{1:104}__1+
{$} ஆடல் அரவு அசைத்தான்
He tied dancing cobras on his form.
அருமறை தான் விரித்தான்
He expounded the great abstruse maṟai.
கொன்றை சூடிய செஞ்சடையான்
He has red caṭai on which are worn flowers of koṉṟai.
சுடுகாடு அமர்ந்த பிரான்
the master who stayed gladly in the cremation ground.
ஏடு அவிழ் மாமலையாள் ஒருபாகம் அமர்ந்து
Having kept with desire on one half the daughter of the great mountain on whose garland the petals are unfolding.
அடியார் ஏத்த ஆடிய எம் இறை
our Lord who danced to be praised by his devotees.
ஊர்புகலிப்பதி ஆம்
His place is the city of pukali.
{1:104}__2+
{$} ஏலம் மலி குழலார்
women who have perfumed their tresses of hair with an urguent.
இசைபாடி, எழுந்து அருளால் சென்று, சோலைமலி சுனையில் குடைந்து ஆடித் துதி செய்ய
praise the god after plunging and bathing in the tank full of water situated in gardens, having gone there with the god's grace, waking up early in the morning and singing music.
ஆலைமலி புகைபோய் அண்டர் வானத்தை மூடி நின்று நல்ல மாலை (அது) செய்யும் புகலிப்பதி ஆம்
is the city of pukali where the dense smoke issuing from sugar-mills rise high and hide the sky of the celestials and convert the day into a good evening, belonging to the Lord.
[[Variant reading: ஆலைமலிப் புகை]]
{1:104}__3+
{$} ஆறு அணி செஞ்சடையான்
the Lord has matted locks of hair which are adorned by the river (Kaṅkai)
அழகு ஆர்புரம் மூன்றும் அன்று வேவ
He burnt by fire the three beautiful cities in the distant past.
நீறு அணியாக வைத்த நிமிர் புன்சடை எம் இறைவன்
our Lord who has golden and erect caṭai who smeared himself with the sacred ash as adornment.
பாறு அணி வெண் தலையில் பகலே பலி என்று வந்து நின்ற வேறு அணி கோலத்தினான் விரும்பும் புகலியதே
is pukali desired by the one who has a different and distinguishing adornment, who stood having come in order receive alms in the daytime itself in the white skull which is desired by kites (for its flesh).
{1:104}__4+
{$} வெள்ளம் (அது) சடைமேல் கரந்தான்
the Lord concealed the floods (of Kankai) in his caṭai.
விரவார் புரம் மூன்றும் எரிகொள்ள மடுத்தான்
He set fire to the three cities of enemies to be consumed by it.
குறைவு இன்றி உறை கோயில்
the temple he resides in, with nothing to be desired.
அள்ளல் விளைகழனி அழகு ஆர் விரைத் தாமரைமேல் அன்னம், புள்இனம் வைகிஎழும் புகலிப்பதியே
is the city of pukali where, the swan and other flocks of birds rest and rise up in the beautiful and fragrant lotus flowers that grow in the fields which produce [[paddy]], and have mire.
{1:104}__5+
{$} மதி சூடும் சடைமேல் சுரும்பார் மலர்க் கொன்றை துன்ற நட்டம் ஆடும் அமரர் பிரான்
the chief of the immortals, who performs dance, for the koṉṟai flowers, on which bees hum and which are worn on the caṭai on which the crescent moon is worn, to become closer.
அழகு ஆர் உமையோடும் உடன் வேடுபட நடந்த விகிர்தன்
the Lord who is different from the world walked with Umai of exquisite beauty simultaneously in the guise of a hunter and huntress.
குணம் பரவித் தொண்டர்பாட இனிது உறையும் புகலிப் பதிஆம்
the city of pukali is the abode where the god gladly resides, when his devotees sing praising his qualities.
{1:104}__6+
{$} மைந்து அணி சோலையின் வாய் மதுப்பாய் வரி வண்டினங்கள் வந்து
the swarms of bees which have lines on their bodies and which dart towards honey coming into the beautiful gardens.
[[Variant reading: மதுப்பாய் விரை]]
நந்து இசைபாட நடம் பயில்கின்ற நம்பன் இடம்
the residence of the god who is ceaselessly dancing when they (the bees) sing a music increasing in pitch.
அந்திசெய் மந்திரத்தால் அடியார்கள் பரவி எழவிரும்பும் புந்திசெய் நான்மறையோர்
is the city of Pukali where desiring brahmins well-versed in the four vētam-s meditate on him, when the other devotees bow before him and stand, with the mantiram which should be chanted in the evening.
