{4:19}__1+
{$}
சூலப்படையானை
Civaṉ who has a weapon of a trident
சூழ் ஆக வீழ் அருவிக் கோலத் தோள்குங்குமம் சேர் குன்று எட்டு உடையானை
who has beautiful shoulders like the hills on which saffron is smeared, which is like the streams descending down, flowing in all directions
[[EXPL: the saffron paste that flows down the shoulders is compared to streams that flow down the hills.]]
பால் ஒத்த மென் மொழியாள் பங்கனை
who has as a half a lady who speaks soft words which are as sweet as milk.
பாங்கு ஆய ஆலத்தின் கீழானை நான்கண்டது ஆரூரே
it is in Ārūr that I obtained vision of the god seated under the beautiful banyan tree.
{4:19}__2+
{$}
பக்கமே பாரிடங்கள் சூழ
surrounded on all sides by pūtams.
படுதலையில் புக்க ஊர்ப்பிச்சை ஏற்று உண்டு
eating the alms received in the villages he entered in a begging bowl of a dead skull.
பொலிவு உடைத்தாய்க் கொக்கு இறகின் தூவல் கொடி எடுத்த கோவணத்தோடு அக்கு அணிந்த அம்மானை
who is our father who adorned himself with a string of black beads along with a loin-cloth which was held aloft in the banner, and the feather of a crane which is beautiful.
[[PP: கொக்கின் தூவலும் கூவிளங்கண்ணியும், மிக்க வெண்தலைமாலை விரிசடை, நக்கன் (nāvukkaracar, tirunāraiyur - tirukkuṟuntokai, 4);]]
[[PP: கொக்கு இறகு சென்னி உடையான் கண்டாய் (Do. tirumaḻapāṭi, 2);]]
[[PP: கொக்கு இறகர் குளிர்மதிச் சென்னியர் (Do. aṉpil ālantuṟai 5)]]
நான் கண்டது ஆரூர்
see 1st verse.
{4:19}__3+
{$}
சேய உலகமும் செல்சார்வும் ஆனானை
Civaṉ is the highest world above all worlds and the support of all;
இரப்பவர்க்குச் செல்சார் ஒன்ளு ஈவோர் (nāṉmaṇikkaṭikai, 39);
முல்லை நறுமலர் ஊதி இருந்தும்பி செல்சார்வு உடையார்க்கு இனியவாய் (aintiṇai aimpatu, 6)]]
மாயப்போர் வல்லானை
who can destroy the three impurities of the soul which are metaphorically the three cities.
மாலை தாழ் மார்பானை
who has a garland of koṉṟai flowers hanging down on the chest;
[[வண்ணமார்பில் தாரும் கொன்றை (puṟam 1.2)]]
வேய் ஒத்த தோளியர்தம் மென் முலை மேல் தண் சாந்தின் ஆயத்தின் இடையானை
who is in the midst of female attendants who witness the festivals in Ārūr, who smear on their soft breasts cool sandal paste and who have shoulders resembling bamboo;
[[PP: அருமணித்தடம் பூண்முலை அரம்பயரோடு அருளிப்பாடியர்;
வடிகொண் வேய்த் தோள் வான் அர மங்கையர்பின் செல்ல
(nāvukkaracar, tiruvārūr, (4) 3; (5) 8)]]
{4:19}__4+
{$}
ஏறு ஏற்றமா ஏறி
riding on a bull to give it pre-eminence
எண் கணமும் பின்படர
the eight groups of worshippers to follow Civaṉ
[[PP: எண்கணம் இறைஞ்சும் கோளிலிப் பெருங்கோயில் உளானை
(cuntarar, kōlakkā, 8)]]
மாறு ஏற்றார் வல் அரணம் சீறி
destroying the strong forts ofthese acurar who were opposed to Civaṉ.
நீறு ஏற்ற மேனியனாய்
having a body smeared with holy ash.
நீள் சடைமேல் நீர்ததும்ப ஆறு ஏற்ற அந்தணனை
and the brahmin who received a river on his long caṭai for the water to overflow.
