{3:74}__1+
{$} காடு பயில் வீடு
the cremation ground is the abode where Civaṉ stays.
முடை ஓடு கலன்
the skull with the stench of flesh is his ornament
[[The mendicant's bowl with the stench of flesh is his vessel for receiving alms]]
மூடும் உடை ஆடை புலி தோல்
the tiger's skin is the dress that covers the waist.
தேடு பலி ஊன் (அது)
his food is the alms that he procures
உடைவேட மிகு வேதியர் திருந்து பதிதான்
the perfect shrine of the brahmin who has the above-mentioned form
நாடகம் அது ஆட, மஞ்ஞை
when the peacocks are dancing
அரிபாட
and the bees hum like music
கோடல் கைம் மறிப்ப
the white species of malabar glory lily seem to applaud loudly by clapping hands.
நலம் ஆர் சேடு மிகு பேடை அன்னம் ஊடி மகிழ் மாடம் மிடை தேவூர் (அதுவே)
is Tēvūr where the mansions are close to each other and the female swan of beauty and increasing gracefulness is sulky with its male and feels happy as the sulkiness is removed by pacifying it
[[Swans are kept as pet-birds by wealthy people in their mansions.]]
[[PP: நெடு மயிர் எகினத் தூநிற வேற்றை, குறுங்கால் அன்னமோடு உகளும் முன்கடை
(Neṭunalvāṭai, 91-92)]]
[[PP: ஏழகத்தகரும் எகினக் கவரியும், தூமயிர் அன்னமும் துணையெனத்திரியும்
(Cilappatikāram, 10-5-6;)]]
{3:74}__2+
{$} கோள் அரவு கொன்றை நகு வெண்தலை எருக்கு வ(ன்)னி கொக்கு இறகொடும், வாளரவு தண் சல மகட் குலவு செஞ்சடை வரத்து இறைவன் ஊர்
the place of superior Civaṉ on whose shining red matted locks, the cobra which has the nature of killing, koṉṟai flowers, laughing white skull, yarcum flowers, leaves of indian mesquit, and flower resembling in colour and form the feather of a crane, are flourishing.
வேள் அரவு கொங்கை இள மங்கையர்கள் குங்குமம் விரைக்கு மணம் ஆர் தேள் அரவு தென்றல் தெரு எங்கும் நிறைவு ஒன்றி வரு தேவூர் (அதுவே)
is Tēvūr where the balmy southern breeze fills all the streets, which adds its smell to the fragrance of saffron of the young ladies whose breasts the cupid torments, and is like the sting of the scorpion to them.
{3:74}__3+
{$} தடவு பண் சொல்லின் மலை வல்லி உமை பங்கன்
Civaṉ who has on his half Umai, the daughter of the mountain who is like a tender creepers and speaks words like melodies played on the lute.
எமை ஆளும் இறைவன்
the Lord who admits us as his slaves.
எண் தடவு வானவர் இறைஞ்சு கழலோன் இனிது இருந்த இடம் ஆம்
the place where he whose feet are worshipped by esteemed celestials, dwells with pleasure.
1. விண் தடவு வார் பொழில் உகுத்த நறவு ஆடி மலர்சூடி விரை ஆர் செண் தடவு மாளிகை செறிந்து திரு ஒன்றி வளர் தேவூர் (அதுவே)
is tēvūr where the mansions which are close to each other and where the goddess of wealth flourishes as she is pleased in her mind; and they gently stroke the sky, are full of fragrance as they bathe in the honey that drops from the gardens which stroke the sky and wears on its top flowers shed by the gardens. (சேண் has been shortened into செண் for the sake of rhyme.)
[[Variant reading: 1. வண்டடவு.]]
{3:74}__4+
{$} மாசு இல் மனம் நேசர் தமது ஆசைவளர் சூலதரன்
Civaṉ who holds the trident on whom the love of the loving devotees whose minds are without any blemish, are likely to grow day by day.
மேலை இமையோர் ஈசன்
is the chief of celestials who do not wink and dwell in heaven.
மறை ஓதி
one who revealed the vetams himself chanting them.
