{2:115}__1+
{$} வெங்கள் விம்முகுழல் இளையர் ஆட(வ்)வெறிவிரவு நீர்ப் பொங்கு செங்கட் கருங்கயல்கள் பாயும் புகலூர்தனுள்
in Pukalūr where the water is combined with fragrance as the young girls who have tresses of hair full of honey which is desired by all and where the bright black carp fish with red eyes leap.
திங்கள் சூடி
wearing a crescent.
திரிபுரம் ஓர் அம்பால் எரி ஊட்டிய எங்கள் பெம்மான் அடி நாளும் பரவ
to praise the feet of our god who set fire to the three cities by a single arrow, daily.
இடர் கழியும்
sufferings will begin to cease.
{2:115}__2+
{$} வாழ்ந்த நாளும் இனிவாழும் நாளும்(ம்) இவை அறிதிரேல்
if you know these: i.e. the years you lived and the years you have to live.
எம்பெருமானை ஏத்தா (நாள்) வீழ்ந்த நாள்
those days in which you did not praise our Lord are days passed away without any benefit.
விதியில்லீர்காள்
People who have no good fortune!
போழ்ந்த திங்கள் புரிசடையினான் தன் புகலூரையே சூழ்ந்த உள்ளம் உடையீர்கள்
you who have your minds always thinking of Pukalūr only which is the abode of Civaṉ who wears on his twisted caṭai a segment of the moon (a crescent)
உங்கள்துயர் தீருமே
your sufferings will be removed.
{2:115}__3+
{$} மடையில் நெய்தல் கருங்குவளை செய் அம்மலர்த்தாமரைபுடை கொள் செந்நெல் விளை கழனிமல்கும் புகலூர்தனுள்
in Pukalūr where fields in which superior red variety of paddy of enlarged size, beautiful lotus flowers in the fields and blue nelumbo flowers and white indian water-lilies in the field sluices are flourishing.
தொடைகொள் கொன்றை புனைந்தான்
having adorned himself with a garland of koṉṟai.
ஓர்பாகம் மதிசூடியை அடையவல்லார்
those who are able to approach Civaṉ who wears a crescent on his head.
அமர் உலகம் ஆளப்பெறுவார்கள்
will rule the world of the immortals (அமரர் உலகம் have become
அமருலகம்)
[[ஆணியாய் அமருலகம் ஆள்வதற்கு யாதும் ஐயுறவு இல்லையே (cuntarar, tiruppukalūr, 3)]]
{2:115}__4+
{$} பூவும் நீரும் பலியும் சுமந்து
carrying flowers waster and offerings of food.
புகலூரையே நாவினாலே நவின்று ஏத்தல் ஓவார்
people who do not cease praising always with the tongue pukalūr only.
செவித்துளைகளால் யாவும் கேளார் அவன் பெருமை அல்லால் அடியார்கள் தாம் ஓவும் நாளும் உணர்வு ஒழிந்த நாள் என்று கொள்ளவே
as the devotees think that the days when they cease to think of Civaṉ are days when consciousness is lost, they will not hear by the holes of their ears anything else except his greatness.
{2:115}__5+
{$} அன்னம் கன்னிப் பெடைபுல்கி ஒல்கி அணி நடைய வாய்ப்பொன்னங்காஞ்சி மலர்ச் சின்னம் ஆலும் புகலூர்தனுள்
in pukalūr where the male swans walk with beautiful gait, embracing the youthful female swans and make a noise in the petal-pieces of the river portion which has yellow flowers.
முன்னம் மூன்று மதில் எரித்த மூர்த்தி திறம் கருதுங்கால்
if we think about the nature of Civaṉ who has a beautiful form and who in the distant past burnt the three forts.
இன்னர் என்னப்பெரிது அரியர்
it is very difficult to define him as such and such a person of having a nature and attributes.
ஏத்தச்சிறிது எளியர்
it is a little easy to praise him.
{2:115}__6+
{$} குலவர்ஆக குலமிலரும் ஆக குணம்புகழுங்கால் உலகில் நல்ல கதி பெறுவரேனும்
Let people be of noble birth or of low birth if they praise the eight attributes of Civaṉ they will obtain good higher stage of existence though they are such people.
