{1:73}__1+
{$} வான் ஆர் சோதி மன்னு சென்னி
in the head on which the sun and moon that move in the sky are staying.
வன்னிபுனம் கொன்றைத்தேன் ஆர்போதுதான் ஆர்கங்கை திங்களொடுசூடி
having worn vaṉṉi leaves (leaves of Indian mesquit), buds in an advanced stage of the koṉṟai growing in the forest region which have honey, and roaring kaṅkai along with the crescent.
மான் ஏர் நோக்கிகண்டு அங்கு உவப்ப மாலை ஆடுவார்
Civaṉ who dances in the evening to be witnessed and enjoyed by Umai who has beautiful looks like those of the deer.
கானூர் மேய நெற்றிக்கண்ணார்
and who has a frontal eye and dwells in kāṉur.
ஆன் ஊர் செல்வர்
is Civaṉ who rides on a bull.
{1:73}__2+
{$} நீந்தல் ஆகா வெள்ளம் மூழ்கு நீள்சடைதன்மேல்
on the long caṭai in which is concealed the floods (of Kaṅkai) which is difficult to swim.
ஓர் ஏய்ந்த கோனற்பிறையோடு அரவு கொன்றை
a suitable curved crescent, cobra and koṉṟai flowers, to remain with beauty.
எழில் ஆரப்பேர்ந்தமென்சொல் இன்பம் பயந்தமைந்தர் அவர் (போலாம்)
the strong person who gave pleasure by the soft words which came out of his mouth beautifully.
காந்தள் விம்மு கானூர் மேயசாந்த நீற்றார்
is Civaṉ who besmeared himself with holy ash as one would do with sandal-paste and dwells with pleasure in Kāṉur where malabar glory lilies open their petals.
{1:73}__3+
{$} சிறைஆர் வண்டும் தேனும் விம்மு செய்ய மலர்க்கொன்றை மறை ஆர் பாடல் ஆடலோடு மால் விடைமேல் வருவார்
one who comes riding on a bull singing vētams and dancing, wearing flawless koṉṟai flowers on which bees such as vaṇṭu with wings and teṉ swarm to hide them.
[[வண்டு, தேன்: different Varieties of bees.]]
இறையார்வந்து என் இல்புகுந்து என் எழில் நலமும் கொண்டார் கறை ஆர் சோலைக்கானூர் மேய பிறை ஆர்சடையார்
is Civaṉ who has a crescent on his caṭai and dwells in Kāṉūr which has dark gardens, who entered into my house and snatched away my beauty.
{1:73}__4+
{$} விண் ஆர் திங்கள் கண்ணி வெள்ளை மாலை அது சூடி
Having worn a white garland and a chaplet of a crescent which moves in the sky.
தண் ஆர் அக்கோடு ஆமை பூண்டு
and having adorned himself with cool bones and shell of a tortoise.
தழை புன்சடை தாழ
when the thriving golden caṭai was hanging low.
எண்ணாவந்து என்இல் புகுந்து அங்கு எவ்வநோய் செய்தான் கண்ஆர் சோலைக்கானூர்மேய விண்ணோர் பெருமான்
is the chief of the celestials who dwells in Kāṉūr which has gardens feasting the eyes, who entered into my house voluntarily when I least thought of his coming, due to my ignorance, had union with me and gave me pangs by his separation.
{1:73}__5+
{$} தார்கொள் கொன்றைக்கண்ணியோடும் தண்மதியம் சூடி
Having worn a cool crescent along with a garland of koṉṟai on the chest and a chaplet on the head.
சீர்கொள் பாடல் ஆடலோடும் சேடராய் வந்து
and coming as a youth whose mission is being a messenger, with songs measuring time and with dances.
ஊர்கள் தோறும் ஐயம் ஏற்று என் உள் வெந்நோய் செய்தார்
who created the cruel disease of love in my mind receiving alms in every village.
கார்கொள்சோலைக் கானூர்மேய கறைக்கண்டத்தாரே
is the god with a black neck who dwells in Kāṉūr having gardens on which sable clouds stay.
