{1:53}__1+
{$} தேவர் ஆயும்
being himself the tēvar.
அசுரர் ஆயும்
being the acurar.
சித்தர் ஆயும்
being persons who have aquired eight kinds of mystic powers.
செழுமறைசேர் நாவர் ஆயும்
being the brahmins who always chant the excellent vētams.
நண்ணுபாரும்
being the earth in which all beings live.
விண் எரிகால்நீரும்
the sky, the fire, the air, the water.
மேவர் ஆய
who pervades them.
விரைமலரோன்
and Piramaṉ who is seated in a fragrant flower.
செங்கண் மால் ஈசன் என்னும் மூவர் ஆய முதல் ஒருவன் மேயது முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu is the shrine desired by the unequalled one who is the first cause and who is also Māl of red eyes and Īcaṉ (Uruttiraṉ)
{1:53}__2+
{$} வான் உளோர்க்குப் பற்றும் ஆகி
being the support for the celestials in heaven.
பல் கதிரோன், மதி, பார், எற்றுநீர் (1) தீக் காலும், மேலைவின் இயமானனோடு மற்றும்
and being all other things in addition to the sun of many rays, the moon, the earth, the water that dashes against the banks, the fire, the air, the sky above and the performer of sacrifices.
[[மாது, ஓர்: are expletive]]
பல் உயிராய்
being many living beings.
மால் அயனும் மறை முற்றும் ஆகி வேறும் ஆனான் மேயது முதுகுன்று (ஏ)
is Mutukuṉṟu which is the place desired by Civaṉ who is himself Māl, Ayaṉ, all the Vētam-s and is different from those things:
[[cf. ஈறாய் முதல் ஒன்றாய் இருபெண் ஆண் குணம் மூன்றாய் மாறாமறை நான்காய் வரு பூதம் அவை ஐந்தாய், ஆறு ஆர் சுவை ஏழ் ஓசையொடு எட்டுத்திசை தானாய் வேறாய் உடன் ஆனான் இடம் வீழிம்மிழலையே (campantar, tiruvīḻimiḻalai (1) 2)]]
[[Variant reading: (1) தீகாலும்]]
{1:53}__3+
{$} வாரி மாகம் வைகுதிங்கள் வாள் அரவம் சூடி
wearing water, a crescent that stays in the sky and a cruel cobra.
(1) நாரிபாகம் நயந்து
desiring as a half a lady.
பூமேல் நான்முகன் தன் தலையில் சீரிதாகப் பலிகொள் செல்வன்
the Lord who receives with reputation alms in the skull of Piramaṉ of four faces who is seated in a flower.
செற்றலும்
when he became angry.
தோன்றியது ஓர் மூரிநாகத்து உரிவை போர்த்தான் மேயது முதுகுன்று(ஏ)
Mutukuṉṟu is the shrine desired by the god who covered himself with the skin of a strong elephant that appeared before him.
[[Variant reading: (1) நாரிபாகர்]]
{1:53}__4+
{$} பாடுவாருக்கு அருளும் எந்தை
our father who bestows his grace on those who sing his praises.
பனிமுது பௌவ நீர் நீடு பாரும் முழுதும் ஓடி அண்டர் நிலைகெடலும்
when the state of the celestials began to perish as the water of the cool and old ocean covered the whole of the earth and reached heaven.
நாடுதானும் ஊரும் ஓடி
ran into the countries and into the spaces between them.
ஞாலமும் நான்முகனும் ஊடுகாண
the people of this world and Piramaṉ to see the intervening spaces between them.
மூடும் வெள்ளத்து உயர்ந்த முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu rose above the deluge of floods which covered the earth.
{1:53}__5+
{$} வழங்கு திங்கள், வன்னி, மத்தம், மாசுணம், மீசுஅணவி
combining on his head a crescent that moves in the sky, indian mesquit leaves, datura flowers and cobra
[[மீது has become மீசு]]
செழுங்கல் வேந்தன் செல்விகாண
to be witnessed by the daughter of the mountain of fertility.
தேவர் திசைவணங்க
the celestials to bow to him in the places where they are.
