sleeps on a serpent-bed.
பூம்பணைப் பொலிகின்ற புராணனும்
and the old Piramaṉ who shines in the seat of a lotus-flower.
தாம் பணிந்து அளப்பு ஒண்ணாத் தனித்தழல் நாம்பணிந்து அடி போற்றும் நள்ளாறன்
Civaṉ in naḷḷāṟu is the unique fire which could not measured even though they bowed before it, is Civaṉ in naḷḷāṟu whose feet we praise bowing before them.
{5:68}__10+
{$}
இலங்கை மன்னன் இருபது தோள் இற மலங்க மால் வரை மேல் விரல் வைத்தவர்
Civaṉ who placed his toe in the big mountain to make the twenty shoulders of the King of ilaṅkai to be crushed, and himself to be perturbed in mind.
நலம் கொள் நீற்றர்
smears himself with holy ash which has good properties.
நள்ளாறரை நாடொறும் வலங்கொள்வார் வினையாயின மாயும்
the Karmams of those who daily go round from left to right, Civaṉ in naḷḷāṟu, will perish.