{3:7}__1+
{$} கண்ணுதலானும்
the Lord who has an eye on the forehead.
வெண்ணீற்றினானும்
and who has smeared himself with the sacred white ash.
கழல் ஆர்க்கவே பண் இசை பாட நின்று ஆடினானும்
danced standing, (the pūtams) to sing music with paṇ, to make the anklets to sound.
பரஞ்சோதியும்
and the supreme divine light.
புண்ணியம் நான் மறையோர்கள் ஏத்தும் புகலிந்நகர்ப் பெண்ணின் நல்லாளொடும் வீற்றிருந்த பெருமான் அன்றே
is definitely the great god who is seated majestically with a noble lady in the city of pukali which is praised by the brahmins who have learnt the four vētams and enjoy the fruits of virtuous acts.
{3:7}__2+
{$} சாம்பலோடும் தழல் ஆடினானும்
the Lord who danced in the fire covered by ash
[[This refers to the dance of Civaṉ, after destruction of the worlds.]]
சடையின் மிசைப் பாம்பினோடும் மதி சூடினானும்
and wore on his caṭai the crescent and cobra.
பசு ஏறியும்
and mounted on a bull
[[பசு here denotes the species; not the cow;]]
[[PP: பசு ஏறும் எங்கள் பரமன்- (Kōḷaṟu patikam, 9)]]
பூம்படுகல் இள வாளை பாயும் புகலிந் நகர்க் காம்பு அன தோளியொடும் இருந்த கடவுளன்றே
is definitely the god who was seated with the lady who has shoulders like bamboo, in the city of pukali where the young scabbard fish leaps in the tank having flowers.
{3:7}__3+
{$} கருப்பு நல் வார்சிலைக் காமன் வேவக் கடைக் கண்டானும்
the Lord who looked at Kāmaṉ who has a good and long bow of sugar-cane, by the corner of the eye to burn him.
[[கடைக்கண்டானும்: a verb coined from the noun கடைக்கண் meaning corner of the eye.]]
மருப்பு நல் ஆனையில் ஈர்உரி போர்த்த மணாளனும்
and the bridegroom who covered himself with the skin of the elephant with well formed tusks, wet with blood.
[[ஈர் உரிவை - எப்போதும் ஈரமான தோல்; ஈருரி - ஈரம் அறாத உரி ; ஈர் - ஈரம் (takkayākapparaṇi, 149, 551, commentary);]]
[[PP: நித்த மணாளர் நிரம்ப அழகியர் (tiruvācakam, aṉṉaippattu, 3)]]
பொருப்பு அன மா மணி மாடம் ஓங்கும் புகலிந் நகர் விருப்பின் நல்லாளொடும் வீற்றிருந்த விமலன் அன்றே
is the spotless god who sat majestically with a loving lady in the city of pukali where the big and beautiful storeys which are like mountains, rise high into the sky.
{3:7}__4+
{$} அங்கையில் (அங்கு) அழல் ஏந்தினானும்
the Lord who held in his palm fire.
அழகாகவே கங்கையைச் செஞ்சடை சூடினானும்
and adorned on the red caṭai Kaṅkai to appear beautiful.
கடலி(ன்)னிடைப் பொங்கிய நஞ்சு அமுது உண்டவனும்
and drunk the poison, which shot up in the sea, as nectar.
புகலிந் நகர் மங்கை நல்லாளொடும் வீற்றிருந்த மணவாளனே
is definitely the bridegroom who sat majestically with a good-natured lady in the city of pukali.
{3:7}__5+
{$} சாம நல்வேதனும்
the god who sang the good cāmavetam
தக்கன் தன் வேள்வி தகர்த்தானும்
and destroyed the sacrifice of takkaṉ.
நாமம் நூறாயிரம் சொல்லி வானோர் தொழு நாதனும்
the chief who is worshipped by the celestials by uttering his names which are lakh in number
[[நூறாயிரம் here means countless.]]
பூ மல்கு தண் பொழில் மன்னும் அந்தண் புகலிந் நகர்க் கோமள மாதொடும் வீற்றிருந்த குழகன் அன்றே
is definitely the youth who sat majectically with the tender-natured lady in the city of beautiful and cool pukali where there are permanent cool parks abounding in flowers.
{3:7}__6+
{$} இரவிடை ஒள்ளெரி ஆடினானும்
the Lord who danced in the fire after destruction of the worlds when darkness envelops everything.
இமையோர் தொழச் செருவிடை முப்புரம் தீ எரித்த சிவலோகனும்
and resides in Civalōkam, buring with fire the three cities in the battle, to be worshipped by the tēvar.
பொருவிடை ஒன்று உகந்து ஏறினானும்
and mounted on a fighting bull, desiring it.
புகலிந் நகர் அரவிடை மாதொடும் வீற்றிருந்த அழகன் அன்றே
is definitely the beautiful Lord who sat majestically in the city of pukali, with a lady having a waist resembling serpent.
