[[திரு+இயமகம்; யமகம் has been changed into இயமகம் as the letter ய cannot begin a word according to Tolkāppiyam]]

[[யமகம்: Repetition, in a stanza, with changes of meaning sometimes effected by changes in the division of words. It is also called மடக்கு. In rhetoric it is repetition of a word, foot or line of poetry, in a stanza, each time in a different sense (Tanṭiyalaṅkāram 90)]]

{3:113}__1+
{$} பிரமபுரத்தை உகந்தனையே
the Lord who desired Piramapuram.
உமை உற்றுச் சேர்வது மெய்யினையே
Umai is united with body without being separated.
உணர்வது நின் அருள் மெய்யினையே
what Civañāṉi-s try to understand is your truthful grace.
கற்றவர் காய்வது காமனையே
Learned people destroy their desires.
கனல்விழி காய்வது காமனையே
the eye which is five burnt Kāmaṉ (Cupid)
முன் அற்றம் மறைப்பது பணியே
it is the cobra which covers that part of the body that should be covered; staying as a loin-cloth in front
அமரர்கள் செய்வது உன் பணியே
what the immortals do is humble service to you.
பெற்று முகந்தது கந்தனையே
it was Kaṅtaṉ that you begot and embraced receiving him with both hands.
{3:113}__2+
{$} சதி மிக வந்த சலந்தரனே, தடிசிரம் நேர்கொள் சலந்தரனே
one who bore on his head water and took directly cutting off the head of Calantaraṉ, an acuraṉ, who came upon Civaṉ treacherously.
அதிர் ஒளிசேர் திகிரிப்படையால்
by the weapon of discus which is bright and frightening as it killed Calantaraṉ.
உம்பர் துதிப்பு அடையால் அமர்ந்தனர்
the tevar who live in the upper world rejoiced as their prayers reached god and were answered.
மதிதவழ் வெற்பு (அது) கைச்சிலையே
the bow which is held in hand is the (Mēru) mountain on which the moon crawls.
மருவிடம் ஏற்பது கைச்சிலையே
you did not dislike to receive the poison of the ocean as food.
[[மருவுவிடம் have become மருவிடம்]]
விதியினில் இட்ட (ம்) இரும்பரனே
the supreme and great being who desires that people should conduct their lives in the ordained way.
[[The words can be split like this:
வீதியினில் இட்டு அவிடும் பரனே the supremes and great being who should conducting all living beings in the proper way.]]
வேணுபுரத்தை விரும்பு அரனே
Araṉ who desires Vēnupuram!
{3:113}__3+
{$} காது அமரத்திகழ் தோடினனே
one who wears a woman's bright earring to be fitting to the ear?
கானவனாய் கடிது ஓடினனே
one who ran fast assuming the form of a hunter.
பாதம் (அது) ஆல் கூற்று உதைத்தனனே
one who kicked the god of death with his leg.
பார்த்தன் உடல் அம்பு தைத்தனனே
one who pierced the body of pārtaṉ with arrows (this may be split as உடலம் புதைத்தனனே one who covered the body of pārtaṉ with pācupatām weapon to be an armour, protecting his body)
தாது அவிழ் கொன்றை தரித்தனனே
one who bore on his head flowers of koṉṟai from which blossoms with pollen-dust are unfolded.
சாந்த வினை (அது) அரித்தனனே
one who destroyed the sins that approached his devotees.
போதம் அமரும் உரைப் பொருளே
the meaning of the words which are contained in works on spiritual wisdom.
புகலி அமர்ந்த பரம்பொருளே
the supreme thing that dwells in pukali.
{3:113}__4+
{$} மைத்திகழ் நஞ்சு உமிழ் மாசுணமே மகிழ்ந்து அரை சேர்வது
that which is tied to the waist is the cobra which spits poison which is black in colour.
மா சுணமே (சுண்ணமே) மெய்த்து உடல் பூசுவர்
he will smear on his body like the sandal wood paste, the great holy ash.
மேல் மதியே
He wears on his head the crescent.
மேல் மதியே வேதம் (அது) ஓதுவர்
He chants the vētams which contain superior wisdom.
பொய்த்தலையோடு உறும் அத்தம் (அதே)
his hand has on it a skull with holes.
புரிசடை வைத்து மத்தம் (அது) he wore on entwining matted hair dhatura flowers.
வித்தகர் ஆகிய எம்குருவே
he is our preceptor and skilful person.
வெங்குருவே விரும்பி அமர்ந்தனர்
he is in veṅkuru desiring it.
{3:113}__5+
{$} மாதவன் உடன் பயில்கின்றனன்
Māl is always with Civaṉ (மாதவன் the husband of the goddess of wealth)
உறுபொறிகாய்ந்த இசை மாதவனே
as he is a person of great penance having controlled the five senses, from going astray as they liked.
