{4:7}__1+
{$} என் மனத்தே வைத்தேன்
I meditated in my mind.
கரவு ஆடும் வல் நெஞ்சர்க்கு அரியானை
Civaṉ who is difficult to be known to people who have deceit in their hard hearts.
கரவார்பால் விரவு ஆடும் பெருமானை
the god who is mixed with those who have no deceit.
[[கரவிலா மனத்தர் ஆகிக் கைதொழுவார்கட்கெல்லாம் ஆடி இன்னருள் செய்யும் எந்தை (nāvukkaracar, tirupparuppatam 3).]]
விடை ஏறும் வித்தகனை
the able god who rides on a bull.
அரவு ஆடச் சடைதாழ அங்கையினில் அனல் ஏந்தி இரவு ஆடும் பெருமானை
and the god who dances at night holding fire in the palm, the cobra to dance and the caṭai to hang low.
{4:7}__2+
{$} என்மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
தேன் நோக்கும் கிளி மழலை உமை கேள்வன் (ஐ)
the husband of Umai, who speaks lisping words like the parrot, the honey thinking of a way how to get that sweetness of those words.
செழும் பவளம் தான் நோக்கும் (1) திருமேனி தழல் உருவாம் சங்கரனை
the god who dispenses happiness and has a holy form like the fire whose redness is looked at with wonder by flawless coral.
வான் நோக்கும் வளர்மதிசேர் சடையானை
who has a caṭai on which there is waxing crescent, and which is like the red sky.
வானோர்க்கும் ஏனோர்க்கும் பெருமான்
the god of the celestials and other;
[[ஏனோர் is the corruption of ஏனையோர் ஏனோன்போல் நிறம் கிளர்பு (Kalittokai; 26-4); ஏனோன், ஏனையோனின் விகாரம் (Do nacciṉārkkiṉiyar).]]
[[Variant reading:(1) மேனித்தழல் உருவாம்]]
{4:7}__3+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
கைப்போது மலர் தூவிக் காதலித்து வானோர்கள் முப்போதும் முடிசாய்த்துத் தொழநின்ற முதல்வனை
Civaṉ, the first cause, who remains to be worshipped with joined hands and bowing their heads by the celestials with love, in the morning, the noon, and the evening scattering buds and flowers from their hand;
[[PP: அருப்போடு மலர் பறித்திட்டு உண்ணா ஊரும்
(nāvukkaracar, taṉittiruttaṇṭakam (1) 5)]]
அப்போது மலர்தூவி ஐம்புலனும் அகத்து அடக்கி
having subdued internally the five senses by scattering flowers at the fixed times of worship.
எப்போதும் இனியானை
who is sweet to me always.
{4:7}__4+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
அண்டமாய்
being himself the universe.
ஆதியாய்
being the cause for it.
அருமறையாய்
being the rare vētams.
ஐம்பூதப் பண்டமாய்
being the bodies which are the combination of the five elements.
உலகுக்கு ஓர் பெய்பொருள் ஆம் பிஞ்ஞகனை
who adorns his head with a peacock's feather, and who is the vessel into which everything is put.
தொண்டர்தாம் மலர் தூவிச் சொல்மாலை புனைகின்ற இண்டைசேர் சடையானை
who has a caṭai on which there is a circlet of flowers and which is adorned with the garland of words by devotees.
{4:7}__5+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
ஆறு ஏறு சடையானை
Civaṉ on whose catai the river, Kaṅkai rises.
ஆயிரம் பேர் அம்மானை
the deity who has a thousand names; எண்ணாயிரம் கோடி பேரார்போலும், ஆயிரம் பேர் உகந்தானும், பேராயிரம் பரவி வானோர் ஏத்தும் பெம்மானை
nāvukkaracar, tiruvākkūr,8; puḷḷirukkuvēḷūr, (2) 8; ārūr (1) 8)
பானு ஏறு படுதலையில் பலிகொள்ளும் பரம்பரனை
the excellent being, god who receives alms in a deed skull on which kites settle.
நீறு ஏறு திருமேனி நின்மலனை
the spotless god who has a holy body on which sacred ash is thickly smeared.
நெடுந்துரவி ஏறு ஏறும் பெருமானை
and the Lord who rides on a bull with a long crest-jewel.
{4:7}__6+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
தேசனை
Civaṉ who is lustre.
தேசங்கள் தொழநின்ற திருமாலால் பூசனை
who is worshipped by tirumāl who is in turn worshipped by the people of the world under his way.
பூசனைகள் உகப்பானை
who desire different kinds of worship by his devotees.
பூவின்கண் வாசனை
who is the fragrance in the flowers.
மலை நிலம் நீர் தீ வளி ஆகாசமாம் ஈசனை
the Lord of the universe who is the mountains, earth, the water, the fire, the air, and the sky.
ஏம்மானை
and our Lord.
{4:7}__7+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
நல்லானை
Civaṉ who dispense all good things.
நல்லான நான் மறையொடு ஆறுஅங்கம் வல்லானை
who is well versed in the six aṅkams and four vētams which are good.
வல்லார்கள் மனத்து உறையும் மைந்தனை
the strong youth who dwells in the minds of those who are well-versed in those works.
சொல்லானைச் சொல் ஆர்ந்த பொருளானை
who is in the form of words and the meanings of those words.
துகள் ஏதும் இல்லானை
who does not have even a single fruit.
எம்மானை
who is our Lord.
{4:7}__8+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
நால்வர்க்கு வெவ்வேறு வேதங்கள் விரித்தானை
Civaṉ who expounded in detail in different ways, different vētams to the four sages.
பதம் புரிந்தானை
who made the words lovable.
சந்திப் பொருள் உருஆம் புண்ணியனை
who is the form of virtuous acts and the form of the meanings of euphonic combination of the final letter of a word, root or base with the initial letter of the succeeding word or suffix.
தாழ்சடைமேல் கங்கைநீர் தரித்தானை
who bore the water of the Kaṅkai on the hanging caṭai.
மதில் மூன்றும் எரித்தானை எம்மானை
our Lord who burnt all the three forts.
{4:7}__9+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
ஆகம் பத்து அரவு அணையான் அயன் அறிதற்கு அரியானை
Civaṉ who was difficult to be known, by Māl who had ten bodies in ten incarnations and has a bed of serpent and Ayaṉ (Piramaṉ)
பெண்பாகம் ஆண்பாகம் ஆய் நின்ற பசுபதியை
who is the master of all living beings who has a male half and a female half.
மாகம்பம் மறைஓதும் இறையானை
who is the chief who chants the vētam and causes great quaking.
மதில் கச்சி ஏகம்பம் மேயானை
and who dwells in ēkampam in Kacci which has fortified walls.
{4:7}__10+
{$} என் மனத்தே வைத்தேனே
see 1st verse.
அடுத்த ஆனை உரித்தானை
civan who flayed an elephant which approached to kill him.
அருச்சுனற்குப் பாசுபதம் கொடுத்தானை
who granted the weapon of pācupatam to aruccuṉaṉ.
குலவரையே சிலையாகப் புரம் எரியக்கூர் அன்பு கொடுத்தானை
who fixed and discharged a sharp arrow using the lofty mountain of mēru as the bow, to burn the cities.
சுனை மல்குகயிலாயம் எடுத்தானைத் தடுத்தானை
and who curbed the arakkaṉ who lifted Kayilāyam which has many mountain springs.