{1:104}__7+
{$} மங்கை ஓர் கூறு உகந்த மழுவாளன்
the Lord who has a battle-axe and who was happy to have a young lady as his half.
வார் சடைமேல் திங்கள் கங்கைதனைக் கரந்த கறைக் கண்டன்
the Lord with a blue neck who concealed in his long caṭai Kaṇkai and adorned himself with a crescent moon.
கருதும் இடம்
the place desired by him as his abode.
செங்கயல் வார் கழனி திகழும் புகலிதனைச் சென்று தம் அங்கையினால் தொழுவார் அவலம் அறியார்
Those who worship with their folded hands reaching pukaḻi and worshipping it, which is beautiful by its long fields in which red carp fish live, will not know suffering (அங்கை-அகம்+கை, அம்கை; if it is அகம்கை it will meaning joining both the palms.)
{1:104}__8+
{$} வில்இயல் நுண் இடையாள் உமையாள் விருப்பன் அவன் நண்ணும் நல் இடம் என்று அறியான்
without knowing that the good place was the place where the Lord who loved umayāḷ who had a waist as curved as a bow.
[[Variant reading: வில்லிய நுண்ணிடையாள்; வல்லிய நுண்ணிடையாள்]]
நலியும் விரல் அரக்கன்
the victorious arakkaṉ who gave distress to others.
பல்லொடு தோள்நெரிய விரல் ஊன்றி
the Lord pressed down his toe to crush his teeth and shoulders.
பாடலுமே
as soon as he sang (the cama vētam) (the praises of the Lord)
கைவாள் ஒல்லை அருள் புரிந்தான் உறையும் புகலியதே
pukali is the residence of the god who granted him quickly a short sword.
{1:104}__9+
{$} தாது அலர் தாமரைமேல் அயனும் திருமாலும் தேடி(யும்) ஓதியும் காண்பு அரிய உமை கோன் உறையும் இடம்
the place where the husband of Umai, who could not be seen by Ayaṉ (Piramaṉ) seated on a lotus in which pollen is spreading, and by tirumal, though they searched for him and chanted his names, resides.
மாதவி வான் வகுளம் மலர்ந்து எங்கும் விரைதோய
the fragrance mingles everywhere as the creeper maṭavi (common delight of the woods) and vakuḷam (makiḻ); pointed leaved ape flower unfold their buds.
வாய்ந்த போது அலர் சோலைகள் சூழ் புகலிப்பதிஆம்
is the city of pukali surrounded by gardens which are full of nature buds about to blossom.
{1:104}__10+
{$} வெந்துவர்மேனியினார்
the Buddhist who cover their bodies with a hot yellow robe.
விரிகோவண நீத்தார் சொல்லும் அந்தர ஞானமெல்லாம் அவை ஓர் பொருள் என்னேல்
do not think as words that matter much, the unsound wisdom preached by the jains who dispensed with even a broad loin cloth (and the Buddhists)
வந்து எதிரும் புரமூன்று (உம்) எரித்தான் உறைகோயில்
the temple where the Lord who burnt the three cities which came and opposed him.
வாய்ந்த புந்தியினார் பயிலும் புகலிப்பதி ஆம்
is the city of pukali where people whose minds are saturnated with devotion, are thronging.
{1:104}__11+
{$} வேதம் ஓர் கீதம் உணர்வாணர் தொழுது ஏத்த மிகுவாகப் போதனைப் போல் மறையோர் பயிலும் புகலிதன்னுள் நாதனை
on the chief in pukali where brahmins well-versed in maṟai and who can be compared to Piramaṉ who is seated in the much fragrant lotus, are crowded, to be praised by folded hands by those who know the music of the vētakītam.
மிகு ஞானசம்பந்தன் தமிழ்மாலை நாவில் ஓத வல்லார் உலகில் உறுநோய்களைவாரே
those who are capable of reciting with their tongues the garland of tamiḻ verses composed by eminent ñāṉacampantaṉ will weed out many of the diseases
[[Brahmins are compared to Piramaṉ:
பூவில் அந்தணன் ஒப்பவர் பூந்தராய் போற்றுதுமே (campantar, pūntarāi (2) 2);
தீவடிவின் சிவன் அயனே போல்வார் மன்னும் திருக்கோவலூர் (periyatirumoḻi, 2-10-9)]]