நான் கண்டது ஆரூரே
(see the 1st verse)
{4:19}__5+
{$}
தாம் கோல வெள்ளெலும்பு பூண்டு
adorning himself with the beautiful white bones.
[[PP_(எலும்பு):
எலும்பால் அணி இறை
(kōvaiyār, 197)]]
தம் ஏறு ஏறி
riding on a bull which belongs to him.
பாங்கு ஆன ஊர்க்கு எல்லாம் செல்லும் பரமனார்
the supreme god who goes to all villages that are nearby. (பரமனார்: ஆர் is a honorific plural suffix).
(1) தேம் காவி நாறும் திருவாரூர்த் தொன்னகரில் பூங்கோயில் உள் மகிழ்ந்து போகாது இருந்தார்
Civaṉ stayed without leaving it with his heart full of joy, in the Pūṅkōyil in the ancient city of Tiruvārūr where the blue nelumbo flowers with honey spread their fragrance.
[[பூங்கோயில் is the special name of the temple in Tiruvārūr;
பூதம்யாவையின் உள் அலர் போதென, வேத மூலம் வெளிப் படும் மேதினிக்காதல் மங்கை இதய கமலமாம் மாது ஓர் பாகனார் ஆரூர் மலர்ந்ததால் (periya purāṇam, tirumalaicciṟappu, 33); as Tiruvārūr is compared to the lotus shaped heart of the earth who is personified as a lady, it is called Pūṅkōyil)]]
[[Variant reading: (1) தேங்காவினூறுந்திருவாரூர்ப்பொன்னகரில்]]
{4:19}__6+
{$}
எம் பட்டம் பட்டம் உடையானை
Civaṉ who has the right of mastery over cittu, acittu and citacittu
[[cittu: intelligent beings; acittu: non-intelligent beings; citacittu - beings endowed with both]]
ஏர் மதியின் நும் பட்டம் சேர்ந்த நுதலானை
who has the beautiful crescent as a plate of gold on his forehead
[[The significance of நும் is not clear.]]
அந்திவாய்ச் செம்பட்டு உடுத்து
dressing in a red silk which is like the red sky.
சிறுமான் உரி ஆடை அம் பட்டு அசைத்தானை
and who wore as a beautiful silk-dress the skin of a young deer.
{4:19}__7+
{$}
போழ் ஒத்த வெண் மதியம் சூடி
wearing a white crescent which is like the segment of a circle;
[[PP:
போழ் இளங்கண்ணியினானை;
போழும் மதியம் புனக் கொன்றை புனல்சேர் சென்னிப் புண்ணியா
(nāvukkaracar, tiruvaiyāṟu (1) 2; cuntarar, tiruvaiyāṟu, 8)]]
(1) பொலிந்து இலங்கும் வேழத்து உரி போர்த்தான் வெள்வளையாள் தான் வெருவ
Civaṉ covered himself with the skin of an elephant glittering and appearing grand when Umai wearing white bangles was frightened at that sight.
ஊழித்தீ அன்னானை
who is like the fire that rises at the end of the world.
ஓங்கு ஒலி மாப்பூண்டது ஓர் ஆழித்தேர் வித்தகனை
and who is the able god who has a round car to which are yoked tall and neighing horses
[[ஆழித்தேர்: the special name for the car of Tiyākarācar]]
நான் கண்டது ஆரூர்
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) பொலிந்து இலங்க]]
{4:19}__8+
{$}
வஞ்சனையார் ஆர் பாடும் சாராத மைந்தனை
the strong youth who is not near to anyone who has deceitfulness,
[[PP: பார்பாடும் பாதாளர் பாடும் விண்ணோர்தம் பாடும் ஆர் பாடும் சாராவகை அருளி
(tiruvācakam, tiruteḷḷeṇam, 13 )]]
(1) துஞ்சு இருளில் ஆடல் உகந்தானை
who felt pleasure in dancing the darkness when everything is dead or asleep
தன் தொண்டர் நெஞ்சு இருள் கூரும் பொழுது நிலாப் பாரித்து அம் சுடராய் நின்றானை
who was the beautiful light spreading milk light when the minds of his devotees are intensely dark with ignorance.
