{2:102}__1+
{$} அன்னம் மென்னடை அரிவையொடு இனிது உறை அமரர்தம் பெருமானார்
the chief of the immortals who gladly resides with a lady having a graceful gait like that of the swan.
மின்னு செஞ்சடை வெள் எருக்க (ம்) மலர் வைத்தவர்
he placed on the shining red caṭai flowers of white yarcum.
வேதம் தாம் பன்னு நுண் பொருள் பயந்தவர்
He gave the abstruse meaning which the vētam-s contain, extensively.
பருமதிற் சிரபுரத்தார்
the god who is cirapuram having thich wall of enclosure.
சீர் ஆர் பொன்னின் மாமலர் அடி தொழும் அடியவர் வினையோடும் பொருந்தார்
the devotees who worship the feet of that god, which are like the eminent big flower made of gold, will not come into contact with actions, good and bad
[[These ten verses have the theme that the actions of the devotees will be removed if they recite the verses daily.]]
{2:102}__2+
{$} கோலம் மா கரி உரித்தவர்
the god who flayed the skin of a big and beautiful elephant.
அரவொடும்; ஏனக் கொம்பு, இள ஆமை, சாலப் பூண்டு தண் மதி (அது) சூடிய சங்கரனார்
caṅkaraṉ who profusely adorned himself with the shell of a young tortoise, the hog`s tusk along with cobra, and wore on his head a cool crescent.
தம்மைப் போலத் தம் அடியார்க்கும் இன்பு அளிப்பவர்
He grants happiness to his devotees also, like him who is the embodiment of happiness. (God is the embodiment of happiness; he grants that form to devotees who approach his feet; இன்பு - இன்பம்; அம் is dropped)
பொருகடல் விடம் உண்ட நீலத்தார் மிடற்று அண்ணலார் சிரபுரம் தொழ வினை நில்லா
the actions will not remain, if one worships cirapuram belonging to the god who has a neck resembling blue nelumbo flower, which got its colour as he devoured the poison which rose in the ocean which is always dashing against the shore.
[[(பொருகடல் : the underlined epithet is a generic one;
நீலத்தார் has been split as நீலம் + தார்; தார் flower;
கொண்டலும் நீலமும் புரை திருமிடறர் (campantar, Kaḻumalam (2) 2);
குவளைக் களத்து அம்பலவன்;
காவி நின்று ஏர்தரு கண்டர்;
அம்பலத்துக், காவியை வெல்லும் மிடற்றோன்(Kōvaiyār, 33, 41, 349)]]
{2:102}__3+
{$} மானத் திண்புய வரி சிலைப் பார்த்தனைத் தவம்கெட மதித்து
Having considered to destroy the penance of pārttaṉ who had a bow fastened with stnaps kept on the strong shoulders having dignified appearance.
அன்று கானகத்தே திரி வேடனாய் அமர் செயக் கண்டு அருள் புரிந்தார்
granted boons to him having assumed the guise of a hunter wandering in the forest, and seeing him fight with him (god) on that day.
பூந்தேனைத் தேர்ந்து சேர் வண்டுகள் திரிதரும் சிரபுரத்து உறை எங்கள், கோனைக்கும்பிடும் அடியரைக் கொடுவினை குற்றங்கள் குறுகா
the cruel sins and moral blemish will not come near the devotees who worship with their joined hands our king who resides in cirapuram where swarming bees wander seeking honey in flowers.
{2:102}__4+
{$} மாணிதன் உயிர் மதித்து உணவந்த அக்காலனை உதை செய்தார்
the god kicked that kālaṉ who came thinking to take away the life of the bachelor (here mārkaṇtēyaṉ)
பேணி உள்கும் மெய் அடியவர் பெருந்துயர்ப் பிணக்கு அறுத்து அருள் செய்வார்
He bestows his grace after removing the disagreements which bring suffering for the true devotees who think of him with great regard.
வேணி வெண் பிறை உடையவர்
has a white crescent moon on his caṭai.