திடம்பட மாமறைகண்டனன் (ஏ)
He gave out the great vetams with clarity.
திரிகுணம் மேவிய கண்டனன்
one who refuted the doctrines of other religious which were done under the influence of the three characters (catvam, irācatam and tāmatam)
படம் கொள் அரவு அரை செய்தனன்
He wore as a loin cloth in his waist a cobra that has a hood.
பகடு உரிசெய்து அரைசெய்தனன்
He destroyed by trampling on the elephant after flaying its skin.
தொடர்ந்து துயர்க்கு ஒரு நஞ்சு இவன்
this god is like poison to sufferings which follow beings, as he puts an end to them.
தோணிபுரத்து உறை நம் சிவன்
our Civaṉ who dwells in tōṇipuram
{3:113}__6+
{$} திகழ் கையதும் புகை தங்கு அழலே
what is in the beautiful hand is fire with smoke.
தேவர் தொழுவதும் தம் கழலே
what the tēvar worship is his feet.
இகழ்பவர் தாம் ஒரு மான் இடமே
the deer sent by the sage (of tārukāvaṉam) who despised god, is held in his left hand.
இருந்தனுவோடு எழில் மானிடமே
what adds beauty to his great body is the beautiful human foom he assumes to admit souls fit for salvation to his good graces. (God assumes the human form to initiate souls fit for salvation, just as hunters use a tamed animal to catch a wild animal)
மிக வரும் நீர் கொளும் மஞ்சு அடையே
clouds which have largely drawn water reach Civaṉ (this refers to the fact that on Civaṉ's head there are clouds)
[[This fact is mentioned in tiruviḷayātaṟpuranam by parañcoti, கறையிட்டு விண்புரந்த கந்தரசுந்தரக்கடவுள், துறையிட்டு வருகடலைச் சுவறப் போய்ப் பருகுமெனப், பிறையிட்ட திருச்சடையிற் பெயல் நான்கும் வரவிடுத்தான் (nāṉmāṭakkūṭalāṉa paṭalam, 17)]]
மின் நிகர்கின்றதும் அம்சடையே
it is the beautiful matted that shine like lightning.
தக விரதம் (1) கொள்வர் சுந்தரரே
the Lord of the earth will accept austerities such as control of mind and others as fitting (சுந்தரர்-வசுந்தரர் the first letter is omitted)
தக்கதராய் உறை சுந்தரர்
the beautiful god who dwells in tarāi which is befitting his greatness
[[Variant reading: (1) கொள்வசுந்தரரே]]
{3:113}__7+
{$} ஓர்வு அருகண்கள் இணைக்க அயலே
those do not consider the form of the caiva devotees as Civaṉ himself are outside the pale of those devotees, that they cannot join them.
உமையவள் கண்கள் இணைக் கயலே
The eyes of Umai are like twin carp fish.
ஏர் மருவும் கழல் நாகம் (அதே)
The cobra is his beautiful anklet.
எழில்கொள் உதாசனன் ஆகம் (அதே)
His sacred form is beautiful fire (உதாசனன் hūtācaṉaṉ-fire which feeds on what are offered into it)
கையது நீர்வரு கொந்து அளகம்
the tresses of locks of hair which is straight belongs to Kaṅkai which is on the long matted hairs.
சேர்வருயோகதியகம்பன்
the Lord with three eyes who showed the yogic posture which is difficult to attain.
சிரபுரம் மேய தி அம்பு அகன்
is the one who is in cirapuram and has an arrow of fire in his hand
[[தீ has become தி]]
{3:113}__8+
{$} துயில் அமர் அப்பினன்
Māl who is sleeping in the ocean (of milk)
ஈண்டு
here, in Tiruvīḻimiḻai
இருங்கண் இடந்து அப்பினன்
engrafted his big eye scooping it out.
தீண்டல் அரும்பரிசு அக்கரம் திகழ்ந்து ஒளிசேர்வது சக்கரமே
the discus is shriving brilliantly having joined that hand, with which none came into contact.
வேண்டிவருந்த நகைத்தலையே மிகைத்து அவரோடு நகைத்தலையே பூண்டனர்
God adorned on his head, being inimical to the sages of tārukāvaṉaṉ, the laughing skull which they created intentionally with great pains, to be laughing there (The idea is that the skull which the sages sent seems to laugh at their foolishness).
புறவம் அமர்ந்த உமாபதி
the husband of Umai who stays willingly in puṟavam.
சேரலும் மாபதி
dwells also in the best place which is the minds of his devotees.
{3:113}__9+
{$} நின் மணி வாயது நீழலையே
the protection afforded by the bell at the entrance to the temple
[[மணி: a bell which used to be hung at the palace gate of a king so that any subject who sought justice might ring it.]]
நேசம் (அது) ஆனவர் வாய்அது நீழலையே
you will not leave the mouths of your devotees (who sing your praise).
