{2:82}__1+
{$} பண் நிலாவிய மொழி உமை பங்கன்
Civaṉ who has as a half Umai whose words resemble melody-types by their sweetness.
எம் பெருமான்
our Lord.
விண்ணில் வானவர் கோன், விமலன், விடை ஊர்தி
the king of the tēvars in heaven, and the spotless god, who has a bull as his vehicle.
தெண் நிலா மதி தவழ் திருமாளிகைத் தேவூர் அண்ணல் சேவடி அடைந்தனம்
we took refuge in the red-lotus feet of the god in tēvūr where in the mansions the moon with clear light crawls.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
we do not have even the slightest suffering.
{2:82}__2+
{$} மண் தலத்தோர் முழுது (உம்) ஓதி உய்ய
all the people of this world to save themselve by singing his praises.
வெற்பு ஏறு சோதி வானவன் துதி செய மகிழ்ந்தவன்
Civaṉ who rejoiced when the sun who rises up in the mountain, worshipped him (it is a poetical covention that the sun rises in the morning in a mountain, utayakiri and sets in a mountain known as attamaṉa Kiri)
தூ நீர்த் தீது இல் பங்கயம் தெரிவையர் முகம் மலர் தேவூர் ஆதிசேவடி அடைந்தனம்
we took refuge in the red-lotus feet of the primordial Civaṉ in tēvūr where in the pure water the flawless lotus blossoms like the faces of ladies;
[[வருமுலை அன்ன வண்முகை உடைந்து திருமுகம் அவிழ்ந்த தெய்வத்தாமரை (Ciṟupāṇāṟṟuppaṭai, 72-73.)]]
அல்லல் ஒன்றும் இலமே
see 1st verse.
{2:82}__3+
{$} மறைகளால் மிக வழிபடு மாணியைக் கொல்வான்
in order to kill th e bachelor, markaṇtēyaṉ who worshipped Civaṉ with mantirams of vētams.
கறுவு கொண்ட அக்காலனைக் காய்ந்த எம் கடவுள்
our god who destroyed that Kālaṉ who was angry with him.
செறுவில் வாளைகள் சேல் (அவை) பொருவயல் தேவூர் அறவன் சேவடி அடைந்தனம்
we took refuge in the red-lotus feet of Civaṉ who is the abode of virtue in tēvūr where in the fields scabbard fish and carnatic carp fight.
அல்லல் ஒன்றும் (ம்) இலமே
see 1st verse.
{2:82}__4+
{$} முத்தன்
Civaṉ who is naturally free from all bordage
சில்பலிக்கு ஊர் தொறும் முறை முறை திரியும் பித்தன்
who is called pittaṉ and wanders from village to village by turns for a small quantity of alms.
செஞ்சடைப் பிஞ்ஞகன்
who has a tucked a peacock`s feathers in his red caṭai.
தன் அடியார்கள் சித்தன்
and who is in the minds of his devotees who worship him.
செழுமதி தவழ் பொழில் தேவூர் அத்தன் சேவடி அடைந்தனம்
we took refuge in the red-lotus feet of our father in tēvūr which has gardens on which the beautiful moon seems to crawl.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
see 1st verse.
{2:82}__5+
{$} இசை பாடுவார்
devotees who sing music.
பல் பொருட்பயன் உகந்து அன்பால் கூடுவார்
who gather with love desiring fruits of many things.
துணைக் கொண்ட தம் பற்று அறப்பற்றித் தேடுவார்
who seek him holding for the attachments which they formerly considered as their support, to became extinct.
பொருள் ஆனவன்
the real object of those people.
செறி பொழில் தேவூர் ஆடுவான் அடி அடைந்தனம்
we took refuge in the feet of the dancer in tēvūr where there are dense gardens.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
see 1st verse.
[[variant readings : 1. பயனகத்தன்பால், பயனகந்தன் பால்]]
{2:82}__6+
{$} பொங்கு பூண்முலைப், புரிகுழல், வரிவளைப் 1. பொருப்பின் மங்கை 2. பங்கினன்
Civaṉ who has the daughter of the mountain who wears bangles with lines, tresses of curly hairs, breasts wearing ornaments swelling with joy.
கங்கையை வளர் சடை வைத்தான்
who placed Kaṅkai on the growing caṭai.
