{1:97}__1+
{$} எய்யா வென்றித் தானவர் ஊர் மூன்று எரி செய்தமை ஆர்கண்டன்
the god with a black neck who burnt the cities of tāṉavar who were formerly victorious and never failed in strength in battle.
மாது உமை வைகும் திருமேனிச், செய்யான்
has a red sacred person on which Umai, the lady, is staying.
வெண்ணீறு அணிவான்
has made himself beautiful with white sacred ash.
திகழ் பொற்பதி (போலும்)
His thriving beautiful city puṟavam where antaṇar (Brahmins) who do not utter falsehood, live (பொய்யாநா the words that they speak do not fail)
{1:97}__2+
{$} மாது ஒருபாலும் மால் ஒருபாலும் மகிழ்கின்ற, நாதன் என்று ஏத்தும் நம்பரன்
our supreme god who is praised (by the devotees) as the Lord who rejoices in having on one side a lady and on one side Māl;
[[மற்று வைத்தாய் அங்கொர் மாலொரு பாகம் மகிழ்ந்துடனே, உற்றுவைத்தாய் உமையாளொடும் கூடும் பரிசெனவே (appar, tiruppaḻaṉam (3) 7);
ஒரு பால் உலகு அளந்த மாலவனாம் மற்றை, ஒரு பால் உமையவளாம் என்றால் இருபாலும், நின் உருவமாக நிறம் தெரிய மாட்டோமால், நின் உருவோ மின் உருவோ நேர்ந்து (Kāraikkālammaiyār, aṟputattiruvantāti, 41).]]
வைகும் நகர் (போலும்)
is the city where he dwells.
மாதவி மேய வண்டு இசை பாட மயில் ஆடப், போது அலர் செம்பொன் புன்னை கொடுக்கும் புறவம்மே
is puṟavam where buds of the mast-wood tree in an advanced stage blossom and drop pollen which is like red gold and where, as the peacocks dance (spreading their tails) the bees staying on the common delight of the woods hum like music. (நம்பரன் can be read as நம்பான், in several places the word நம்பாண் is used in tēvāram).
{1:97}__3+
{$} வற்றா நதியும் மதியும் பொதியும் சடைமேலே, (1) புற்றுஆர் அரவின் படம் ஆடவும்
when the hood of the cobra which lives in the anthill is dancing on the caṭai which holds the never drying-up river, and the crescent moon.
புவனிக்கு ஓர் பற்றாய் இடுமின் பலியென்று அடைவார் பதி (போலும்)
the city of the god who comes saying, Give me alms so that I may be a support to the world.
பொற்றாமரையின் பொய்கை நிலாவும் புறவம்மே
is puṟavam where the natural tanks which have beautiful lotus flowers are shining.
[[Variant reading: (1) புற்றாடரவின்]]
{1:97}__4+
{$} துன்னார் புரமும் பிரான் சிரமும் துணிசெய்து
Having cut the head of Piramaṉ and destroyed the cities of enemies.
மின்ஆர் சடைமேல் அரவும் மதியும் விளையாட
and having made the cobra and the crescent to play (forgetting their enmity) on the caṭai which is as bright as lightning.
பன்னாள் இடுமின் பலி என்று அடைவார் பதி (போலும்)
the city of the god who comes on many days saying Give me alms.
பொன் ஆர் புரி நூல் அந்தணர்வாழும் புறவம்மே
is puṟavam where antaṇar (brahmins) who wear the sacred thread of many strands, which is made of gold.
{1:97}__5+
{$} இமையோர் திசை தோறும், தேவா! அரனே! சரண் என்று, காவாய் என்று வந்து அடைய
where the celestials who do not wink came saying, tēvā! araṉē! you are our refuge; you protect us.
கார்விடம் உண்டு
drinking the black poison.
பாஆர் மறையும் பயில்வோர் உறையும் பதி (போலும்)
the city where brahmins who are always chanting the vētams containing poems, and other works.
(மறையும்: the உம் can also be discarded as an expletive).
பூவார் கோலச் சோலை சுலாவும் புறவம்மே
is puṟavam which is surrounded by beautiful gardens having abundant flowers.
{1:97}__6+
{$} கற்று அறி எய்தி
Having acquired knowledge through learning.
காமன் முன் ஆகும் உகவு எல்லாம் அற்று
all desires having love as the first one having become extinct (Desires are of three kinds; attachment towards one's wife, towards sons, towards wealth; in these three the pride of place is given to Kāmam).
