{3:89}__1+
{$} நெஞ்சமே
My mind!
திருந்து மாகளிற்று இளமருப்பொடு திரள் மணிச் சந்தம் உந்தி
pushing out sandal-wood, heaps of precious stones along with the young tusks of big elephant of perfect growth.
கருந்து மா குரவமும் குடசமும் பீலியும் சுமந்து கொண்டு நிரந்து
and carrying wild lime tree, big bottle flower trees, conessi bark trees and tails of peacocks, and being in an order.
நிரந்து மாவயல் புகும் நீடு கோட்டு ஆறுசூழ் கொச்சை மேவிப் பொருந்தினார் திருந்து அடி போற்றி வாழ் அது புகல் ஆம்
you live praising the perfect feet of the god who willingly stays in Koccaivayam surrounded by the river, Kaviri of high banks, which enters into the fields? They are our refuge.
{3:89}__2+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
கோடு ஆறு
Kāviri river of high bank
ஏலம் ஆர் இலவமோடு இனமலர்த் தொகுதியாய் எங்கும் நுந்தி
pushing forth everywhere the collections of various kinds of flower, red-flowered silk cotton trees and cardamoms.
கோல மா மிளகொடு கொழுங்கனி கொன்றையும் கொண்டு
taking colourful pepper creepers, plumpy fruits and indian laburnum trees.
ஆலியா வயல் புகும் அணி தரு கொச்சையே நச்சி மேவும் நீலம் ஆர் கண்டனை நினை
always think of the god of blue-neck who stays willingly in Koccaivayam of beauty, where the river enters fields with roaring noise
[[கொச்சை-கொச்சை வயம் : a part of the whole name??]]
நீ அஞ்சல்
you need not fear anything
{3:89}__3+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
பொன்னும் மாமணி கொழித்து எறி புனல் கரைகள் வாய் நுரைகள் உந்தி
pushing forth foams on the banks where the water dashes winnowing gold and big precious stones.
கன்னி மார் முலை நலம் கவர வந்து ஏறு கோடு ஆறு சூழ
to be surrounded by the river of high banks, having come to rob the sandal paste and other scents smeared on the breasts of young girls.
மன்னினார் மாதொடு மருவு இடம் கொச்சையே மருவின்
if you approach Koccai, the place where the god resides permanently with a lady.
முன்னைநோய் தொடருமாறு இல்லை (காண்)
the impurities of the soul which are following you from time immemorial will stop following you
நீ அஞ்சல்
you need not fear.
{3:89}__4+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
கந்தம் ஆர் கேதகைச் சந்தனக் காடு சூழ் கதலி மாடே வந்து
having come near the plaintain trees surrounded by the forest of sandal-wood and fragrant screw-pine of abundant fragrance
மாவள்ளையின் பவர் அளிக்கு வனையைச் சாடி ஓட
and following having shaken the blue-nelumbo flowers having bees, and the big bind-weed creeper.
கொந்து வார் குழலினார் குதிகொள் கோடு ஆறு சூழ் கொச்சை மேய எந்தையார் அடி நினைந்து உய்யலாம்
you may save yourself by thinking of the feet of our father who dwells happily in Koccai surrounded by the river having banks where the girls who have long tressess adorned with bunches of flowers, jump and play.
{3:89}__5+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
மறை கொளும் திறலினார் ஆகுதிப் புகைகள் வான் அண்டம் மிண்டி
as the different kinds of smokes which rise by the oblations offered in the consecrated fire, by the brahmins who have acquired the power by chanting the vētam, fill the sky.
சிறை கொளும் புனல் அணி செழும் 1. மதி திகழ் மதிற் சொச்சை தன் பால் உறைவு இடம் என மனம் (அது) கொளும் இறைவன்
the god who has a liking as his dwelling place, towards Koccai of walls of enclosure that are very strong, the prosperous city where water is abundant in all dams
பிரமனார் சிரம் அறுத்த இறைவனது அடியிணை இறைஞ்சி வாழ்
prosper worshipping the feet of the Lord who cut off the head of Piramaṉ
[[Variant reading: 1. மதி]]
நீ அஞ்சல்
you need not fear
[[பிரமனார் ஆர் is used contemptuously as he could not create a new head in the place of what he lost]]
{3:89}__6+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
சுற்றமும் மக்களும் தொக்க அத்தக்கனைச் சாடி
Having lopped off the head of that famous Takkaṉ around whom had gathered his relations and children
அன்றே
on that day itself.
உற்ற மால் வரை உமை நங்கையைப் பங்கமா உள்கினான்
the god who thought of Umai, who was born as the daughter of the big mountain, a lady of distinction, as his half.
