[[This shrine got its name as the liṅkam was worshipped under the tree called parāy (paper tree); this tree has got knots in its wood; வன்பராய் முருடொக்கும் என்சிந்தை (tiruvācakam, cettilāppattu, 4)]]

{1:135}__1+
{$} நீறுசேர்வது ஓர் மேனியர்
Civaṉ has a form on which sacred ash is smeared.
நேரிழை கூறுசேர்வது ஓர் கோலமாய்
being handsome by placing as a half a lady wearing suitable jewels.
பாறுசேர் தலைக்கையர் பராய்த்துறை ஆறுசேர்சடை அண்ணலே
one who has on his hand a skull on which kites settle, is the chief who has a river on his caṭai and is in Parāyttuṟai.
{1:135}__2+
{$} கந்தமாமலர்க்கொன்றை கமழ்சடைவந்த பூம்புனல் வைத்தவர்
Civaṉ placed the beautiful water which came from heaven on his caṭai to which the fragrant big flowers to koṉṟai add their fragrance.
பைந்தண் மாதவி சூழ்ந்த பராய்த்துறை அந்தம்இல்லா அடிகளே
is the god who does not know and who is in Parāyttuṟai surrounded by the delight of the woods which is cool and evergreen.
{1:135}__3+
{$} வேதர்
Civaṉ who revealed the vetams.
வேதம் எல்லாம் விரித்து ஓதநின்ற ஒருவனார்
the unequalled god who expounded all the vetams one after another in an order.
பாதி பெண் உருஆவர் பராய்த்துறை ஆதிஆய அடிகள்
the god who is in Parāyttuṟai and who is the origin of all things has on one half the form of a lady.
{1:135}__4+
{$} பாலுநெய் பயின்று ஆடு பராய்த்துறை ஆல நீழல் அடிகளே
the god who sits a under the shade of the banyan tree, who is in Parāyttuṟai and who bathes profusely in milk and ghee.
தோலும் தம் அரை ஆடை
has a skin as his dress worn on the waist
சுடர்விடு நூலும் தாம் அணி மார்பினர்
wears also a glittering sacred thread on his chest.
{1:135}__5+
{$} மேனிமெய்மேல்விரவி நீறுபூசுவர்
Civan besmears on his colourful form sacred ash mixed with other things.
[[PP: நீலமேனி நெடியோன் கோயிலும் நீலமணிபோலும் நிறத்தையுடைய நெடியமால் கோயிலும்;
நீலமேனி என்றார் ஆகுபெயரால் நிறத்தை
(Cilappatikāram, 5-172, Aṭiyārkku Nallār)]]
இரவில் நின்று எரி ஆடுவர்
He dances at night in fire
அவர் வேதம் பரவினார்
he is praised by the vētams
[[பரவினார் is used in the passive sense.]]
பராய்த்துறை அரவம் ஆர்த்த அடிகள்
the god who has tied cobras is in Parāyttuṟai.
{1:135}__6+
{$} மறையும் ஓதுவர்
Civaṉ chants the vētams.
மான்மறிக்கையினர்
holds in his hand a young deer.
பறையும் சங்கும் ஒலிசெய் பராய்த்துறை அறையநின்ற அடிகளே
is the god in Parāyttuṟai where drums and conches always produce their sound, who is praised by all.
{1:135}__7+
{$} விடையும் ஏறுவர்
Civaṉ rides upon a bull.
வெண்பொடிப்பூசுவர்
besmears himself with white sacred ash.
சடையில் கங்கை தரித்தவர்
has borne on his caṭai Kaṅkai.
படைகொள் வெண்மழுவர் பராய்த்துறை அடைய நின்ற அடிகளே
the god who is in Parāyttuṟai to be approched by all, has a white battle-axe as the weapon.
{1:135}__8+
{$} தருக்கின் மிக்க தசக்கிரிவன்தனை, நெருக்கினார் விரல் ஒன்றினால்
Civaṉ pressed down Irāvaṇaṉ who was very proud, with a single toe
[[தசக்கிரிவன் literally means one who has ten necks.]]
பருக்கினாரவர் (போலும்) பராய்த்துறை அடிகள் அருக்கன்றன்னை
god in Parāyttuṟai knocked out the teeth of the sun-god.
[[பருக்கினார்=பருங்கினார்; Becoming hard in sound, as a soft consonant]]
[[PP: பல்பலவிருங்கனிபருங்கி
(campantar, tirukkālatti (2) 3)
சூரியனார் தொண்டை வாயினிற் பற்களை வாரிநெரித்தவாறு உந்தீபற மயங்கிற்று வேள்வி என்று உந்தீபற
(tiruvācakam, tiruvuntiyār 15);
பகல் குன்றப்பல் உகுத்தோன்,
பல் இலனாகப்பகலைவென்றோன்
(Kōvaiyār, 4,60)]]
{1:135}__9+
{$} நாற்ற மாமலரானொடு மாலுமாய்த் தோற்றமும் அறியாதவர்
Māl and Piraman who is seated in a fragrant big flower could not find out Civaṉ when he appeared as a column of fire
பராய்த்துறை ஆற்றல் மிக்க அடிகள்வினையான பாற்றினார்
the very powerful god in Parāyttuṟai made to seatter all the Karmams of his devotees.
{1:135}__10+
{$} திரு இலிச்சிலதேர்அமண் ஆதர்கள் உருவிலா உரை கொள்ளேலும்
(People of the world!) Do not take into your mind the words which are without substance, of the ignorant persons such as amaṇar and tēvar who do not possess the wealth to knowledge to know Civaṉ.
பருவிலால் எயில்எய்து பராய்த்துறை மருவினான்தனை வாழ்த்துமே
sing the praises of the god in Parāytturai, having shot an arrow from a big bow (on the three cities)
{1:135}__11+
{$} செல்வம் மல்கிய செல்வர் பராய்த்துறைச் செல்வர்மேல்
on the god in Parāytturai where wealthy people of increasing riches dwell.
செல்வன் ஞானசம்பந்தன் (1) சிதையாதன செந்தமிழ் இவை செப்பச் செல்வம் ஆம்
if one recites these verses of chaste tamiḻ which do not know decay composed by ñāṉacampantaṉ who has the wealth of knowledge, it is real wealth.
[[Variant reading: (1) சிதையாதவன்]]