{4:48}__1+
{$} கடலகம் ஏழினோடும் பவனமும் (1) கலந்த விண்ணும் உடலகத்து உயிரும் பாரும் ஒள்ளழல் (உம்) ஆகி நின்று
Being himself the seven oceans, the air, the space that pervades everywhere, the life in the bodies of all beings, and the bright fire.
தடமலர்க்கந்த மாலை தண்மதி பகலும் ஆகி
and the cool moon, the fragrant garland made from big flowers, and the sun.
மடல் அவிழ் கொன்றை சூடி மன்னும் ஆப்பாடியார்
Civaṉ who stays permanently in Āppāti, is the one who wears koṉṟai flowers whose petals are unfolded
[[Variant reading: (1) கலந்து]]
{4:48}__2+
{$} ஆதியும்
Being the origin of all things.
அறிவும் ஆகி
Being civañaṉam
அறிவினுள் செறிவும் ஆகி
being civañaṉa yōkam
சோதிஉட்சுடரும் ஆகி
being aparañaṉam and parañaṉam (aparaṇaṉam-knowledge of castras; parañāṉam knowledge of god)
தூநெறிக்கு ஒருவன் ஆகி
the unequalled one who shows the pure path
பாதியிற்பெண்ணும் ஆகி
being one half a lady (it denotes the form of being half male and half female)
பரவுவார் பாங்கர் ஆகி
being always by the side of those who praise.
வேதியர் வாழும் சேய்ஞல் விரும்பும் ஆப்பாடியார்
Civaṉ is in āppāti who is desirous of cēyñal where brahmins live in large numbers (சேய்ஞலூர் ceyñalūr is the birth-place of cantēca nāyaṉār)
{4:48}__3+
{$} எண் உடை இருக்கும் ஆகி
Civaṉ is the irukku (the first among the vetams) which has worthy ideas.
இருக்கினுள் பொருளும் ஆகி
is the inner hidden meaning of that first vētam.
பரவுவார் பாங்கர் ஆகி
being always by the side of those who praise him.
பண்ணொடு பாடல் தன்னை
with the melodies and songs set to them.
கண் ஒரு நெற்றி ஆகி
has one eye on the forehead.
கருதுவார் கருதல் ஆகாப்பெண் ஒரு பாகமாகிப் பேணும் ஆப்பாடியார்
is in āppāṭi which he desires being one half a lady which form is beyond the comprehension of those who can comprehend all other things.
{4:48}__4+
{$} அண்டம் ஆர் அமரர் கோமான் ஆதி எம் அண்ணல் பாதம் கொண்டு அவன் குறிப்பினாலே தாபரத்தைக் கூப்பினான்
cantēcaṉ heaped the sand in the river, maṇṇi as civaliṅkam, according to the inner thought of Civaṉ having in his mind the feet of our chief, the origin of all things, the chief of the immortals living in several universe.
அவன் தாதை கண்டு பாய்வான்கால் அற எறியக் கண்டு
on seeing that he cut off completely the leg of his father who saw the worship and flew into a rage and kicked it.
(1)சண்டியர்க்கு அருள்கள் செய்த தலைவர் ஆப்பாடியார்
the chief who bestowed many kinds of his grace on Taṇṭi is in Āppāṭi
[[The Lord appointed him as the leader of his devotees, granted him the food he ate the dress he wores, the flowers that he adorned on his body and the position of Canticaṉ]]
[[Āppāṭi is the place where Caṇṭacar daily worshipped an improvised Civaliṅkam and poured milk he got from cows that he undertook to graze]]
[[Variant reading: (1)தண்டியார்க்கு]]
{4:48}__5+
{$} சிந்தையும் தெளிவும் ஆகி
pondering over after listening to religious instructions and getting clarity of mind.
தெளிவினுள்சிவமும் ஆகி
being civam in the clear knowledge.
வந்த நற்பயனும் ஆகி
being the good benefits accruing from that
வாள்நுதல் பாகம் ஆகி
and being one half a lady with a bright forehead.