ஓர் குற்றம் இல் அடியவர் குழுமிய வீதி சூழ் கொச்சை மேவி, நற்றவம் அருள் புரி நம்பனை நாளும் நம்பிடாய்
you repose confidence always in Civaṉ who grants the fruits of the penance which is done to be free from the cycle of birth and death, and who is residing happily in Koccai surrounded by streets where devotees who do not have even a single blemish, gather in large numbers
[[நற்றவம் the penance that is done to remove the soul from the bondage of birth and death;]]
[[PP: நற்றவம் செய்வார்க் கிடம் தவம் செய்வார்க்கும் அஃது இடம்
(Cīvakacintāmaṇi, 77)]]
{3:89}__7+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
கொண்டலார் வந்திடக் கோலவார் பொழில்களில் மந்தி கூடி
the female monkeys gather together in the beautiful long parks on which clouds descend low and settle.
கண்ட வார் கழை பிடித்து ஏறி மாமுகில் தன்னைக் கதுவு கொச்சை
in Koccai where they ascend holding the long bamboo so that they see near at hand and catch bold of the black cloud.
அண்ட வானவர்களும் அமரரும் முனிவரும் பணிய ஆலம் உண்ட மாகண்டனார் தம்மையே உள்கு
think only of the god who drank ālam when sages, immortals in heaven and inhabitants of other worlds, worshipped him.
நீ அஞ்சல்
you need not fear.
{3:89}__8+
{$} நெஞ்சமே
my mind!
அடல் எயிற்று அரக்கனார் நெருக்கி மா மலை எடுத்து ஆர்த்த வாய்கள், உடல் கெடத் திருவிரல் ஊன்றினார் உறைவிடம்
the dwelling place of the god who pressed with his holy toe, to destroy the mouths that roared, and body of the arakkaṉ of strong teeth who lifted up the great mountain by exerting pressure upon, them
(அரக்கனார் = ஆர் is used in the sense of decrying him)
ஒளி கொள் வெள்ளி மடலிடைப் பவளமும் முத்தமும் தொத்து வண்புன்னை மடடே
in the flourishing mast wood tree on which coral and pearls ashere in the bright white petals of fragrant screw-pine.
பெடையொடும் குருகினம் பெருகு தண் கொச்சையே பேணு
cherish with love the cool Koccai where the cranes multiply along with their females.
{3:89}__9+
{$} நெஞ்சே
my mind!
அரவினில் துயில் தரும் அரியும் நற்பிரமனும் அன்று அயர்ந்து, குரை கழல் திருமுடி அளவிட அரியவர்
the god whose feet and head could not be measured by ari who sleeps on the serpent couch and the good Piramaṉ as they forgot the proper means to find them.
கொங்கு செம்பொன் விரி பொழிலிடை மிகு மலை மகள் மிகழ்தர வீற்றிருந்த, கரிய நல் மிடறுடைக் கடவுளார் கொச்சையே கருது
think only about Koccai belonging to the god of black and good neck, who sat majestically so that the daughter of the mountain might feel happy, where the pollen is in abundance like gold in the parks of blossomed flowers (in Koccai)
{3:89}__10+
{$} நெஞ்சே
my mind!
கடு மலி உடலுடை அமணரும் கஞ்சி உண் சாக்கியரும் இடும் அறவுரை தனை இகழ் பவர் கருது நம் ஈசர்
our god who is meditated upon by the devotees who do not pay heed to the religious instruction given by the amaṇar who besmear their bodies with the powder of chebulicmyrobalan, and cākkiyar, (buddhists) who drink Kaṇci.
வானோர் நடு 1. உறை நம்பனை
the god who dwells in the midst of the celestials (நம்பனை -ஐ is expletive)
நான் மறையவர் பணிந்து ஏத்த ஞாலம் உடையவன் கொச்சையே உள்கி வாழ்
prosper thinking of Koccai of the Lord who has this world, and who is worshipped and praised by the brahmins who are proficent in the four vētams.
(அஞ்சல் you need not fear)
[[Variant reading 1. உரை ]]
{3:89}__11+
{$} தம் காலினால் காலனைக் காய்ந்து செற்றவர்
the god who out of wrath destroyed the Kālaṉ (god of death) with his left foot
[[Civaṉ kicked Kālaṉ with his left foot:
cf. பதிமூன்றும், சிதைத்தான் வாமச் சேவடி தன்னால் சிறிதுந்தி, உதைத்தான் கூற்றன் விண் முகில் போல் மண் உற வீழ்ந்தான்(Kantapurāṇam, acura, Kānṭam, mārkkaṇtēyappaṭalam 253)]]
கடிகொள் கொச்சை ஆய்ந்து கொண்டு இடம் என இருந்த நல் அடிகளை ஆதரித்து
loving the good god who is in well-guarded Koccai, having selected and chosen it as his place.
ஏய்ந்த தொல் புகழ் மிகும் மறை ஞானசம்பந்தன் சொன்ன, வாய்ந்த இடம் மாலைகள் வல்லவர்
those who are able to recite these suitable garlands of verses composed by ñāṉacampantaṉ who has knowledge of the vetam, and whose fitting and old fame is increasing.
நல்லர்வானுலகின்மேல்
will have the honour of dwelling in the superior heaven.