[[நீழலை-நீளலை; ள, ழ are interchanged.]]
உன்னி மனத்து எழு சங்கம் (அதே)
the group of devotees who start for worship thinking of you in their minds.
ஒளியதனோடு உறு சங்கம் அதே
is the group which come to your temple with brilliance obtained by observing caivaite rituals
[[சங்கம்=சங்கமம், கூட்டம்]]
கன்னியரைக்கவரும் க(ள்)ளனே
the thief who steals the minds of the maidens of Tārukāvaṉam.
கடல் விடம் உண்ட கருங்களனே
one who has a black neck due to drinking the poison that rose in the ocean.
மன் இவர் ஐப்பதி சண்பு ஐயதே
The weed by name by caṇpu is beautiful in the beautiful city of this god who is without destruction.
வாரிவயல்மதி சண்பையதே
is caṇpai where fields with produce are many.
{3:113}__10+
{$} இலங்கை அரக்கர்தமக்கு இறையே இடந்து கயிலை எடுக்க
when the king of the arakkar living in ilaṅkai lifted Kayilai, dislodging it.
இறையே புலன் கெட உடன் பாடினனே
sang about the praise of the god when all his senses were lost in a short while, to save himself.
பொறிகள் கெட உடன்பாடினனே
the Lord having condescended to hear the songs, as rāvaṇaṉ's five senses lost their proud state and became submissive due to devotion.
இலங்கியமேனி இராவணனே
to that king who had a shining complexion like the night.
எய்து பெயரும் இராவணனே
Irāvaṇaṉ was the name he got by that act (இராவணன் one who cried and wept).
கலந்து அருள்பெற்றது மாவசியே
what he got by being admitted to his grace was a great sword.
காழி அரன் அடி மாவசியே
The feet of araṉ in Kāḻi have got great fascination for his devotees.
{3:113}__11+
{$} கண் நிகழ் புண்டரிகத்தினனே
Māl who has eyes like lotus.
கலந்து இரிபுண்டரிகத்தனனே
and Piramaṉ who is seated in the lotus who wandered joined with him.
மண் இகழும்பரிசு ஏனமதே
assuming the form of a pig (to dig the earth) which is despised;
[[மாலயனும், இழிவாகும் கருவிலங்கும் பறவையுமாய் (periya purāṇam, tiruñaṉacampantar, 78)]]
வானகம் ஏய்வகைசேனம் அதே
and assuming the form of an eagle which soars high in the sky.
நண்ணி அடிமுடி எய்தலர்
Both of them could not find the feet and head by their joint efforts. This is another version of the puraṇic story that Piramaṉ assumed the form of an eagle;
[[பூவார் பொன் தவிசின் மிசை இருந்தவனும் பூந்துழாய் புனைந்தமாலும், ஓவாது கழுகுஏனமாய் உயர்ந்து ஆழ்ந்து உறநாடி (campantar, tirumutukuṉṟu, 4-9); புண்டரிகத் துள்ளிருந்த புத்தேள் கழுகுருவாய் Pōṟṟikkaliveṇpā, 4)]]
நளிர் மலி சோலையில் எய்து அலரே பண் இயல் கொச்சை பசுபதி
the Lord of all living beings in Koccai where the flowers in the very cool gardens are fit to be used for performing pūja to Civaṉ.
பசுமிக ஊர்வர்
He will ride on a bull always
பசுபதி
he is the master of all souls (The two reasons for the name of pacupati are (1) the master of all souls (2) riding on a bull)
{3:113}__12+
{$} பருமதில் மதுரைமன் அவை எதிரே
in the presence of the assembly of the king of maturai which has huge walls of fortification.
பதிகம் அது எழுது இலை அவை எதிரே வருந்தியிடைமிசை வருகரனே
the god who did the act of the palm leaves on which this decade was written and the leaves themslves, to go upstream in the floods of the river, vaikai.
வசையொடும் அலர்கெட அருகு அரனே
god who destroyed the aruku (jains) who indulged in slander and blemish about caivaites.
கருதல் இல்இசை முரல் தரும் மருளே
it is a wonder that the fame of the caivaites which is beyond even comprehension, was spread by this act throughout the world.
கழுமலம் அமர் இறைதரும் அருள்
it is due to the abundant grace bestowed by god who dwells in Kaḻumalam.
மருவியதமிழ் விரகனமொழியே
the words of ñāṉacampantaṉ, proficient in Tamiḻ who received god's grace.
வல்லவர்தம் இடர் ஒழி திடம்
the removal of the sufferings of those who are capable of reciting these is definite. (This decade was sung when Ñāṉacampantar returned to cīkāḻi and worshipped tōṇiappar, after establishing caivism and destroying jainism in pānṭinātu; periyapurāṇam, tiruñāṉacampantar purānam, verses, 953, 954)