நான் கண்டது ஆரூர்
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) துஞ்சிருள்ளாடல்]]
{4:19}__9+
{$}
காரமுது கொன்றை கடி நாறு தண்ணென்ன
the fragrance of the old koṉṟai flowers that blossom in winter to be cool.
நீரமுது கோதையோடு ஆடிய நீள் மார்பன்
Civaṉ who has a long chest and who danced with a lady who wears a garland which resembles water by the white flowers of which it is made;
[[PP: நீர் திரண்டன்ன கோதை பிறக்கிட்டு நீர் திரண்டாற் போன்ற வெள்ளிய பூக்களால் செய்த மாலைகளை ............ கொண்டையிலே முடித்து (maturaikkāñci, 562 and its commentary)]]
பேர் அமுதம் உண்டார்கள் உய்யப் பெருங்கடல் நஞ்சு ஆரமுதா உண்டானை
who drank the poison that rose in the big ocean as rare nectar, in order that the tevar who had partaken the nectar which was got from the ocean, might be saved from death.
நான் கண்டது ஆரூர்
see 1st verse.
{4:19}__10+
{$}
தாட உடுக்கையன்
Civaṉ has a small drum tapering in the middle which is beaten.
[[NOTE: தாடனம் has become தாடம்;
The Tarumapuram edition has an emended rearing as தாடழுவுகையன் which is only a conjecture.]]
(1) கோடால வேடத்தன்
has a beautiful form in which he wears a crescent shaped necklace of pearls;
[[PP: குளிர் முத்தின் கோடாலாமும் (periyāḻvār tirumoḻi, 3-3-1);]]
[[NOTE: In the Tarumapuram and Tiruppaṉantal editions, we have the reading கோடலாவேடத்தன்; But the reading I have adopted is supported by vaishnavite literature;]]
[[PP: கூறும் குணம் உடையர் கோவணத்தர் கோடால வேடத்தர்
(nāvukkaracar, tiruviṭaimarutūr, tāṇṭakam (2) 1)]]
கொண்டது ஓர் வீணையினான்
has a vīṇai which he holds in his hand;
[[There is one form of Civaṉ which is called vīṇadakshiṇāmūrti.]]
[[PP: பாடல் வீணையர்; மிக நல்ல வீணை தடவி
(campantar, pallavaṉiccaram (2) 1; kōḷaṟu patikam 1);]]
[[PP: எம் இறை நல்வீணைவாசிக்குமே (nāvukkaracar, potu, taṉittiruviruttam, 7);]]
[[PP: தில்லை இறை அமைத்த திறல்இயல் யாழ் (kovaiyar, 375)]]
ஆடரவக் கிண்கிணிக் கால் அன்னான் ஓர்சேட்டனை
such a great god who is undescribable and who wears on his legs as kiṇkiṇi the cobra which dances.
[[கிண்கிணி is an ornament worm on the anklets, which tinkles;
[[PP: அரவுவார் கழலிணைகள்
(tiruvācakam, tiruccatakam, 17)]]
ஆடும் தீக்கூத்தனை
who dances in the fire.
நான் கண்டது ஆரூர்
see 1st verse.
[[Variant reading: (1) கோடலா வேடத்தன்]]
{4:19}__11+
{$}
மஞ்சு ஆடு குன்று அடரஊன்றி மணிவிரலால்
with the beautiful toe pressing firmly to crush under the hill on which clouds move.
துஞ்சாப் போர் வாள் அரக்கன் தோள் நெரிய
to break the shoulders of the cruel arakkaṉ (Irāvaṇaṉ) who was fighting without sleeping.
கண் குருதிச் செஞ்சாந்து அணிவித்து
smearing blood in the eyes which is like red-sandal paste
தன்மார்பில் வெண்ணீற்று அம் சாந்து அணிந்தானை
Civaṉ who smeared on his chest as beautiful sandal paste white sacred ash which is colour like milk;
[[சுண்ண வெண் சந்தனச் சாந்தும் (nāvukkaracar, tiruvatikai vīraṭṭāṉam; (2) 1)]]
நான் கண்டது ஆரூர்
see 1st verse.