வியன் புகழ்ச் சிரபுரத்து அமர்கின்ற ஆணிப் பொன்னினை அடி தொழும் அடியவர்க்கு அருவினை அடையா
the irresistable actions will not reach the devotees who worship the feet of the god who is like the gold of the finest quality without impurities, and who resides gladly in cirapuram which has a fame that has spread far and wide.
[[one Naminanti Nāyaṉar has been praised as அடித் தொண்டர் ஆணிப்பொன் (appar, tiruvārūr tiruviruttam (2) 2);]]
[[PP: ஆணிப் பொன்னாற் செய்த வண்ணச் சிறு தொட்டில் (periyāḻwar 1-3-1)]]
{2:102}__5+
{$} பாரும் நீரொடு பல்கதிர் இரவியும் பனி மதி ஆகாசம், ஒரும் வாயுவும் ஒண்கனல் வேள்வியில் தலைவனுமாய் நின்றான்
the god who has the following forms; the earth, water, sun of many rays, cool moon, sky, air which is felt, and the performer of sacrifice.
[[These eight are called அஷ்ட மூர்த்தம் eight forms,
அட்ட மூர்த்தி அண்ணாமலை;
இருநிலனாய்த் தியாகி, நீரும் ஆகி இயமானனாய் எரியும் காற்றும் ஆகி, அரு நிலைய திங்களாய் ஞாயிறாகி ஆகாசமாய் அட்ட மூர்த்தி ஆகி (appar, tiruvaṇnamalai, tirukkuṟuntokai (2) 1); niṉṟa tiruttāṅtakam, 1)]]
சேரும் சந்தனம் ஆகிலொடு வந்திழி செழும்புனல் கோட்டாறு, வாரும் தண் புனல் சூழ் சிரபுரம் தொழும் அடியவர் வருந்தார்
the devotees who worship cirapuram which is surrounded by the cool water flowing in Kōttāṟu which enters along with its fertile water carrying sandal wood and eagle-wood, will not suffer.
கோட்டாறு
a chhannel that flows through cīkaḻi;
[[கோணிய கோட்டாற்றுக் கொச்சை வயம்;
கோட்டாறு சூழ் கொச்சை (campantar tiruccakkaramaṟṟu, 2; tirukkoccaivayam, 1)]]
{2:102}__6+
{$} ஊழி அந்தத்தில் ஒலி கடல் 1. ஓட்டந்து இவ்வுலகங்கள் அவை மூட
when the roaring oceans came overflowing the shores and covered the earth at the end of aeon.
ஆழி எந்தை' என்று அமரர்கள் சரண் புக
when the immortals sought refuge in Civaṉ saying, our father who can be compared to the ocean in point of grace!
அந்தரத்து உயர்ந்தார்
the Lord rose high into the heaven.
யாழின் நேர் மொழி ஏழையோடு இனிது உறை இன்பன்
Dear husband who resides gladly with the lady who speaks words as sweet as the music of yāḻ.
எம் பெருமான் ஊர்
the place of our great person.
வாழி மாநகர்ச் சிரபுரம் தொழுது எழ வல்வினை அடையா
the strong actions will not come near those who walk up from sleep worshipping the big city of cirapuram (வாழி : expletive)
[[Variant reading: 1. ஓட்டந்தியுலகங்கள்]]
{2:102}__7+
{$} வேய் கொள் தோளி (தான்) வெள்கிட மா நாடகம் ஆடும் வித்தகனார்
the skilful god who danced to make Kaḷi whose shoulders resemble bamboo, feel ashamed.
பேய்கள் பாடப் பூதங்கள் துதி செயப் பிணம் இடு சுடுகாட்டில்
in the cremation ground where corpses are buried; when the demons sing and the goblins praise him
ஒண் சாய்கள் (தான்) மிக உடைய தண் மறையவர் தகு சிரபுரத்தார் (தாம்)
the god who is in cirapuram where gentle brahmins who have brilliant fames of many kinds are suited to the place.