எரி ஆடி
one who dances in the fire.
மிகு பாசுபதன் மேவுபதி (தான்)
the city where the eminent pācupataṉ dwells with desire.
வாசமலர் கோது குயில் வாசகமும் மாதரவர் பூவைமொழியும் தேச ஒலி வீணையொடு கீதம் அது வீதி தேவூர் (அதுவே)
is tēvūr where the sweet voice of the indian cuckoo which peck with their beaks into the fragrant flowers, the words of ladies, the words of the bush myna, and the music of the vīṇai which is played by people who came from other regions and the sweet sound of songs, fill the streets.
{3:74}__5+
{$} கானம் உறு மான்மறியன்
Civaṉ holds in his hand a young deer that lives in the forest. (கானம் உறு is a generic epithet)
ஆனை உரி போர்வை
covers himself with the skin of an elephant.
கனல் ஆடல் புரிவோன்
dances in the fire at the end of the world.
ஏன எயிறு, ஆமை, இள நாகம் வளர் மார்பின் இமையோர் தலைவன் ஊர்
the place of the chief of the tēvar who do not wink, on whose chest the hog's tusk, the shell of the tortoise and a young cobra are resting.
வான் அணவு சூதம், இளவாழை, மகிழ், மாதவி, பலாநிலவி வார்தேன் அமுது உண்டு வரிவண்டு மருள் பாடி வரு தேவூர் அதுவே
is tēvūr where mango-trees which touch the sky, young plaintains, pointed-leaved ape flowers trees, common delight of the woods, jack fruit are in a flourishing condition, the bees with lines on their bodies drink the nectar of honey which flow from them and come singing maruḷ, a secondary melody-type of the Kuṟinci class.
{3:74}__6+
{$} ஆறினொடு கீறு மதி ஏறுசடை ஏறன்
Civaṉ has a bull on whose matted locks the river, Kaṅkai, the crescent have settled.
அடையார் நகர்கள் தான் சீறும் அவை வேறுபட நீறு செய்த நீறன் நமை ஆளும் அரன் ஊர்
the place of araṉ who admitted us as his protege, who smears himself with holy ash, and who burnt the cities of the enemies to become changed from their previous state.
வீறுமலர் ஊறும்மது ஏறி வளர் வாய விளைகின்ற கழனிச் சேறுபடு செங்கயல் விளிப்ப இளவாளைவரு தேவூர் அதுவே
is Tēvūr where the young scabbard fish come when invited by the red carp fish that are in the fields which yield abundantly from the growing as the honey that flows from the flowers of unique beauty rise up and enter into the fields.
{3:74}__7+
{$} கன்றி எழ வென்றி நிகழ் துன்று புரம் அன்று அவிய நின்று நகை செய் என் தனது சென்று நிலை எந்தை தன தங்கை அமர் இன்பநகர்தான்
the city that grants happiness to its residents, which is the abode of the father of my father, who is the refuge for me to go to him, and take shelter in him, and who laughed standing on the chariot to destroy the cities close to each other in the distant past, which gained victory after and rose with anger to destroy the worlds.
முன்றில் மிசை நின்ற பலவின் கனிகள் தின்று கறவைக் குருளைகள் சென்று இசைய நின்று து(ள்)ளி ஒன்ற விளையாடுவளர் தேவூர் அதுவே
is Tēvūr where the calves of milch cows eat the fruits of the jack trees that grow in the front portions of houses, go from there and stand sgreeing among themselves, play jumping simultaneously, and grow in size.
[[குருளை used to denote calves is a new usage: tolkāppiyam, marapiyal, 8.]]
{3:74}__8+
{$} ஓதம் மலிகின்ற தென் இலங்கை அரையன் மலி புயங்கள் நெரியப் பாதம் மலிகின்ற விரல் ஒன்றினில் அடர்த்த பரமன் தனது இடம்
the place of the supreme Civaṉ who pressed down with a single toe of the foot which is strong enough to crush the strong shoulders of the King of ilaṅkai in the south, where the waves dash against the shore.