{1:73}__6+
{$} முளிவெள்ளெலும்பும் நீறும் நூலும் மூழ்கும் மார்பராய்
Having a chest on which dried white bones, holy ash and sacred thread remain.
எளிவந்தார்போல் ஐயம் என்று என்இல்லே புகுந்து
entering into my house saying, give me alms like poor persons.
உள்ளத்தெளிவும் நாணும்கொண்ட கள்வர்
the thief who stole clarity of my mind and bashfulness.
தேறல் ஆர் பூவில் களிவண்டு யாழ் செய்கானூர் மேய ஒளி வெண்பிறையார்
is Civaṉ who wears a bright and white crescent, and who dwells in Kāṉūr where intoxicated bees hum like the music of yāḻ in the flowers having honey.
{1:73}__7+
{$} மூவாவண்ணர்
Civaṉ who has a beauty not spoiled by age.
முளைவெண்பிறையர்
wearing a rising white crescent.
பூவார் கொன்றை புனைந்து வந்தார்
came adorning himself with brilliant koṉṟai flowers.
முறுவல் செய்து இங்கே பொக்கம் பலபேசி
speaking here many lines, smilling all the while.
போவார் போல மால்செய்து உள்ளம்புக்க புரிநூலர்
wears a sacred thread of many strands who entered into my heart, kindling desire in me, pretending to go away from me.
தே ஆர் சோலைக்கானூர்மேய தேவதேவர்
is the supreme god above all gods, who dwells in Kāṉūr which has gardens full of divinity.
{1:73}__8+
{$} தமிழின் நீர்மை பேசி
speaking words that have sweetness like tamiḻ.
தாளம் வீணைபண்ணி
measuring time by cymbals and playing upon the viṇai.
நல்ல மொந்தை மல்குபாடல்செய்கை இடம் ஓவார்
and singing many songs to the accompaniment of defeotless montai (a musical instrument) and not moving from that place.
குமிழின் மேனிதந்து கோல நீர்மை அது கொண்டார்
gave me the colour of the flower of the smallcashmers trees, taking away my beauty.
கமழும் சோலைக் கானூர் மேய பவளவண்ணர்
Civaṉ who is as red as coral and who dwells in Kāṉūr which has gardens that spread their fragrance.
{1:73}__9+
{$} அந்தம்ஆதி அயனும் மாலும் ஆர்க்கும் அறிவு அரியான்
one whose end and beginning could not be known even by Ayaṉ and Māl and all others.
சிந்தையுள்ளும் நாவின் மேலும் சென்னியும் மன்னினான்
who stayed permanently in my mind, speech and head.
வந்து என் உள்ளம் புகுந்து காலைமாலை ஆடுவான்
will dance in the morning and evening, heaving entered into my heart.
கந்தம் மல்கு கானூர் மேய எந்தை பெம்மான்
is God, my father, who dwells in Kāṉūr where sweet fragrance is increasing.
{1:73}__10+
{$} ஆமை அரவோடு ஏனவெண் கொம்பு அக்குமாலை பூண்தாம் ஓர் கள்வர் வெள்ளர்போல உள் வெந்நோய் செய்தார்
brought about the unbearable suffering of love in my mind, coming to me like an honest person, who the thief who adorns himself with a garland of bones, hog's white tusk, cobra and shell of a tortoise.
ஓமவேத நான்முகனும் கோள் நாகணையானும் சேமம் ஆய செல்வர் கானூர் மேய சேடர்
God who dwells in Kāṉūr and the Lord of riches to whom nāṉmukaṉ (Piramaṉ) who chants the vetam which ordains sacrificial offerings and Māl who has a bed of a serpent that is capable killing, afford protection as body-guards.

[[Note: In this decade there is no reference to Irāvaṇaṉ, camaṇar and buddhists; The last verse which leaves the name of Ñāṉacampantaṉ and the benefit one would get by chanting the verses is also not found; but the mention of Māl and Piramaṉ is in the 9th verse.]]