மலர் உறு தேன் புலவம் எல்லாம் வெறி கமழும் அந்தண்புகலூர் தனுள்
in cool and beautiful pukalūr where divine fragrance spreads in all the places by the honey which springs in flowers (புலவம்-புலம்) (வ is augmentation for metre)
நிலவம் மல்கு சடை அடிகள் பாதம் நினைவார்களே
will fix their thoughts on the feet of the god on whose caṭai a crescent is flourishing. (நிலவம்=நிலவு+அம்; அம் expletive)
{2:115}__7+
{$} ஆணும் பெண்ணும் என நிற்பரேனும்
though Civaṉ is half male and half female.
அரவு ஆரமாப் பூணுமேனும்
though he adorns himself as garlands cobras.
புகலூர் தனக்கு ஓர் பொருள் ஆயினான்
he is a treasure for pukalūr.
ஊணும் ஊரார் இடுபிச்சை ஏற்றுஉண்டு
eating as food receiving the alms given by the people of the village.
உடைகோவணம் பேணுமேனும்
though he desires the loin-cloth as his dress.
எம் பெருமானையே பிரான் என்பர் (ஆல்)
wise people say that our god is the master.
{2:115}__8+
{$} உய்யவேண்டில்(ல்) போதஎழு நெஞ்சே
my mind! if you want to save yourself start to go to pukalūr. ((ல்) is augmentation for rhytem.)
உயர் இலங்கைக்கோன் கைகள் ஒல்கக் கருவரை எடுத்தானை ஓர் விரலினால் செய்கை தோன்றச் சிதைத்து
having destroyed by a single toe the King of superior ilaṅkai who lifted the great mountain, for his hand to sustain injury, and destroyed him, that act to appear permanently in him.
அருளவல்ல சிவன்மேய பூம்பொய்கை சூழ்ந்த புகலூர் புகழப்பொருள் ஆகும்
you will attain true spiritual wisdom, if you praise pukalūr surrounded by natural tanks and in which Civaṉ who was able to grant boons to irāvanaṉ, desires to dwell.
{2:115}__9+
{$} நேமியானும் நான்குமுகம் உடைநெறி அண்ணலும்
Māl who has a discus and Piramaṉ of four faces who has the right conduct.
ஆம் இது என்று தகைந்து ஏத்தப் போய்ஆர் அழல் ஆயினான்
Civaṉ rose as a great column of fire of unbearable heat for them to say these are the feet; this is the head apparently catching hold of them.
சாமி தாதை
the father of Cāmi (Murukaṉ)
சரண் ஆகுமென்று
is the object which is our refuge.
பூமி எல்லாம் புகழ் செல்வம் மல்கும் புகலூரையே தலைசாய்மினோ
worship lowering your head pukalūr where wealth which is praised by all the people, is increasing.
{2:115}__10+
{$} வேர்/த்த மெய்யர்
with perspiring bodies.
உருவத்து உடைவிட்டு உழல்வார்களும்
camanar who wander naked
போர்த்த கூறைப் போதி நிழலாரும்
and the buddhists who sit under the pipal tree and who cover their bodies.
புகலூர் தனுள் தீர்த்தம் எல்லாம் சடைக் கரந்த தேவன் கருதுங்கால் ஓர்த்து
well considering what they talk about the god who is in pukalūr and who completely concealed the water (of Kaṅkai)
மெய் என்று உணராது
knowing that to be not true.
பாதம் தொழுது உய்ம்மினே
save yourselves by worshipping his feet.
{2:115}__11+
{$} புந்தி ஆர்ந்த பெரியோர்கள் ஏத்தும் புகலூர்தனுள்
in Pukalūr which is praised by great people of wisdom.
வெந்த சாம்பற் பொடி/ப் பூசவல்ல விடையூர்தியை
on Civaṉ who smears fine powder of well-burnt ash and who has a bull as his vehicle.
அந்தம் இல்லா அனல் ஆடலானை
who dances in the fire and does not know death.
அணி ஞானசம்பந்தன் சொன்ன தமிழ்பாடியாடக் கெடும் பாவமே
sins will perish if one sings the beautiful Tamiḻ verses composed by Ñāṉacampantaṉ and dances out of joy.