[[சாய் - புகழ்; இந்திரன் தன் சாயாப் பெருஞ்சாய் கெடத்தாம் புகளால் தடந்தோள் போய் ஆர்த்தவன் (Kamparāmāyaṇam 6 - nākapācappaṭalam 21)]]
பல் உயிர்க்கும் தாய்களாயினார் தமைத் தொமுமவர் தளரார்
those who worship the god who is the mother for the many living beings will not be enfeebled (the plural தாய்கள் is used to denote that god is the mother to each and every living being; he is like as many mothers as there are as many living beings)
{2:102}__8+
{$} இலங்கு பூண் வரை மார்புடை இராவணன் எழில் கொள் வெற்பு எடுத்து அன்று, கலங்கச், செய்தலும்
when Irāvaṇaṉ who has a chest adorned with bright ornaments and strong like the mountain made (Umai) to fear by lifting up the beautiful mountain on that day.
கண்டு தம் கழல் அடி நெரிய வைத்து அருள் செய்தார்
God on seeing that pressed him down with his feet wearing anklets and later bestowed boons on him.
1. புலங்கள் செங்கழுநீர் மலர்த் தென்றல் மன்று அதனிடை புகுந்து ஆரும் சிரபுரம்
cirapuram where the balmy southern breeze which carries with it the fragrance of the purple indian water-lily growing in the fields enters into the hall of assembly and fills it (மலர் : stands for its fragrance).
குலம் கொள் மா மறையவர் சிரபுரம் தொழுது எழவினை குறுகா
sins will not come near one if he worships cirapuram where there are great brahmins of noble lineage, and wakes up from sleep.
[[Variant reading: 1. புலங்கொள்]]
{2:102}__9+
{$} வண்டு சென்று அணை மலர் மிசை நான் முகன் மாயன் என்ற இவர்
these two persons who are māyaṉ, and the four-faced one who is seated on a lotus to which bees go (in search of honey) and stay there. (என்றிவர் என்ற இவர்)
அன்று கண்டு கொள்ள ஓர் ஏனமோடு அன்னமாய்க் கிளறியும் பறந்தும் தாம் பண்டு கண்டது காணவே நீண்ட எம் பசுபதி
Civaṉ, Lord of souls, who grew long when those two on that day were determined to find out the head and feet by transforming themselves into a pig and a swan and went digging the earth and flying in th sky, to make them see only what they had seen before.
பரமேட்டி
the supreme being in the most exalted place.
கொண்ட செல்வத்துச் சிரபுரம் தொழுது எழவினை (அவை) கூடா
sins will not attach to those who worship cirapuram of great wealth which the Lord wished as his place.
{2:102}__10+
{$} பறித்த புன்தலைக்குண்டிகைச் சமணரும்; பார்மிசைத் துவர் தோய்ந்த, செறித்த சீவரத்தேரரும் தேர்கிலாத் தேவர்கள் பெருமானார்
the chief of the tevar who could not be understood by camaṇar who carry an ascetics pitcher and have a small head from which hairs are plucked, and buddhists who don the cīvaram which has been soaked in the myrthe dye, who move in this world.
மேதிகள் கரும்பு முறித்து, தின்று ஆவியின் மூழ்கிட
when the buffaloes eat the sugar-cane by breaking them and plunge into the tanks.
இள வாளை வெறித்துப்பாய் வயல் சிரபுரம் தொழ வினை மிக விட்டிடும்
the sins will mostly leave those who worship cirapuram which has fields in which the scabbard fish jump being frightened. (The description in the last two lines is appropriate to the agricultural tract in which cikāḻi is situated)
{2:102}__11+
{$} பரசு பாணியை
on the god who has a battle-axe on his hand.
பத்தர்கள் அத்தனை
the father of the true devotees.
பை அரவோடு அக்கு நிரைசெய் பூண் திருமார்புடை நிமலனை
the spotless god who has on his chest a ornament made of the rows of bones, and a cobra with a hood.
நித்திலப் பெருந் தொத்தை
God who is as white as a big cluster of pearls.
விரை செய் பூம் பொழில் சிரபுரத்து அண்ணலை
the eminent one in cirapuram which has flower parks of fragrance.
விண்ணவர் பெருமானை
the Lord of the immortals in heaven.
பரவு சம்பந்தன் செந்தமிழ் வல்லவர் பரமனைப் பணிவார்
those who are able to recite the chaste tamiḻ songs composed by Campantaṉ who praises god, will always worship the supreme being.