மந்தம் ஆம் பொழில்கள் சூழ்ந்த மண்ணித் தென்கரைமேல் மன்னி அந்தமோடு அளவு இலாத அடிகள் ஆப்பாடியார்
situated permanently on the southern bank of the river maṇṇi surrounded by gardens where the balmy southern breeze blows, the god who is without end and measurement is in āppāṭi.
{4:48}__6+
{$} வன்னி வாள் அரவு மத்தம் மதியமும் ஆறும் சூடி
Having adorned his head with leaves of vaṉṉi, cruel, dhatura flowers, crescent and a river
மின்னிய உரு ஆம் சோதிமெய்ப் பொருட்பயனும் ஆகி
Having a bright from that shines like lightning, and the ultimate wisdom.
கன்னி ஓர்பாகம் ஆகி
Having a maiden on one half.
கருதுவார் கருத்தும் ஆகி
and being the ideas that take shape in the minds of those who meditate on him.
இன்னிசை தொண்டர்பாட இருந்த ஆப்பாடியார்
the god in āppāṭi is there for the devotees to sing sweet music.
{4:48}__7+
{$} உள்ளுமாய்ப் புறமும் ஆகி
Being interior and exterior (Being private and public)
உருவுமாய் அருவும் ஆகி
Having a form and being formless.
வெள்ளமாய்க்கரையும் ஆகி
Being the floods and the banks that restrain it.
விரிகதிர் ஞாயிறு ஆகி
Being the (moon) and the sun.
கள்ளமாய்க்கள்ளத்துள்ளார் (உம்ஆய்)
Being the deception and being in the midst of deception.
கருத்தும் ஆய் அருத்தம் ஆகி
and being the ideas and the meaning of those ideas.
அள்ளுவார்க்கு அள்ளல் செய்து இட்டு இருந்த ஆப்பாடியார்
Civaṉ in āppāṭi is there to give to fill up the hollow of the hand who want to carry away in large quantities.
{4:48}__8+
{$} மயக்கமாய்த் தெளிவும் ஆகி
being mental delusion and clarity of mind
மால்வரை வளியும் ஆகி
being the big mountain and the air.
தியக்கம் ஆய் ஒருக்கம் ஆகி
being faintness and concentration of mind (தியக்கம் the state of the mind wandering in things not connected with god and there by getting fatigued)
சிந்தையுள் ஒன்றி நின்று
being united with the mind.
இயக்கம் ஆய் இறுதி ஆகி
being movement and the end.
எண்திசைக்கு இறைவர் ஆகி
being the guardian deities of the eight quarters.
அயக்கம் ஆய் அடக்கம் ஆய ஐவர் ஆப்பாடியார்
the god who is in āppāṭi is the five senses which can shake one and are under self-control. (ஐவர் the five senses are spoken of as belonging to the superior beings. If the reading were ஐயர் it would make better sense; but in all the editions the reading is ஐவர் only)
{4:48}__9+
{$} ஆரழல் உருவம் ஆகி அண்டம் ஏழ்கடந்த எந்தை
our father who transcended the worlds assuming a form of fire of unbearable heat.
பிரமனும் மாலும் காணாப் பேர்ஒளி உருவினானை
who has a form of very great effulgence which could not be found by Piramaṉ and Māl.
சீரவை பரவிஏத்திச் சென்று அடிவணங்குவார்க்குப் பேரருள் அருளிச் செய்வார் பேணும் ஆப்பாடியார்
Civaṉ who is in āppāṭi desiring it, will bestow the true spiritual wisdom on those who bow before his feet going to him and praising his fame in the second person and in the third person.
{4:48}__10+
{$} திண்திறல் அரக்கன் ஓடிச் சீகயிலாயம் தன்னை-எண்திறல் இலனுமாகி எடுத்தலும்
when the arakkaṉ of great strength but who had no power to think about his action, lifted cīkayilāyam (crikayilam his become cīkayilāyam)
ஏழை அஞ்ச
when Umai was frightened
விண்டு இறநெரிய ஊன்றி
pressing him to break his bones by leaving their position
மிகக் கடுத்து அலறி வீழப் பண்திறல் கேட்டு உகந்த பரமர் ஆப்பாடியார்
the superior Lord who heard the melodies of seven notes and those of less numbers of notes when he fell down roaring with great anger, is in āppāṭi.