அரனே! நின் அடிசரண்' என்னும் அடியோர்க்குப் பற்று (அது) ஆய பாசுபதன் சேர் பதி என்பர்
people say that the city where pācupataṉ who is very much attached towards the devotees whosay araṉ! your feet are our refuge.
பொன் திகழ் மாடத்து ஒளிகள் நிலாவும் புறவம்மே
is puṟavam where the different lights of the beautiful storeys are shining.
{1:97}__7+
{$} எண் திசையோர் அஞ்சிடுவகை கார் சேர்வரை என்னக், கொண்டு எழு கோலம் முகில் போல் பெரிய கரிதன்னைப், பண்டு உரி செய்தோன் பாவனை செய்யும் பதி என்பர்
people say that the city which is always in the mind of the god who flayed in the remote past an elephant which was like a beautiful cloud that rose above drawing water from the ocean, and came like a black mountain to make the people living in the eight directions filled with fear.
புண்டரிகத்தோன் போல் மறையோர்சேர் புறவம்மே
is puṟavam where brahmins who can be compared to Piramaṉ in the lotus, gather together.
{1:97}__8+
{$} பரக்கும் தொல் சீர்த் தேவர்கள் சேனைப் பௌவத்தைத் துரக்கும், செந்தீப்போல் அமர் செய்யும் தொழில்மேவும், அரக்கன் திண்தோள் அக்காலத்தில் அழிவித்தான்
God who had the strong shoulders of the arakkaṉ (Irāvaṇaṉ) who desired the act of giving battle like the red fire at the end of the world, which drives the army of the tēvar whose ancient fame is spreading, which is like an ocean, destroyed in that distant past.
புரக்கும் வேந்தன் சேர்தரு மூதூர் புறவம்மே
puṟavam is the old city where the King (god) who protects all, resides.
{1:97}__9+
{$} (1) மீத்திகழ் அண்டம் தந்த அயனோடு மிகு மாலும்
the great Māl along with Ayaṉ who created the world which shines eminently (மீத்திகழ் அண்டம்தந்த அயன் Ayaṉ who came out of the golden egg which shines eminently, in this meaning தந்த is used in the passive voice)
மூர்த்தியை நாடிக் காண ஓ(ண்)ணாது முயல்விட்டு (ஆங்கு)
having given up their efforts after they were unable to find out the god who assumed the form of a collumn of fire.
ஏத்த வெளிப்பாடு எய்தியவன் தன் இடம் என்பர்
people say that the place of the god who came out to reveal himself, when they praised him,
பூந்திகழ் சோலைத் தென்றல் உலாவும் புறவம்மே
is puṟavam where in the gardens which are brilliant with flowers the balmy southern breeze is moving about.
[[Variant reading: (1) வீத்திகழண்டம்]]
{1:97}__10+
{$} வையகம் நீர் தீ வாயுவும் (1) விண்ணும் முதலானான்
God is the earth, water, fire, air, sky and other things.
மெய் அல தேரர்
buddhists who do not know the truth.
உண்டு இலை என்றே நின்றே தம் கையினில் உண்போர் காண ஒ(ண்)ணாதான் நகர் என்பர்
people say the city of the god who could not be comprehended by the jains who eat their food from their hands standing, saying, things exist and at the same do not exit
[[உண்டு, இலை - அஸ்தி நாஸ்தி]]
பொய் அகம் இல்லாப் பூசுரர் வாழும் புறவம்மே
is Puṟavam where pūcurar (brahmins) who have no falsehood in their minds, live.
[[Variant reading: (1) விண்ணும் முதலான]]
{1:97}__11+
{$} பொன் இயல் மாடப் புரிசை நிலாவும் புறவத்து, மன்னிய ஈசன் சேவடி நாளும் பணிகின்ற தன் இயல்பு இல்லாச் சண்பையர் கோன்
the chief of the people of Caṇpai who has no individual nature of his own except that of God, and who worships the red feet of Civaṉ who resides permanently in Puṟavam where the walls of enclosure of mansions made of gold are shining.
சீர்ச்சம்பந்தன் இன்னிசை ஈரைந்து ஏத்தவல்லார்கட்கு இடர்போம்
the sufferings of those who are able to praise god with the ten verses of sweet music composed by the famous Campantaṉ, will vanish.