தழங்குமொந்தை தக்கை மிக்க பேய்க்கணம் பூதம் சூழ
to be surrounded by the sounding motai, takkai (musical instruments), a large number of groups of pēy and pūtam.
முழங்கு செந்தீ ஏந்தி ஆடிமேயது முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu is the shrine desired by Civaṉ who danced holding a red fire which makes a loud noise.
{1:53}__6+
{$} சுழிந்த கங்கை, தோய்ந்த திங்கள் தொல் அரா நல் இதழி சழிந்த சென்னி சைவவேடம் (1) தான் நினைத்து ஐம்புலனும் அழிந்த சிந்தை அந்தணார்/க்கு
to the brahmins who had a mind in which the five faculties of the senses have become annihilated, and meditating on the form of Civaṉ as a caivaite on whose head the fragrant koṉṟai, old cobra, the crescent which is soaked in the Kaṅkai, and the Kaṅkai which has eddies, are thick and close.
அறம், பொருள், இன்பம், வீடு மொழிந்தவாயான் முக்கண் ஆதி மேயது முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu is the shrine desired by the first cause who has three eyes and who expounded all the four objectives worthy of human pursuit.
[[Variant reading: (1) தானினைந்து]]
VMS7.
(This verse is lost)
VMS8 / {1:53}__PIFI7+
{$} மயங்கும் மாயம் வல்லர் ஆகி
being adepts in deception which creates confusion.
வானினொடு நீரும் இயங்குவோருக்கு இறைவன் ஆய இராவணன் தோள் நெரித்த புயங்கராக மாநடத்தன்
Civaṉ who is partial towards dance which is called puyaṅka naṭakam and who crushed the shoulders of Irāvaṇaṉ who was the king of the arakkar who moved in the sky and water.
புணர்முலை மாது உமையாள் முயங்கு மார்பன் முனிவர் ஏத்த மேயது முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu is the shrine desired by Civaṉ who embraces with his chest a lady, Umayāḷ who has breasts close to each other, to be praised by the sages.
VMS9 / {1:53}__PIFI8+
{$} ஞாலம் உண்ட மாலும் மற்றை நான்முகனும்(ம்) அறியாக் கோலம் அண்டர் சிந்தை கொள்ளாராயினும்
though the celestials could not comprehend in their minds the form which Māl who swallowed the earth and Piramaṉ could not know.
கொய்மலரால் ஏல இண்டைகட்டி
fastening a suitable circlet with flowers newly plucked.
நாமம் இசைய எப்போதும் ஏத்தும் மூலம் முண்ட நீற்றர் வாயான் மேயது முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu is the shrine desired by the god who is always on the mouths of those devotees who wear on their foreheads sacred ash in three horizontal lines which is the source of all, and who always praise him with his names suitably.
VMS10 / {1:53}__PIFI9+
{$} உறிகொள் கையர் சீவரத்தர் உண்டு உழல் மிண்டர் சொல்லை நெறிகள் என்ன நினைவுறாதே நித்தலும் கை தொழுமின்
(People of this world!) worship with joined hands daily without thinking that the words of the strong bodied amaṇar who carry in their hands a network of ropes and buddhists who wear a salmon-coloured dress, to be the right way.
மறிகொள்கையன்
Civaṉ who has in his hand a young deer.
வங்கம் முந்நீர்ப் பொங்கு விடத்தை உண்ட முறிகொள் மேனி மங்கை பங்கன் மேயது முதுகுன்று (ஏ)
Mutukuṉṟu desired as the shrine by Civaṉ who has as a half a lady whose body is as tender as leaves and who consumed the poison that shot up in the ocean in which ships sail.
[[முறிகொள்மேனி மங்கை பங்கன் means Civaṉ]]
வங்கம் முந்நீர்
the underlined word is a generic epithet.
VMS11 / {1:53}__PIFI10+
{$} மொய்த்து வானோர் பல் கணங்கள் வணங்கு முதுகுன்றைப்பித்தர் வேடம் பெருமை என்னும் பிரமபுரத்தலைவன்
the chief of Piramapuram who thinks that the form of the devotees who are like mad people very precious, on Mutukuṉṟu to which many hosts of celestials bow, crowding together.
[[Note: the last two lines of this verse are lost]]