[[அரவிடை : cf. notes: campantar, pukali, (7) 5]]
{3:7}__7+
{$} (1) சேர்ப்பு (அது) திண்சிலை மேவினானும்
the Lord who desired as his place the strong mountain (Kailācam)
திகழ் பாலன் மேல் வேர்ப்பது செய்த வெங்கூற்று உதைத்தானும்
and kicked the cruel god of death who was angry with the brilliant youth
[[பாலன் here refers to Mārkkaṇṭēyaṉ who was sixteen years of age.]]
வேள்விப்புகை போர்ப்பது செய்து அணி மாடம் ஓங்கும் புகலிந் நகர்ப் பார்ப்பதியோடு உடன் வீற்றிருந்த பரமன் அன்றே
is the supreme being who sat majestically in company with Pārppati in the city of Pukali where beautiful storeys rise high which are enveloped in the smoke rising from sacrificial pits.
[[பார்ப்பதி - பார்வதி - பர்வதம் becomes பருப்பதம் in Tamiḻ the daughter of பருப்பதம் becomes பார்ப்பதி;]]
[[PP: பருப்பதத்துக் கயல் பொறித்த பாண்டியர் குலபதிபோல் (periyāḻvār, 5-4-7)]]
[[variant readings : (1) சேர்ப் பொழுதின் மலைவேலி, சேர்ப் பொழுது மலை வேலி]]
{3:7}__8+
{$} கல்நெடு மால்வரைக்கீழ் அரக்கன் இடர் கண்டானும்
the Lord who inflicted suffering on arakkaṉ who has caught under the big and long mountain (Kailācam) which is as strong as a stone.
வில் நெடும் போர் விறல் வேடன் ஆகி
Assuming the form of a victorious hunter wall skilled in fighting with a bow.
விசயற்கு ஒரு பொன் நெடுங்கோல் கொடுத்தானும்
and gave Vicayaṉ (Arjunaṉ) a long golden arrow (Pācupatam)
அம் தண் புகலிந் நகர் அன்ன மெல் நடை மங்கையொடும் அமர்ந்தான் அன்றே
is definitely the Lord who resides gladly in the beautiful and cool city of Pukali with a young lady having a gait like that of the swan.
{3:7}__9+
{$} பொன் நிற நான்முகன் பச்சையான் என்ற இவர் புக்குழித் தன்னை இன்னான் எனக் காண்பு அரிய தழற் சோதியும்
god who was the effulgence of the fire that could not be seen, when the four-faced Piramaṉ and green-coloured Māl started to find out, but could not find out who it was that assumed the form of fire.
புன்னைப் பொன் தாது உதிர் மல்கும் அம்தண் புகலிந் நகர் மின் இடை மாதொடும் வீற்றிருந்த விமலன் அன்றே
is definitely the spoteless one who sat majestically with a lady who has a waist like lightning, in the beautiful and cool city of pukali which is filled with the golden pollen of puṉṉai (mast-wood tree) which drops from the flowers.
{3:7}__10+
{$} பிண்டியும் போதியும் (1) பேணுவார் பேச்சினைப் பேணாதது ஓர் தொண்டரும் காதல் செய் சோதியாய சுடர்ச் சோதியான்
the effulgent light and god who is loved by the devotees who do not regard the words of those who hold in high estem the acōka tree and the pōti tree.
[[For Jains, the acōka tree is important as their god is seated under that tree;]]
[[pōti (அரசமரம்: pipal tree) is important for buddhists as Buddha got enlightenment when he did penance under that tree.]]
புண்டரீகம் மலர்ப் பொய்கை சூழ்ந்த புகலிந் நகர் வண்டு அமர் கோதையொடும் இருந்த மணவாளனே
is definitely the bride-groom who was seated along with a lady as soft as a garland on which bees settle, in the city of pukali which is surrounded by natural tanks having lotus flowers.
[[Variant reading: (1) பேணுவார் பேணைப் பேணாத தோர்]]
{3:7}__11+
{$} பூங்கமழ் கோதையொடும் இருந்தான் புகலிந்நகர்ப் பாங்கனை
on the companion who was in the city of pukali in company with a lady as soft as a fragrant beautiful garland.
ஞானசம்பந்தன் சொன்ன தமிழ் பத்து இவை
these ten verses composed by ñāṉacampantaṉ.
ஆங்கு அமர்வு எய்திய ஆதியாக இசை வல்லவர்
those who are able to sing with music thinking them to be the god himself who is residing gladly in pukali.
ஓங்கு (1) அமராவதியோர் தொழச் செல்வதும் உண்மை
it is definitely true that they will ascend into heaven to be esteemed by the superior residents of Amarāvati.
[[Amarāvati is the capital of Intiraṉ's world.]]
[[Variant reading: (1) அமராபதியோர்]]