திங்கள் சூடிய தீ நிறக்கடவுள் தென் தேவூர் அங்கணன் தனை ஆடைந்தனம்
we took refuge in Civaṉ of gracious looks in tēvūr in the south and the god who is red coloured like the fire and who wears the crescent on his head.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
see 1st verse.
[[Variant reading: 1. பொருப்பன் 2. பங்கன் தண் கங்கையை]]
{2:82}__7+
{$} வன் புயத்த அத்தானவர் புரங்களை எரியத்தன் புயத்து உறத்தடவரை வளைத்தவன்
Civaṉ who bent the big mountain to come into contact with his shoulder, to make the cities of those acurar who had strong shoulders, to be consumed by fire.
தக்க தென் தமிழ்க்கலை தெரிந்தவர் பொருந்திய தேவூர் அன்பன் சேவடி அடைந்தனம்
we took refuge in the red-lotus feet of Civaṉ who is the embodiment of love in tēvūr where people who made research in the arts in the beautiful and excellent tamiḻ.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
see 1st verse.
{2:82}__8+
{$} தரு உயர்ந்த வெற்பு எடுத்த அத்தசமுகன் நெரிந்து வெருவ ஊன்றிய திருவிரல் நெகிழ்த்து வாள் பணித்தான்
Civaṉ granted a sword by relasing the holy toe which he fixed firmly to frighten and break, that ten-faced īrāvaṇaṉ who lifted the mountain which had tall trees.
தெருவு தோறும் நல் தென்றல் வந்து உலவிய தேவூர் அரவு சூடியை அடைந்தனம்
we took refuge in Civaṉ who adorned himself with cobras, and who is in tēvūr where the pleasant balmy breeze blowing from the south moves in every street.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
see 1st verse.
{2:82}__9+
{$} முந்திக் கண்ணனும் நான் முகனும் (ம்) அவர் காணா எந்தை
our father who could not be seen by Kaṇṇaṉ and the four-faced Piramaṉ in the distant past.
திண் திறல் இருங்களிறு உரித்த எம்பெருமான்
our god who flayed a big elephant of great vigour and strength.
செந்து இனத்து இசை அறுபதம் முரல் தேவூர் அந்திவண்ணனை அடைந்தனம்
we took refuge in Civaṉ who has the colour of the evening sky and who is in tiruttēvūr where in the gardens bees with six legs hum the music of the group of centu.
[[செந்து - குறிஞ்சிக்குப் புறம் செந்து; அருகு-மண்டிலம்; பெருகு-அரி (cilappatikāram, 14-160-167, aṭiyārkkunallār,
செந்திசை பாடல் செய்மாற்பேற்றை; செந்து இலங்கு மொழியவர்;
செந்து நேர் மொழியார் (campantar, tirumāṟpēṟu, 11; tirutteḷicceri, 10; tirukkaḷar, 11.)]]
{2:82}__10+
{$} பாறு புத்தரும் தவம் அணி சமணரும் பல நாள் கூறி வைத்தது ஓர் குறியினைப் பிழை எனக் கொண்டு
taking into the mind that the doctrines preached by the scattering buddhists and the camaṇar who put on the dress of people performing penance, for a long time, are worng.
தேறி
and becoming clear in our mind.
மிக்க நம் செஞ்சடைக்கடவுள் தென் தேவூர் ஆறு சூடியை அடைந்தனம்
we took refuge in Civaṉ who wears on his head a river, who is in tēvūr in the south, who has red matted locks and who is supreme.
அல்லல் ஒன்று(ம்) இலமே
see 1st verse.
{2:82}__11+
{$} நல்ல செந்தமிழ் வல்லவன் ஞானசம்பந்தன் காழியர்க்கு அதிபன்
the chief of the residents of Kāḻi, Ñāṉacampantaṉ who is well-versed in the good and refined tamiḻ.
எல்லை இல் புகழ் மல்கிய எழில் வளர் தேவூர்த் தொல்லை நம்பனைச் சொல்லிய பத்தும் வல்லாரே
those only who can recite all the ten verses composed by him on the primordial Civaṉ who is in Tēvūr of increasing beauty and limitless fame which is always on the increase.
அல்லல் இன்றி விண், ஆள்வர்கள்
will reign in heaven without any sufferings.
[[Variant reading: (1) வல்லோரே]]