போதம் மலிகின்ற மடவார்கள் நடம் ஆடலொடு பொங்கும் முரவம், சேதம் மலிகின்ற கரம் வென்றி தொழிலாளர்புரி தேவூர் அதுவே
is tēvūr where the many dancers gain victory over their counterparts, by hands with which they play a drum for the dance by name cētam, whose sound rises high in pitch along with the sound produced when ladies who have excessive intelligence
[[முரவம் a kind of drum;]]
[[PP: அரவம் செய முரவம்படும் அண்ணாமலை அண்ணல்;
(campantar, aṇṇamalai (1) 6)]]
[[PP: முரவம் மொந்தை முழா ஒலிக்க
(Campantar, Kaṇṭiyūr Vīraṭṭam, 5);]]
[[PP: முரவும் தூம்பும் முழங்குபு துவைப்ப
(Peruṅkatai, 3-25-16.)]]
{3:74}__9+
{$} வண்ணமுகில் அன்ன எழில் அண்ணலொடு சுண்ணம் மலி வண்ணமலர்மேல் நண் அவனும்
the god who has the beauty of the sable cloud and Piramaṉ who stays in the colourful flower of lotus which has abundant pollen.
எண் அரிய விண்ணவர்கள் கண்ண அனலம் கொள் பதிதான்
the place of Civaṉ who assumed the form of fire to make countless celestials to think of means to reach Civaṉ.
வண்ணம் வனநுண்ணிடையின் எண் அரிய அன்ன நடை இன்மொழியினார்
countless ladies who speak sweet words and have the gait of a swan, who have a minute and beautiful waist and beautiful complexion.
திண்ண வ(ண்)ணம் மாளிகை செறிந்த இசை யாழ் மருவு தேவூர் அதுவே
is Tēvūr where the strong and colourful mansions are filled with the music played on the yāl (by the ladies).
{3:74}__10+
{$} பொச்சம் அமர் பிச்சை பயில் அச்சமணும் எச்சம் அறும் போதியரும்
those camaṇar who always beg alms, and have falsehood in their doctrines and the buddhists who esteem the pipal tree (அரசமரம்) [[and]] who have no fame;
[[எச்சம் the fame that survives after one is dead]]
[[PP: இசை என்னும் எச்சம் பெறாஅ விடின்;
(Kuṟaḷ, 238)]]
[[PP: எச்சம் என்று என் எண்ணுங் கொல்லோ ஒருவரால், நச்சப் படாஅதவன்
(Kuṟaḷ, 1004)]]
மாமொச்சைபயில் இச்சை கடி பிச்சன் மிகு நச்சரவன் மொச்ச நகர்தான்
the city of Civaṉ who wears extremely poisonous cobras and discards the zealous religious instruction which has great foul smell, and where his devotees gather in a big crowd.
மைச்சில் முகில் வைச்ச பொழில்
gardens where a few sable clouds stay.
[[The other lines in this verse have been lost.]]
{3:74}__11+
{$} துங்கம் மிகு பொங்கு அரவு தங்கு சடை நங்கள் இறை
our master on whose matter locks excellent and angry cobras stay.
துன்று குழுல் ஆர் செங்கயல் கண் மங்கை உமை நங்கை ஒரு பங்கன்
who has on one half a lady of distinction, Umai, who has dense tresses of hair and eyes resembling red carp fish.
அமர் தேவூர் அதன் மேல்
on Tēvūr where he stays with desire
பைங்கமலம் அங்கு அணி கொள் திண் புகலி ஞானசம்பந்தன் உரை செய், சங்கம் மலி செந்தமிழ்கள் பத்தும் இவை வல்லவர்கள் சங்கை இலர்
those who are able to recite all the ten verses rendered in refined Tamil and fit to be considered as approved by the caṅkam, by Ñāṉacampantaṉ of imperishable Pukali, where fertile lotus flowers lend beauty, have no doubt about their salvation.
[[In this decade, there is agreement in rhyme of all feet in every line of the verses; this is known in prosody as வழி எதுகை; its sanskrit name is anuprācam; It is agreement in rhyme in all the feet of the lines in a stanza.]]